ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 393
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, na tri stranice ima podvucenih recenica zutim vodenim markerom, ostalo sve uredno!

Autor:: Nikola Giljen
Žanrovi:: Autobiografije i biografije, Domaći pisci, Istorija
Izdavač:: Dereta
Godina izdanja:: 2017.
Broj strana: 292
Pismo: Ćirilica
Povez: Mek
Format: 24 cm

Mnoge istorijske ličnosti, iako su živele u različitim vremenima, povezane su gotovo istovetnim životima, strastima, sudbinama i blagonaklonošću prema srpskom narodu. Upravo je takav slučaj, iako ih razdvaja period od pet vekova, i sa „dva naša stranca”, kako je Nikola Gilјen nazvao protagoniste svoje knjige Palmana Brahta i Henrija Mekajvera. Toliko neverovatnih sličnosti i toliko još neverovatnijih različitosti same po sebi čine autorova istorijska odmeravanja ovih dveju ličnosti izuzetno primamlјivim za čitaoce. Palman Braht je bio Nemac (komandant garde cara Dušana), a general Henri Mekajver američki i britanski državlјanin škotskog porekla koji je kao profesionalni vojnik službovao u 18 zemalјa, a između ostalog i u Srbiji, gde je u vreme Prvog srpsko-turskog rata bio komandant čitave konjice Kneževine Srbije.

Obe biografije u knjizi Dva naša stranca predstavlјaju značajan doprinos Nikole Gilјena poznavanju dva izuzetno važna i interesantna vremenska perioda, ali i odavanje dužnog poštovanja zaboravlјenim ličnostima iz naše bogate istorije.

Nikola Giljen (Beograd, 12. novembar 1971) srpski je istoričar i teolog.

Biografija
Rođen je u Beogradu. Studirao je istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu, a diplomirao na Bogoslovskom institutu Srpske pravoslavne Crkve pri Pravoslavnom Bogoslovskom fakultetu Beogradskog univerziteta.[1] Stručni je saradnik i član Upravnog odbora fonda „Princeza Olivera“ i saradnik časopisa Metak.

Koautor je i autor istorijskih monografija posvećenih temama iz srpske srednjovekovne istorije: Princeza Olivera, zaboravljena srpska Kneginja, Kneginja Olivera: Put ružama posut, Srpske srednjovekovne zastave: Prilog istoriji srpske veksilologije, Dve srpske sultanije: Olivera Lazarević (1373-1444) i Mara Branković (1418-1487) - Dve biografije kao prilog istoriji srpsko-osmanskih odnosa 1389-1487 i Dva naša stranca: Dve biografije kao prilog vojnoj istoriji srpskog naroda, kao i više od šezdeset članaka iz oblasti srpske i svetske istorije, istorije Pravoslavne Crkve, heraldike, veksilologije i istorije naoružanja i vojne opreme, objavljenih u časopisu „Istorija Revija“ od 2010. do 2014. godine.[1] Od 2016. godine stručni je saradnik časopisa Metak (ranije Oružje i municija) iz Novog Sada (licencno izdanje časopisa Armi e Tiro, Milano), u kome objavljuje stručne članke iz istorije ručnog vatrenog oružja.

Nikola Giljen je bio stručni saradnik u mnogobrojnim projektima i manifestacijama iz oblasti kulture i nauke, koje je organizovao Fond „Princeza Olivera“, kao što su likovni konkurs i izložba „Zaboravljena srpska heroina“ (2009), literarni konkurs „Jedno novo Otpisanije na temu stihova Jele Balšić Jer se pomračiše duševne oči mukom i metežom koji je u svetu“ (2010-2011) i dr. Učestvovao je i u promocijama, predstavljanjima Fonda i njegovih projekata na međunarodnim sajmovima knjiga u Beogradu, Solunu i Lajpcigu, Danima srpske kulture u Budimpešti i Sentandreji, i na drugim kulturnim i naučnim manifestacijama i u medijskim istupanjima Fonda. Bio je stručni konsultant za istorijska, heraldička i veksilološka pitanja na pisanju scenarija i na snimanju filma Put ružama posut (2012-2013). Ovaj dokumentarno-igrani film o životu Princeze Olivere, u produkciji Fonda koji nosi njeno ime, nastao je na osnovu monografije Princeza Olivera, zaboravljena srpska Kneginja i knjige Kneginja Olivera: Put ružama posut. Iskustva autora na rekonstruisanju srednjovekovnih zastava korišćenih u filmu poslužila su kao inspiracija za pisanje monografije Srpske srednjovekovne zastave. Bio je i stručni konsultant za naoružanje, uniforme i vojnu opremu na snimanju TV filma Panta Draškić: Cena časti (2015). Učestvovao je i u snimanju filma Džems Bond je bio Srbin, u režiji Mašana Lekića (Dosije, TV Prva, 2016). U ovom dugometražnom dokumentarno-igranom filmu govorio je o Dušanu Popovu (1912-1981), srpskom i jugoslovenskom obaveštajcu iz Drugog svetskog rata. Od 2018. godine je stručni konsultant u produkciji igrane serije Crveni mesec TV Pink, a od 2019. godine u produkciji igrane serije Jugoslovenka (Roman production), gde sarađuje na izradi scenarija, scenografije, nabavci i izradi kostima, rekvizita, naoružanja i vojne opreme.

Dela Nikole Giljena prevedena su na ruski, engleski i nemački jezik, a naučni članci prenošeni na više internet stranica iz zemlje i inostranstva. Sa koleginicama i koautorima monografije Princeza Olivera zaboravljena srpska Kneginja, Oliverom Šaranović i Sonjom Jovićević Jov, bio je nominovan za Nagradu grada Beograda u oblasti društvenih i humanističkih nauka 2010. godine.

Ekskluzivna istorijska monografija Princeza Olivera, zaboravljena srpska Kneginja, prva je sinteza svih dosadašnjih znanja o Princezi Oliveri Lazarević, kćeri Svetog Kneza Lazara i Kneginje Milice i supruzi sultana Bajazita I, ali na širem planu slika i druge istorijske ličnosti i događaje s kraja 14. i početka 15. veka. Ova monografija „nije samo prilog boljem poznavanju prošlosti, nego i uviđanju značaja pojedinih žena u srpskoj istoriji“ (iz recenzije prof. Dr Svetlane Tomin). U njoj se „na osnovu literature i poznatih izvora dobija sinteza i uverljiva slika o životu i značaju ove zaboravljene princeze“ (iz recenzije prof. Dr Jelke Ređep). Poduhvat pisanja i objavljivanja monografije o Princezi Oliveri poručuje čitaocima da „ništa nije zaboravljeno ako se dobro podsetimo i osvestimo“ (iz recenzije protojereja-stavrofora prof. Dr Radomira V. Popovića). Ova monografija objavljena je 2009. godine, na srpskom, engleskom i ruskom jeziku zasebno, s blagoslovom Njegove Svetosti, blaženopočivšeg Patrijarha srpskog Gospodina Pavla. Skraćena verzija monografije pod naslovom Kneginja Olivera, put ružama posut, doživela je tri izdanja, 2010, 2013 i 2019. godine, na srpskom i nemačkom jeziku zasebno. Prva dva srpska tiraža su rasprodata.

Monografija Srpske srednjovekovne zastave: Prilog istoriji srpske veksilologije, objavljena 2014. godine, s blagoslovom Njegove Svetosti Patrijarha srpskog Gospodina Irineja. Predstavlja prvu i sveobuhvatnu studiju iz oblasti našeg srednjovekovnog zastavoslovlja. nastala je na osnovu dvadesetpetogodišnjeg prikupljanja i proučavanja literature i izvora iz ove oblasti, kao i na osnovu praktičnog rada na rekonstrukcijama srednjovekovnih zastava za potrebe dokumentarno-igranog filma Put ružama posut. Neki od crteža i rekonstrukcija u ovoj knjizi delo su samog autora. „Autor uložio mnogo sistematskog napora da sagleda mršave izvore i retke sačuvane veksilološke artefakte iz tog perioda naše povesti i da iz njih izvuče značajne i dalekosežne zaključke, koji su izvanredan naučni doprinos srpskoj veksilologiji, ali, u neophodnoj meri i heraldici, sfragistici i numizmatici. Ovo delo se, stoga, samo preporučuje, pre svega kao svojevrsni zbornik dosadašnjih saznanja iz domena srpskog srednjovekovnog zastavoslovlja, ali ništa manje i kao rad, koji podiže svest o neophodnosti zaštite, očuvanja i dodatnog istraživanja ovog značajnog dela naše bogate prošlosti...“ (iz recenzije đakona Hadži Nenada M. Jovanovića).

Od 2016. godine Giljen objavljuje za izdavačku kuću „Dereta” iz Beograda.

U knjizi Dve srpske sultanije: Olivera Lazarević (1373-1444) i Mara Branković (1418-1487) - Dve biografije kao prilog istoriji srpsko-osmanskih odnosa 1389-1487 preko biografija dveju srpskih plemkinja koje su postale i osmanske sultanije ispričana je i priča o srpsko-osmanskim odnosima u 14. i 15. veku i priča o poslednjem periodu srpske srednjovekovne istorije, u vreme kada je Srbija još uvek postojala kao država (1389–1459), kao i u prvim decenijama njene istorije pod osmanskom okupacijom (1459–1487). U knjizi su vrlo detaljno proučene istorijske uloge dveju „srpskih sultanija“ u vreme kada su bile u braku sa osmanskim sultanima, kao i u vreme kada su posle povratka u Otadžbinu bile aktivne u društvenom ili političkom životu Srpske Despotovine. Ukazano je na brojne sličnosti, ali i razlike u njihovnim životnim sudbinama. Ovom knjigom razjašnjene su gotovo sve nedoumice u vezi ove dve istorijske ličnosti. Knjiga Dve srpske sultanije bila je među pet najprodavanijih knjiga izdavačke kuće Dereta, na 61. međunarodnom sajmu knjiga u Beogradu (23—30.10.2016), a u decembru 2016. i januaru 2017. godine nalazila se među deset najprodavanijih i najčitanijih knjiga u Srbiji (Večernje novosti, Kultura, 16.12.2016-13.01.2017).

U delu Dva naša stranca: Dve biografije kao prilog vojnoj istoriji srpskog naroda Nikola Giljen je objedinio biografije viteza Palmana Brahta (1290-1363) i đenerala Henrija Mekajvera (1841—1907). U pitanju su dve, kod nas i u svetu, malo poznate istorijske ličnosti, koje razdvaja vremenski period od pet vekova, prostori sa kojih potiču, udaljeni preko 7.000 km, i nacije kojima pripadaju - Braht je bio Nemac, a Mekajver američki i britanski državljanin škotskog porekla. Međutim, ovu dvojicu ljudi spaja, ne samo njihova zajednička profesija, činjenica da su čitav život bili vojnici-najamnici, već i činjenica da su obojica karijerom bili vezani za Srbiju. Toliko ineteresantnih sličnosti i toliko još interesantnijih različitosti same po sebi čine autorova istorijska odmeravanja ovih dveju ličnosti izuzetno primamljivim za čitaoce. Autorova osnovna smernica u pisanju ove dve biografije bila je da nas podseti, da otrgne od zaborava za ubuduće i da konačno kaže najverovatniju istinu o životu ove dvojice stranaca. Obe biografije u knjizi Dva naša stranca predstavljaju značajan doprinos njihovog autora poznavanju dva izuzetno važna i interesantna perioda naše nacionalne istorije, ali i odavanje dužnog poštovanja zaboravljenim ličnostima iz naše prošlosti.

Knjiga Nikole Giljena Krštenje Klio, objavljena u Dereti u jesen 2018. godine precizno nam objašnjava šta je istorija kao proces a šta kao nauka, i donosi nam odgovor na pitanje koji je najpravilniji pogled na istoriju kao proces i kao nauku. Ova knjiga izlaže razvitak istorijske nauke u svetu i kod nas Srba, od nastanka do savremenog doba, ali i razjašnjava neka sporna i škakljiva pitanja savremene istoriografije.: da li različiti narodi mogu imati i različita tumačenja istorijskih događaja, ima li istorija smisla ako nema Boga i nečeg izvan ovozemaljskog života, zašto istorija kao proces uopšte postoji i koji je njen izvor i uzrok, kakve su neistine i grozote o Srbima pisali Hegel, Marks i Engels, zašto iz istorijskog ugla Arapi nemaju pravo na teritoriju Izraela a Jevreji imaju, da li Srbi imaju za šta da se izvinjavaju svojim neprijateljima iz prošlosti i da li istorija sme da bude „posipanje pepelom i izvinjavanje svojim dželatima“, šta je o vremenu i istoriji mislio i govorio patrijarh Pavle, na koji način Biblija objašnjava istoriju, da li je kraj sveta koji poznajemo kraj istorije i u kom smislu, da li su hrišćanske vrline, ljubav, vera i nada, smernice čoveku za putešestvije kroz istoriju, da li je istorija samo skup nasilja i zala ili put usavršavanja čoveka do Božanskog ideala, o hrišćanskoj ideji Božanskog pečata večnosti u istoriji... Ukoliko se posle knjige Krštenje Klio o ovim temama bude više razmišljalo, pisalo i raspravljalo, smatraju autor i izdavači, utoliko će njen učinak biti uspešniji. Mera istorije nije samo njeno mesto u prošlosti, sadašnjosti ili budućnosti jednog naroda, ili čovečanstva u celosti. Njena mera zapravo je njeno mesto u večnosti, iako su pojmovi večnosti i istorije na izvestan način suprotstavljeni. U tom smislu ova knjiga je i priča o istoriji kao procesu usmerenom ka večnosti i priča o večnosti kao etalonu istorije.

U toku 2015, 2016 i 2017. godine ostvario je uspešnu saradnju sa kolektivom i učenicima beogradske OŠ „Starina Novak“, te je održao niz predavanja na temu srpskih srednjovekovnih grbova i zastava, istorije razvitka srpskih nacionalnih i državnih simvola, i niz praktičnih radionica blazoniranja i emblazoniranja grbova za učenike nižih i viših razreda, a u Nedelji škole, krajem maja 2015, u Muzeju škole organizovao je izložbu replika srpskih srednjovekovnih kostima i zastava korišćenih u filmu Put ružama posut, iz fundusa Fonda „Princeza Olivera“.

U martu mesecu 2017. godine bio je gost udruženja žena sa invaliditetom i žena žrtava nasilja i diskriminacije „Iz kruga“, gde je u biblioteci udruženja predstavio knjigu Dve srpske sultanije i održao razgovor na temu položaja žena u srednjovekovnim srpskim zemljama i pod osmanskom okupacijom.

Pravoslavni teolog i istoričar Nikola Giljen bio je učesnik tribine „Starina Novak po drugi put među Srbima“, održane 27. decembra 2017. godine u Domu omladine Beograda, u organizaciji DOB i OŠ Starina Novak, povodom izlaska iz štampe knjige profesora Miloša Pekića Starina Novak, istorijska ličnost i epski junak, prve sintetizovane i sveobuhvatne biografije Starine Novaka (oko 1530-1601), objavljene u izdanju beogradske OŠ Starina Novak. Osim o radu svog kolege Pekića i o njegovoj knjizi, Giljen je između ostalog govorio i o pravoslavnom poimanju istorije, pravoslavnom pristupu istoriografiji i o značaju narodne epske poezije kao tercijalnog istorijskog izvora koji odražava narodno mnjenje o istorijskim ličnostima, događajima i pojavama.

U maju i junu 2018. godine Nikola Giljen je bio stručni saradnik OŠ „Starina Novak“ i akademskog vajara Zdravka Joksimovića na projektu priprema za izradu spomenika Starini Novaku. Giljen je u projektu učestvovao kao savetnik za pitanja uniforme, vojne opreme i naoružanja koje će se naći na budućem spomeniku i druga vojno-istorijska pitanja vezana za ovaj spomenik, koji, na inicijativu škole, treba da bude podignut na uglu ulica Cvijićeve, Dalmatinske i Starine Novaka.

Na Četvrtom savetovanju prosvetnih radnika, održanom u organizaciji OŠ „Starina Novak“ iz Beograda, od 1. do 3. juna 2018. godine, u Hotelu „Grand“ u Krupnju, čija je tema bila „Iskorišćenost potencijala škole kao nosioca društvenog napretka“, prezentovao je stručni rad „Društvena delatnost OŠ ,Starina Novakʻ kao svojevrsna liturgija“.

U prostorijama Biblioteke „Blažo Šćepanović”, ogranku Biblioteke „Vuk Karadžić” na Zvezdari, Nikola Giljen je 23. oktobra 2018. godine održao predavanje pod naslovom ’’Dve srpske sultanije”, na kome je, osim o životima srpskih Princeza i osmanskih sultanija Olivere Lazarević i Mare Branković i o srpsko-osmanskim odnosima u 14. i 15. veku, ali i u savremenom dobu, govorio slušaocima i o drugim temama svojih knjiga, istoriji, pravoslavnoj teologiji, heraldici, veksilologiji, saradnji sa stvaraocima iz sveta televizije i kinematografije i najavio izlazak iz štampe svoje nove knjige Krštenje Klio.

Nikola Giljen je praunuk đenerala Jugoslovenske Kraljevske vojske Milana St. Kostića.

Od 2019. godine oženjen je Snežanom Stojanović, bibliotekarkom u penziji, iz Beograda.