Godina izdanja: 2006
Autor: Domaći
ISBN: ISBN 978-86-7946-184-1 !
Jezik: Srpski

O Golom Otoku 48.-osma - Knjiga Vuka Šćekića ***-3000-P-....2017.
autor: Vuk Šćekić ...lično svedočanstvo o `REZOLUCIJI INFORBIROA`-Sukob sa SSSR-om-`STRADANJE GOLOOTOČANA`
autorsko izdanje Novi Sad 2006.g, tiraž: 500. ISBN 978-86-7946-184-1
Tvrd povez-omot.ćirilica,430.strana,format: 25.cm
STANJE KNJIGE:novo
iz sadržaja:
I.KRATKA ISTORIJA INFORBIROA, -II.-POLITIKA...rezolucija inforbiroa..., -III.-POSLEDICE I PRAKSA-..zapisi Vuja Zečevića,.Iz kazivanja Radoslava Pejda Zekovića.-Petrova grupa na golom otoku,...doček zatvorenika,..-ARHIVSKE TAJNE,...-Oj Staljine moj đevere,.. -IV.-I L U Z I J E pismo EMILIJANA KALAFATIĆA, -V.-S P O M E N I C I -etika Golog otoka, SPISAK OSUĐENIKA I KAŽNJENIKA KOJI SU IZGUBILI ŽIVOT NA GOLOM OTOKU,... -VI.-INFORBIRO U GORNJEM POLIMLJU...SREZ BERANSKI-SREZ-ANDRIJEVAČKI,-SREZ PLAVO GUSINJSKI, -SREZ ROŽAJSKI, -.. -VII.- E P I L O G ..-odluka o pomilovanju, -rehabilitaciono suđenje, -rehabilitaciona presuda,... -VIII.- E L E G I J A -Sveti Grgur-poema, -Goli otok-poema.
P O G O V O R I MILORAD VUKAŠINOVIĆ-novinar i publicista,- FILIP NENADOVIĆ-student književnosti,..........
GOLI OTOK
U Jugoslaviji i zemljama koje su nastale njenim raspadom decenijama se nagadjalo o tačnom broju ljudi koji su od 1949. do 1956. prošli kroz logore za informbiroovce, što na Golom otoku, što na drugim mestima. Spekulacije sa brojem uhapšenih i umrlih često su bile deo aktuelnih ideoloških prepucavanja, naročito od sredine osamdesetih na ovamo, kada je Goli otok umnogome poslužio za diskreditovanje čitavog perioda jugoslovenskog socijalizma. Eksluzivno objavljujemo spisak svih zatvorenika interniranih po liniji IB-a koji je napravila savezna UDBA, a koji se nalazi Državnom arhivu Hrvatske. Na njemu se nalazi 16.101 ime zatočenika i zatočenica. Ukupno je, po tom spisku, u svim logorima za informbiroovce na razne načine (ubistvo, samoubistvo, prirodna smrt) život izgubilo 413 osoba. Brojka od oko 16 hiljada ljudi se u naučnoj literaturi koja je objavljena na ovu temu spominje odavno, ali je smatrana režimskom apologijom surove kampanje protiv uhapšenih pripadnika prosovjteske opozicije.
Prva hapšenja informbiroovaca u Jugoslaviji počela su od leta 1948. (Banac). Za sada je još uvek nemoguće utvrditi koliko je u Jugoslaviji zaista bilo sovjetskih špijuna i sabotera. Sami podaci o broju uhapšenih više govore o tome da je, s jedne strane emotivan odnos prema SSSR, s druge, svest o tome šta znači sovjetska pretnja, stvorila u jugoslovenskom rukovodstvu veliku paniku koja je u krajnjoj instanci rezultirala u drastičnim policijskim merama prema stvarnim ili pretpostavljenim pristalicama rezolucije Informbiroa i Sovjetskog saveza – svaka sumnja u potrebu da se Staljinu pruži otpor, svako kolebanje, razmišljanje da je trebalo otići u Bukurešt i razjasniti nesporazume, izjava da u Partiji možda nema demokratije, slušanje radio programa koji su emitovali ibeovsku propagandu bio je dovoljan povod za hapšenje. Ova reakcija jugoslovenskih vlasti donekle i samo donekle podseća na uzroke staljinovih čistki, kada je SSSR bio okružen neprijateljskim zemljama. Može se pretpostaviti da je kod Jugoslovena bilo više realno zasnovanog straha, a manje prelaženja tog straha u paranoidnost. Broj hapšenja koja su bila posledica ličnih obračuna i osveta, pa i tragičnih grešaka sigurno takođe nije beznačajan.
U Srbiji su sve glasniji nacionalisti Goli otok videli kao zaveru protiv Srba. Teza je bila da je Informbiro poslužio Titu za obračun sa srpstvom i da je ceo sukob iniciran da bi odvojio Srbiju od pravoslavne bratske Rusije. Iznuđeni strateški potezi onog vremena – poput recimo seobe jednog dela industrije iz Vojvodine u Bosnu – tumačeni su kao pljačkanje Srbije.
Sukob Komunističkog Informacionog Biroa i Komunističke Partije Jugoslavije, odnosno sukob SSSR i FNRJ, koji je počeo 1948. godine, bio je događaj – kako će se posle ispostaviti – od presudnog značaja za jugoslovensku državu i društvo. Taj sukob je, izuzev Drugog svetskog rata i raspada Jugoslavije, najdramatičnije poglavlje u istoriji bivše zajednice jugoslovenskih naroda. Za one koji su se izjasnili za Staljina, vreme koje je usledilo obeleženo je patnjama i ličnim tragedijama.