ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1996.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

ZGRADA MINISTARSTVA PROSVETE - Milojko Gordić
Autor: Milojko Gordić
Izdavači: Vukova zaduzbina/Zavod za zastitu spomenika kulture grada Beograda
Godina izdanja: 1996.
Broj strana:72
Pismo: ćirilica
Povez: mek
Format:
Stanje kao na slici. Odlično očuvana.

Retka i izzetna knjiga Zgrada Minisatrstva prosveteje monografski prikaz jedne od najstarijih srpskih institucija.Na sedamdesetak strana knjige autor nas upoznaje sa istorijom zgrade, koja je podignuta kao privatna kuća, ali je gotovo uvek služila javnim potrebama – od Konzulata Ruske Carevine, preko Doma srpske ratne siročadi do kancelarije Minisarstva prosvete.Posebna poglavlja posvećena su arhitekturi, unutrašnjem uređenju zgrade i radu Dragutina Inkiostrija na slikanim dekoracijama. Svako poglavlje prate prilozi u vidu planova, svremene i istorijske fotografije i istorijskih dokumenata.

Dom Vukove zadužbine je zgrada u Beogradu u kojoj se nalazi Vukova zadužbina. Zgrada se nalazi na Terazijama u ulici Kralja Milana br. 2 i jedna je od najstarijih u tom delu Beograda. Njena gradnja je započeta još 1870-1871. Projektant prve jednospratne kuće oblikovane u duhu akademizma bio je arhitekt Aleksandar Bugarski, jedan od najistaknutijih srpskih arhitekata 19. veka.
Zgrada je 1966. godine prvi put zaštićena kao spomenik kulture, a od 1979. je utvrđena za spomenik kulture od velikog značaja.
U ovom objektu koji svedoči o kontinuitetu kulture obrazovanja, očuvana je namena u vremenu dugom 135 godina.
Zgrada je sagrađena 1870-1871. godine po projektu arhitekte Aleksandra Bugarskog. Podigao ju je sudija Dimitrije Mita Golubović. Odmah po podizanju zgrada je postala sedište Ruskog Carskog konzulata u Beogradu, a nakon 1877. godine adaptirana je za potrebe smeštaja Zavoda za srpsku siročad. Od 1879. godine u zgradi je bilo smešteno Ministarstvo prosvete.
Ministarstva prosvete je u zgradi bilo smešteno od 1879. do 1952. godine, najpre samo Prosvetno, od 1880. i Crkveno odeljenje Ministarstva prosvete Kneževine Srbije, od 1914. Zadužbinsko odeljenje Ministarstva prosvete Kraljevine Srbije, a od 1919. i Umetničko odeljenje (Kraljevine SHS i Kraljevine Jugoslavije, a nakon 1944. godine Narodne Republike Srbije), iste godine kada je od Ministarstva odvojeno Crkveno odeljenje, da bi od njega bilo formirano posebno Ministarstvo Vera. Pojedina odeljenja Ministarstva prosvete su, i pored proširivanja, ostala izvan glavnog zdanja.
U vreme okupacije u toku Prvog svetskog rata zgrada je korišćena kao kancelarija Glavne Intendanture austro-ugarske vojske, ali i kao Glavna poštanska uprava. Posle kapitulacije Kraljevine Jugoslavije 1941. godine, Ministartvo prosvete je nakratko prestalo sa radom, ali je osnovano Odeljenje za nastavu na nemačkom jeziku, koje je delovalo do oktobra 1944. godine. U novembru 1944. osnovano je Povereništvo za prosvetu NR Srbije, koje je aprila 1945. preraslo u Ministarstvo prosvete. Ono je u zgradi ostalo do 1952. godine, kada su se u nju uselili Savezni zavod za patente i Savezni zavod za produktivnost rada, kao i redakcija lista „Mladost“, ULUS i drugi koji više nisu korisnici ovog prostora. Od 1988, dve godine nakon prve revitalizacije fasade, zgrada je dodeljena Vukovoj zadužbini na trajno korišćenje i upravljanje.