ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2004.
Autor: Domaći
Vrsta: Istorija srpske književnosti
Jezik: Srpski

Beograd 2004. Tvrd kožni povez, ćirilica, 105 + 136 + 19 + 95 + 24 + 77 + 146 + 30 + 20 + 16 + 8 + 32 strane.
Knjige su nekorišćene (nove)



1. Replika na odgovor Gospodina Miloša Svetića u Utuku III Ezikoslovnome ili Pregled II Zakonika građanskog za Srbiju / od Pavla Šeroglića
2. Luke Milovanova Opit nastavlenja k Srbskoj sličnorečnosti i slogomjerju ili prosodii: po novom pravopisanja načinu smatrajući na povod k novoj vedma nuždnoj Srbskoj Pismenici ili jezikonauku spisan 1810. / Luka Milovanov Georgijević
3. Odgovor na Sitnice jezikoslovne G. J. Hadžića = M. Svetića / V. S. K. (Vuk Stefanović Karadžić)
4. Vuka Stef. Karadžića i Save Tekelije Pisma visokopreosveštenome gospodinu Platonu Atanackoviću, pravoslavnome vladici budimskome o srpskom pravopisu, sa osobitijem dodacima o srpskom jeziku /
5. Istuplenija M. Svetića u Utuku II / Konstantin Bogdanović
6. Utuk III. ezikoslovnij: o eziku i pravopisu srbskom / od M. Svetića (Jovan Hadžić)
7. Odbrana ezika srpskog od izopačivanja i prostačenija njegovog i kirilice od vukovice / Evstatije Mihailović
8. Ogledalo srbsko za ezik, povjestnicu, i smjesu književnu. Izdavatel i uredite Dr Jovan Hadžić - Svetić. Godina I. / Đura Daničić
9. V. Laziću 1 / Đura Daničić
10. V. Laziću 2: i još koješta / Đura Daničić
11. Gospodinu sa dva krsta / V. S. K. (Vuk Stefanović Karadžić)
12. O Svetićevu `Ogledalu` / Đura Daničić

Fototipsko izdanje.


12 knjiga štampanih u periodu od 1810. do 1865. u Beču, Novom Sadu, Bečkereku i Beogradu ukoričenih u tvrd kožni povez, koje je sakupio i pripremio Slobodan D. Petković.



Ono što ste učili u školi o žestokim polemičkim rečima ispisanim i odštampanih od 1833. do 1865. godine između Vuka, Tekelije, Svetića, Šeroglića, Daničića i Jevstatija Mihailovića, naći ćete u dvanaest tamnozelenih knjižica najnovijih faksimil izdanja koje se teško nalaze po našim bibliotekama.

Pomoću ovih faksimila, ono što se o borbi za jezik i pravopis uči po školama i fakultetima, postaje živa istorija puna slikovitih pojedinosti.

Kako je, recimo, besmislen i sitničav primer kojim protivnik Vuka `dokazuje` da njegov prevod Novog zaveta ne valja jer je jednu grčku reč preveo tako da sledi da se sveti Jovan Preteča u pustinji hranio skakavcima a ne vršcima od trave.

Kakvo je zadovoljstvo negde među faksimilima naići na Daničićev gnev što protivnici Vuka uzimaju kao jezikoslovni autoritet nikog drugog do knjaza Miloša, a koji `ni čitati ni pisati ne zna`. Ovi faksimili nas uče i moralu, a ne samo čvrstini naučnih uverenja.