ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Zlatibor - kulturna i istorijska baština od praistorije do danas
(monografija)
Autorka: Snežana Đenić
Fotografije: Milić Simić
Izdavač: Biblioteka Ljubiša R. Đenić, Čajetina 2011.2.izdanje.
Tvrd povez, zaštitni omot, 168 strana, 31x24cm
Uporedo srpski tekst i engleski prevod



Snežana Đenić (Čajetina, 1962) srpski je viši kustos, istoričar i istraživač kulturno-istorijske baštine užičkog i zlatiborskog kraja.

Biografija
Srednju školu je završila u Užicu, smer kultura i javno informisanje. Na Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu, grupa za istoriju, upisala se 1981. godine. Diplomski rad na temu Centralna partizanska bolnica u Užicu i Zlatiboru 1941. godine odbranila je kod profesora dr Đorđa Stankovića. [1]

Autor je više od trideset televizijskih emisija koje se odnose na istoriju užičkog kraja tokom 19. i prve polovine 20. veka. Bila je direktor Muzeja na otvorenom „Staro selo” u Sirogojnu, gde se posebno bavila problemima zaštite kulturnih dobara. Sada obavlja poslove direktora u Biblioteci „Ljubiša R. Đenić” u Čajetini.

Nagrade i priznanja
Dobitnik je priznanja „Zlatna značka” koju dodeljuju Kulturno - prosvetna zajednica Srbije i Kancelarija Vlade Srbije za saradnju sa dijasporom i Srbima u regionu.

Do kraja 19. vijeka, ovo tada još malo selo zvalo se Kulaševac, po izvoru i potoku u svom centru. Od građevina, ovde se nalazio samo drveni čardak Jovana Mićića. Zlatiborski serdar, a izgleda i knez Miloš, ovde su letovali sa porodicama.

Kralj Aleksandar Obrenović je 1893. godine boravio na Kulaševcu i obećao Petru Mićiću, tadašnjem predsedniku opštine, da će Zlatibor postati turistički kraj. Kralj je na Preobraženje Gospodnje te godine podigao česmu (Kraljeva česma) na izvoru Kulaševca i od tada se ovo mjesto zove Kraljeva Voda. Septembra 1905. godine, Kraljevu Vodu je posetio i kralj Petar I Karađorđević sa prestolonaslednikom Aleksandrom. Od tada se razvija brže turizam na Zlatiboru i na Kraljevoj Vodi. Hotel Kraljeva Voda i jedna vila završeni 1910. godine, prvi su objekti koji su počeli da primaju goste. Kraljeva Voda je 1927. godine modernim putem povezana sa Užicem. Podignut je novi hotel Švajcarija i besplatno se dijele ljetnjikovci. Dom za smještaj i oporavak invalida izgrađen je 1931. godine. Iste godine, Kraljeva Voda je dobila i vodovod.

Poslije Drugog svjetskog rata, u spomen strijeljanim partizanskim ranjenicima novembra i decembra 1941. godine, Kraljeva Voda dobija naziv Partizanske Vode. Sedamdesetih godina 20. vijeka se razvija, što nije prestala ni do danas. Krajem 20. vijeka, naziv Partizanske Vode promijenjen je u Zlatibor, pa često dolazi do miješanja imena mjesta i planine, posebno među turistima.

Rastući i šireći se, Zlatibor se povezao sa Palisadom, koji je nekada bio odvojeno mjesto. Na Palisadu se takođe razvijao turizam. Placevi za gradnju vikendica dijeljeni su besplatno, a u većini slučajeva, vlasnici su bili Beograđani[traži se izvor].

Ovde se nalaze OŠ „Dimitrije Tucović” IO Zlatibor, železnička stanica Zlatibor, crkva Svetog Preobraženja Gospodnjeg, vila „Jelje”, vila „Bled”, vila Đura Borošića, vila Radomira Milaćevića-Milaća, vila Aleksandra Pavlovića, vila Jančića.