Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Vrsta: Eseji i kritike
Jezik: Srpski

jako lepo očuvano


Ilustracije:
Rade Rancic


Naravno — evo **čistog opisa bez linkova**, spremnog za objavu na sajtu:

**„Alisa na putu kroz podzemlje i kroz svemir“** Ranka Munitića je obimna i temeljna studija posvećena delu *Alisa u Zemlji čuda* i *Alisa kroz ogledalo* Luisa Kerola. Autor Alisino putovanje tumači kao slojevitu simboličku avanturu koja prevazilazi granice dečje književnosti i ulazi u prostor filozofije, psihologije, umetnosti i savremene kulture.

Munitić analizira arhetipske motive, logičke igre, paradokse i fantastične elemente Kerolovog sveta, povezujući ih sa nadrealizmom, psihoanalizom, avangardnim umetničkim pravcima i razvojem naučne fantastike. Posebna pažnja posvećena je uticaju Alise na film, strip, vizuelne umetnosti i popularnu kulturu, čime se knjiga širi iz književne analize u interdisciplinarno istraživanje.

Knjiga je bogato ilustrovana i napisana esejističkim, ali pristupačnim stilom, namenjena čitaocima koje zanima fantastična književnost, teorija umetnosti i kulturna istorija. Predstavlja jedno od najznačajnijih domaćih tumačenja Kerolovog dela i njegovog trajnog uticaja na savremenu imaginaciju.




Ranko Munitić (Zagreb, 3. april 1943. — Beograd, 28. mart 2009) je bio teoretičar, kritičar, novinar i istoričar umetnosti — jedan od najznačajnijih stručnjaka za popularnu kulturu i medije u SFRJ.

Polja interesovanja su mu najčešće bila jugoslovenski film, kinematografska animacija, strip, dokumentarni film, umetnička fantastika, televizija, gluma i glumci.

Bio je takođe filmski i televizijski scenarista, režiser, voditelj i producent.

Ranko Munitić je rođen tokom Drugog svetskog rata, 3. aprila 1943. u Zagrebu, koji je tada pripadao Nezavisnoj državi Hrvatskoj. Kao dete živi u Trogiru. Studirao je istoriju umetnosti na zagrebačkom Filozofskom fakultetu.

U Puli, na amaterskom filmskom festivalu „Mala Pula“ 24. jula 1968. upoznaje Zoricu Jevremović. Njih dvoje se 1. maja 1971. venčavaju u Beogradu, gde Zorica dodaje prezime Munitić devojačkom, potom odlaze za Zagreb. Novembra iste godine se vraćaju u Beograd, gde žive do kraja marta 2009. godine, kada je on preminuo.

Delo
Munitić je prvi članak objavio u srednjoškolskom časopisu Polet, maja 1961. godine.[3] Prvi profesionalni članak objavio je u listu za umetnost i kulturu Telegram, novembra 1962. Od tada objavljuje kritike, eseje, šire studije i preko 70 autorskih monografija. Polja interesovanja su mu najčešće bila jugoslovenski film, kinematografska animacija, strip, dokumentarni film, umetnička fantastika, televizija, gluma i glumci.

Kao scenarista prvi put se pojavio filmom „Putujući kino“ (1964). Pisao je scenarije za crtane i dokumentarne filmove, televizijske emisije, a sarađivao je na nekoliko scenarija za celovečernje igrane filmove. Napisao je i scenario za film „Oficir s ružom“ (1987) Dejana Šoraka.[4]

Kao član Upravnog Borda ASIFA-a, Međunarodnog udruženja sineasta animiranog filma, učestvovao je 1970-ih i 1980-ih u svetskom poduhvatu popularizacije i promocije kinematografske animacije. Bio je član žirija i komisija na dvadesetak festivala kratkometražnog i animiranog filma širom sveta. Priredio je u inostranstvu stotinak retrospektiva jugoslovenskog filma, posebno „Zagrebačke škole crtanog filma“ i „Beogradske škole dokumentarnog filma“.

Od 1960-ih učestvuje u glavnim televizijskim emisijama o filmu u Zagrebu i Beogradu, a od 1980-ih realizovao je kao autor za novosadski studio osamdeset jednočasovnih portreta vodećih glumaca u sopstvenoj seriji „Veče sa zvezdama“.

Etnički se ponekad izjašnjavao kao Hrbin. O ličnom identitetu je rekao:

Moj otac je Trogiranin, a majka Zagrepčanka. Deda po ocu je, takođe, Trogiranin, dok je baka italijanskog porekla. Mamin otac je Slovenac, a majka bečka grofica. Zato mi je oduvek bilo teško da se nacionalno opredeljujem jer sam ja sve po malo. Nikad nisam imao smisla za te podele na nacije, vere, rase...

— Ranko Munitić[5]
Svoju sudbinu je ovako odredio:

Po nacionalnosti čovek s mora, po stranačkoj pripadnosti filmofan, po zanimanju criticus vulgaris, po ubeđenju alternativac, a po statusu slobodnjak odnosno marginalac. (...) Veruje u pravo na sopstveni izbor i u život do smrti.

— Ranko Munitić[6]
Od decembra 2011. u Beogradu radi Centar za medije „Ranko Munitić“ koji je osnovala Zorica Jevremović. Od aprila 2012. godine Centar dodeljuje nagradu „Trepetalo iz Trogira - Regionalna nagrada za medije Ranko Munitić“.[7] Do sada su je dobili Nedeljko Dragić, Puriša Đorđević, Dušan Makavejev, Lordan Zafranović i Karpo Aćimović Godina.

U okviru centra, od decembra 2012, kvartalno izlazi višejezični Mediantrop, regionalni časopis za medije i kulturu, usmeren na područje Jugoistočne Evrope.

alisa u zemlji čuda