pregleda

BOSANSKA VILA 1-3 - Dejan Đuričković

Cena:
2.990 din (Predmet je prodat)
Stanje: Polovan bez oštećenja
Garancija: Ne
Isporuka: BEX
Pošta
DExpress
Post Express
Lično preuzimanje
Plaćanje: Tekući račun (pre slanja)
PostNet (pre slanja)
Ostalo (pre slanja)
Pouzećem
Lično
Grad: Novi Sad,
Novi Sad
Prodavac

H.C.E (5803)

PREMIUM član
Član je postao Premium jer:
- ima 100 jedinstvenih pozitivnih ocena od kupaca,
- tokom perioda od 6 meseci uplati minimum 20.000 dinara na svoj Limundo račun.

99,84% pozitivnih ocena

Pozitivne: 9668

  Pošalji poruku

Svi predmeti člana


Kupindo zaštita

ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Ostalo
Autor: Domaći
Vrsta: Istorija srpske književnosti
Jezik: Srpski

Bosanska vila 1885-1914 - Književnoistorijska studija, Bibliografija (1-3)
Dejan Đuričković
Izdavač: Svjetlost, Sarajevo 1975; biblioteka Kulturno nasljeđe Bosne i Hercegovine

RETKO U PONUDI!
stanje kao na slikama
po meni veoma dobro/odlično

Detaljnije:
tvrd povez sa plastificiranim omotom, strana 534+476+627, 20cm

Bosanska vila je bila srpski[1] list za „zabavu, pouku i književnost“. Pokrenut je 1885. godine kao organ Učiteljskog zbora Srpske škole u Sarajevu, a zabranjen od strane austrougarskih vlasti 15. juna 1914. godine.

Književni program lista je odgovor Srba Bosne i Hercegovine i zajedničkih matica u Vojvodini, Srbiji i Crnoj Gori, na ideološki i kulturni uticaj dvojne austrougarske monarhije a pogotovu politike i uprave Kalaja. Bosanska vila se s početka određuje kao književni časopis sa određenim nacionalnim kursom. Kao jedini srpski list u BiH, smatra da ima za zadatak da srpski narod, pored njegovog opšteg prosvjetljavanja, okupi oko sebe i da pruži otpor austrougarskoj politici. Iz Bosanske vile vidi se da su Srbi iz BiH mjerodavnim ideološkim i kulturnim centrom smatrali prije Beograd nego Beč, prije Novi Sad nego Budimpeštu prije Cetinje nego Trst. Te prirodne veze Kalaji njegovi sledbenici nisu mogli presjeći, ma koliko to htjeli. Štaviše, što su se oni više trudili da postignu svoje ciljeve, to su se Srbi više skupljali i ugledali na svoje matice .[2]

Vilin istorijat[uredi]
Vilini počeci[uredi]
Pokretači Vile su bili učitelji Srpske škole, koji su u početku bili najbrojniji saradnici časopisa. Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković su 13. juna 1885. tražili dozvolu od austrougarskih vlasti za izdavanje dvomjesečnog lista „Vrelo Bosne“, čiji bi urednik i vlasnik bio sam Učiteljski zbor Srpske škole u Sarajevu. Austrougarske vlasti su odbile registraciju na ime Učiteljskog zbora Srpske škole, te su 23. septembra 1885. godine Nikola Šumonja, Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković tražili dozvolu za izdavanje dvomjesečnog lista „Bosanska vila“. Na dan 19. oktobar 1885, austrougarske vlasti su izdale dozvolu za izdavanje petnaestodnevnog beletrističkog lista „Bosanska vila“, uz uslove da se list šalje austrougarskoj upravi na preventivnu cenzuru, da list ne može da se bavi politikom i konfesionalnim pitanjima, te da u sastavima zabavnog i poučnog sadržaja ne bude previše naglašen srpski nacionalni element. Vila je registrovana na ime urednika Božidara Nikašinovića.

Prvo izdanje Vile[uredi]
„Mi smo učinili sve ono što se od nas zahtijevati moglo, a sada stoji do vas, da pokažete koliko ste svjesni Srbi i koliko svoju knjigu ljubite — padne li „Bosanska vila“, kao srpski jedini list u ovim zemljama, onda nemojte nikoga kriviti — sami nosite grijeh na svojoj duši.“
Bosanska vila 16. decembar 1885.
Nakon dvomjesečne pripreme, prvi Vilin broj je izašao na dan 16. decembar 1885. godine. Božidar Nikašinović je bio prvi urednik, Nikola Kašiković je bio zadužen za narodnu književnost, Stevo Kaluđerčić za članke i pripovijetke, a Nikola Šumonja za pripovijetke, podlistak i književne bilješke.

Prvo izdanje je imalo 16 stranica i štampano je na ćirilici u 1.000 primjeraka, a crtež na vrhu naslovne strane je izradio Stevo Kaluđerčić. Zbog potražnje, prvo Vilino izdanje je ponovo štampano.

Na samoj naslovnoj strani se preko čitave stranice nalazila velika fotografija mitropolita Save Kosanovića, koga su tri mjeseca ranije austrougarske vlasti prisilile da podnese ostavku, a krajem 1885. godine prognale iz provincije. Sam mitropolit Sava Kosanović se u ovom broju oglašava sa člankom „Pravednikova smrt“, te postaje jedan od prvih spoljnih saradnike Vile.

Ostali saradnici prvih izdanja Vile su bili Manojlo Đorđević Prizrenac, Dušan Peleš, Mitropolit Dionisije II (Ilijević), Đorđe Jovanović German, David Popović, Petar Mirković, Vaso M. Ćuković, Vid Vuletić Vukasović, Mile Popadić, Petar Đenić, Stari Jovo Basarović, Stevan N. Davidović i Kosta Kovačević.

Period drugog urednika[uredi]
„Mnogo je to kada se uzmu u obzir sve prilike, predrasude i tegobe, s kojima ima da se bori ovakav srpski list, idući putem sasvim zakrčenim i neobrađenim“
Nikola Šumonja, Bosanska vila, septembar 1886.
Nikola Šumonja je bio drugi Vilin urednik nakon Božidara Nikašinovića. Urednički posao je zvanično obavljao od septembra 1886. do 1. februara 1887. godine, a u ovom peridu se broj Vilinih saradnika i pretplatnika znatno povećao. Od samog početka Vila se susretala sa preprekama austrougarske cenzure, te su njena izdanja često kasnila. Novi saradnici izdanja Vile u ovome periodu su bili Milan Đ. Milićević, Mita Živković, Vladimir M. Jovanović, Kosta Kovačević, Stevo (Stejpo) Trifković, Kosta Božić, Dušan St. Popović, Milan Obradović, Risto J. Čajkanović, Vaso Kondić, P. Babić, Stevan Zimonjić, Petar S. Ivančević, Jovo Tubinović, Jevrem Stanković, V. Stakić, Đ. Mirković, Nikola Begović i dr.

Vilini urednici[uredi]
Božidar Nikašinović ostaje Vilin urednik prvih šest mjeseci, odnosno prvih deset brojeva, nakon čega postaje učitelj u Srpskoj školi u Mostaru. Nakon Nikašinovića, Vilin urednik postaje Nikola Šumonja u periodu septembar 1886. — 1. februar 1887. godine. Od aprila 1887. godine do juna 1914. godine urednik je bio Nikola Kašiković, koji je uređivao časopis do kraja njegovog izlaženja, odnosno do zabrane časopisa od strane Austrougarske. Poslednjih godina pred Prvi svetski rat u uredništvu lista se nalaze i Vladimir Ćorović i Petar Kočić. Bosanska vila je izlazila redovno dva do tri puta mesečno i štampana je isključivo ćirilicom, koja je do dolaska Austrougarske 1878. godine, bila primarno narodno pismo. Bosanska vila je bila jedini književni list u austrougarskoj provinciji BiH u periodu od njenog osnivanja 1885. do 1895. godine.

Programska orijentacija[uredi]
Bosanska vila je objavljivala tekstove svih književnih rodova osim drame. Programska orijentacija ovog lista bila je bavljenje srpskom kulturnom baštinom, uz prezentaciju popularnih i raznovrsnih tekstova dostupnih narodu iz svih oblasti društvenog života, ali je u njenom praktičnom delovanju, posebno u prvom razdoblju izlaženja, najviše tekstova bilo iz oblasti narodne književnosti. Okupljen je veći broj saradnika iz raznih krajeva koji opisuju narodni život i običaje, beleže narodne pesme, pripovetke, poslovice i zagonetke, tumače narodna verovanja i slično. Na ovim poslovima posebno su se isticali: Petar Mirković, Vaso Čuković, Stevan Delić, Nikola Kašiković, Kosta Kovačević, Luka Grđić Bjelokosić, Risto Čajkanović i Petar Ivančević.

Vilin razvoj[uredi]
U svom daljem razvoju, časopis je evoluirao od porodičnog lista do uglednog književnog glasila, u kome su sarađivali značajni srpski, muslimanski i hrvatski književnici. Godine 1907. i 1908. u Bosanskoj vili svoje tekstove objavljuje mlada generacija srpskih pisaca: Aleksa Šantić, Svetozar Ćorović, Milan Prelog, Jovan Dučić, Veljko Petrović, Vladislav Petković Dis, Vladimir Ćorović, Petar Kočić i drugi. Svoje tekstove objavljuju i muslimani Safvet-beg Bašagić, Musa Ćazim Ćatić, Osman Đikić i drugi, a nešto kasnije Ivo Andrić i Tin Ujević. U ovom listu pisali su i neki pripadnici Mlade Bosne.

Uz književnu kritiku u kojoj se posebno ističe Dimitrije Mitrinović, u časopisu su objavljivani i naučni tekstovi (Vatroslav Jagić, Vaso Glušac, Petar Kolendić, Vladimir Ćorović). Njegovana je i prevodilačka književnost. Prevođeno je iz gotovo svih evropslih književnosti, a najviše iz ruske i francuske.

Bosanska vila bila je najpoznatije nacionalno srpsko glasilo na području austrougarske provincije BiH i jedno od poznatijih i priznatijih glasila uopšte na prostorima južnoslovenskih naroda.

List je prestao da izlazi 15. juna 1914. godine, uoči Prvog svetskog rata, a zbog zabrane od strane austrougarskih vlasti.

Vilini saradnici[uredi]
Jovan Dučić
Vladimir Ćorović
Petar Kočić
Aleksa Šantić
Mitropolit Sava Kosanović
Jovan Jovanović Zmaj
Svetozar Ćorović
Ivo Andrić
Stevan Sremac
Dimitrije Mitrinović
Pero Slijepčević
Isidora Sekulić
Tadija Kostić
Dragomir Brzak
Vladimir Stanimirović
Jovan Ilić
Dionisije Miković
Vid Vuletić-Vukasović
Veljko Milićević
Radoslav Marković
Veljko Petrović (književnik)
Vladislav Petković Dis
Osman Đikić
Tin Ujević
Vaso Ćuković
Milan Đ. Milićević
Vladimir M. Jovanović
Nikola Begović
Vojislav Ilić
Jelena Dimitrijević
Marko Car
Ivan Stojanović
Milorad Pavlović — Krpa
Simo Eraković
Sima Pandurović
Svetislav Stefanović (lekar)
Stevan Bešević
Milan Grol
Pavle Popović
Milan Rešetar
Milo Jovović (pjesnik)

istorija srpske knjizevnosti stari casopisi avangarda modernizam ...

Skuplje knjige možete platiti na rate.

International shipping
Paypal only
(Države Balkana: Uplata može i preko pošte ili Western Union-a)

1 euro = 117.5 din

For international buyers please see instructions below:
To buy an item: Click on the red button KUPI ODMAH
Količina: 1 / Isporuka: Pošta / Plaćanje: Tekući račun
To confirm the purchase click on the orange button: Potvrdi kupovinu (After that we will send our paypal details)
To message us for more information: Click on the blue button POŠALJI PORUKU
To see overview of all our items: Click on Svi predmeti člana

Ako je aktivirana opcija besplatna dostava, ona se odnosi samo na slanje kao preporučena tiskovina ili cc paket na teritoriji Srbije.

Poštarina za knjige je u proseku 133-200 dinara, u slučaju da izaberete opciju plaćanje pre slanja i slanje preko pošte. Postexpress i kurirske službe su skuplje ali imaju opciju plaćanja pouzećem. Ako nije stavljena opcija da je moguće slanje i nekom drugom kurirskom službom pored postexpressa, slobodno kupite knjigu pa nam u poruci napišite koja kurirska služba vam odgovara.

Ukoliko još uvek nemate bar 10 pozitivnih ocena, zbog nekoliko neprijatnih iskustava, molili bi vas da nam uplatite cenu kupljenog predmeta unapred.

Novi Sad lično preuzimanje ili svaki dan ili jednom nedeljno zavisno od lokacije prodatog predmeta.

Našu kompletnu ponudu možete videti preko linka
https://www.kupindo.com/Clan/H.C.E/SpisakPredmeta
Ukoliko tražite još neki naslov koji ne možete da nađete pošaljite nam poruku možda ga imamo u magacinu.
Pogledajte i našu ponudu na limundu https://www.limundo.com/Clan/H.C.E/SpisakAukcija
Slobodno pitajte šta vas zanima preko poruka. Preuzimanje moguce u Novom Sadu i Sremskoj Mitrovici uz prethodni dogovor. (Većina knjiga je u Sremskoj Mitrovici, manji broj u Novom Sadu, tako da se najavite nekoliko dana ranije u slucaju ličnog preuzimanja, da bi knjige bile donete, a ako Vam hitno treba neka knjiga za danas ili sutra, obavezno proverite prvo preko poruke da li je u magacinu da ne bi doslo do neprijatnosti). U krajnjem slučaju mogu biti poslate i poštom u Novi Sad i stižu za jedan dan.

U Novom Sadu lično preuzimanje na Grbavici na našoj adresi ili u okolini po dogovoru. Dostava na kućnu adresu u Novom Sadu putem kurira 350 dinara.
Slanje nakon uplate na račun u Erste banci (ukoliko ne želite da plaćate po preuzimanju). Poštarina za jednu knjigu, zavisno od njene težine, može biti od 133-200 din. Slanje vise knjiga u paketu težem od 2 kg 250-400 din. Za cene postexpressa ili drugih službi se možete informisati na njihovim sajtovima.
http://www.postexpress.rs/struktura/lat/cenovnik/cenovnik-unutrasnji-saobracaj.asp

INOSTRANSTVO: Šaljem po dogovoru, ili po vašim prijateljima/rodbini ili poštom. U Beč idem jednom godišnje pa ako se podudare termini knjige mogu doneti lično. Skuplje pakete mogu poslati i po nekom autobusu, molim vas ne tražite mi da šaljem autobusima knjige manje vrednosti jer mi odlazak na autobusku stanicu i čekanje prevoza pravi veći problem nego što bi koštala poštarina za slanje kao mali paket preko pošte.

Ukoliko kupujete više od jedne knjige javite se porukom možda Vam mogu dati određeni popust na neke naslove.

Sve knjige su detaljno uslikane, ako Vas još nešto interesuje slobodno pitajte porukom. Reklamacije primamo samo ukoliko nam prvo pošaljete knjigu nazad da vidim u čemu je problem pa nakon toga vraćamo novac. Jednom smo prevareni od strane člana koji nam je vratio potpuno drugu knjigu od one koju smo mu mi poslali, tako da više ne vraćamo novac pre nego što vidimo da li se radi o našoj knjizi.
Ukoliko Vam neka pošiljka ne stigne za dva ili tri dana, odmah nas kontaktirajte za broj pošiljke kako bi videli u čemu je problem. Ne čekajte da prođe više vremena, pogotovo ako ste iz inostranstva, jer nakon određenog vremena pošiljke se vraćaju pošiljaocu, tako da bi morali da platimo troškove povratka i ponovnog slanja. Potvrde o slanju čuvamo do 10 dana. U 99% slučajeva sve prolazi glatko, ali nikad se ne zna.

Ukoliko uvažimo vašu reklamaciju ne snosimo troškove poštarine, osim kada je očigledno naša greška u pitanju.

Predmet: 54413615
Bosanska vila 1885-1914 - Književnoistorijska studija, Bibliografija (1-3)
Dejan Đuričković
Izdavač: Svjetlost, Sarajevo 1975; biblioteka Kulturno nasljeđe Bosne i Hercegovine

RETKO U PONUDI!
stanje kao na slikama
po meni veoma dobro/odlično

Detaljnije:
tvrd povez sa plastificiranim omotom, strana 534+476+627, 20cm

Bosanska vila je bila srpski[1] list za „zabavu, pouku i književnost“. Pokrenut je 1885. godine kao organ Učiteljskog zbora Srpske škole u Sarajevu, a zabranjen od strane austrougarskih vlasti 15. juna 1914. godine.

Književni program lista je odgovor Srba Bosne i Hercegovine i zajedničkih matica u Vojvodini, Srbiji i Crnoj Gori, na ideološki i kulturni uticaj dvojne austrougarske monarhije a pogotovu politike i uprave Kalaja. Bosanska vila se s početka određuje kao književni časopis sa određenim nacionalnim kursom. Kao jedini srpski list u BiH, smatra da ima za zadatak da srpski narod, pored njegovog opšteg prosvjetljavanja, okupi oko sebe i da pruži otpor austrougarskoj politici. Iz Bosanske vile vidi se da su Srbi iz BiH mjerodavnim ideološkim i kulturnim centrom smatrali prije Beograd nego Beč, prije Novi Sad nego Budimpeštu prije Cetinje nego Trst. Te prirodne veze Kalaji njegovi sledbenici nisu mogli presjeći, ma koliko to htjeli. Štaviše, što su se oni više trudili da postignu svoje ciljeve, to su se Srbi više skupljali i ugledali na svoje matice .[2]

Vilin istorijat[uredi]
Vilini počeci[uredi]
Pokretači Vile su bili učitelji Srpske škole, koji su u početku bili najbrojniji saradnici časopisa. Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković su 13. juna 1885. tražili dozvolu od austrougarskih vlasti za izdavanje dvomjesečnog lista „Vrelo Bosne“, čiji bi urednik i vlasnik bio sam Učiteljski zbor Srpske škole u Sarajevu. Austrougarske vlasti su odbile registraciju na ime Učiteljskog zbora Srpske škole, te su 23. septembra 1885. godine Nikola Šumonja, Božidar Nikašinović, Stevo Kaluđerčić i Nikola Kašiković tražili dozvolu za izdavanje dvomjesečnog lista „Bosanska vila“. Na dan 19. oktobar 1885, austrougarske vlasti su izdale dozvolu za izdavanje petnaestodnevnog beletrističkog lista „Bosanska vila“, uz uslove da se list šalje austrougarskoj upravi na preventivnu cenzuru, da list ne može da se bavi politikom i konfesionalnim pitanjima, te da u sastavima zabavnog i poučnog sadržaja ne bude previše naglašen srpski nacionalni element. Vila je registrovana na ime urednika Božidara Nikašinovića.

Prvo izdanje Vile[uredi]
„Mi smo učinili sve ono što se od nas zahtijevati moglo, a sada stoji do vas, da pokažete koliko ste svjesni Srbi i koliko svoju knjigu ljubite — padne li „Bosanska vila“, kao srpski jedini list u ovim zemljama, onda nemojte nikoga kriviti — sami nosite grijeh na svojoj duši.“
Bosanska vila 16. decembar 1885.
Nakon dvomjesečne pripreme, prvi Vilin broj je izašao na dan 16. decembar 1885. godine. Božidar Nikašinović je bio prvi urednik, Nikola Kašiković je bio zadužen za narodnu književnost, Stevo Kaluđerčić za članke i pripovijetke, a Nikola Šumonja za pripovijetke, podlistak i književne bilješke.

Prvo izdanje je imalo 16 stranica i štampano je na ćirilici u 1.000 primjeraka, a crtež na vrhu naslovne strane je izradio Stevo Kaluđerčić. Zbog potražnje, prvo Vilino izdanje je ponovo štampano.

Na samoj naslovnoj strani se preko čitave stranice nalazila velika fotografija mitropolita Save Kosanovića, koga su tri mjeseca ranije austrougarske vlasti prisilile da podnese ostavku, a krajem 1885. godine prognale iz provincije. Sam mitropolit Sava Kosanović se u ovom broju oglašava sa člankom „Pravednikova smrt“, te postaje jedan od prvih spoljnih saradnike Vile.

Ostali saradnici prvih izdanja Vile su bili Manojlo Đorđević Prizrenac, Dušan Peleš, Mitropolit Dionisije II (Ilijević), Đorđe Jovanović German, David Popović, Petar Mirković, Vaso M. Ćuković, Vid Vuletić Vukasović, Mile Popadić, Petar Đenić, Stari Jovo Basarović, Stevan N. Davidović i Kosta Kovačević.

Period drugog urednika[uredi]
„Mnogo je to kada se uzmu u obzir sve prilike, predrasude i tegobe, s kojima ima da se bori ovakav srpski list, idući putem sasvim zakrčenim i neobrađenim“
Nikola Šumonja, Bosanska vila, septembar 1886.
Nikola Šumonja je bio drugi Vilin urednik nakon Božidara Nikašinovića. Urednički posao je zvanično obavljao od septembra 1886. do 1. februara 1887. godine, a u ovom peridu se broj Vilinih saradnika i pretplatnika znatno povećao. Od samog početka Vila se susretala sa preprekama austrougarske cenzure, te su njena izdanja često kasnila. Novi saradnici izdanja Vile u ovome periodu su bili Milan Đ. Milićević, Mita Živković, Vladimir M. Jovanović, Kosta Kovačević, Stevo (Stejpo) Trifković, Kosta Božić, Dušan St. Popović, Milan Obradović, Risto J. Čajkanović, Vaso Kondić, P. Babić, Stevan Zimonjić, Petar S. Ivančević, Jovo Tubinović, Jevrem Stanković, V. Stakić, Đ. Mirković, Nikola Begović i dr.

Vilini urednici[uredi]
Božidar Nikašinović ostaje Vilin urednik prvih šest mjeseci, odnosno prvih deset brojeva, nakon čega postaje učitelj u Srpskoj školi u Mostaru. Nakon Nikašinovića, Vilin urednik postaje Nikola Šumonja u periodu septembar 1886. — 1. februar 1887. godine. Od aprila 1887. godine do juna 1914. godine urednik je bio Nikola Kašiković, koji je uređivao časopis do kraja njegovog izlaženja, odnosno do zabrane časopisa od strane Austrougarske. Poslednjih godina pred Prvi svetski rat u uredništvu lista se nalaze i Vladimir Ćorović i Petar Kočić. Bosanska vila je izlazila redovno dva do tri puta mesečno i štampana je isključivo ćirilicom, koja je do dolaska Austrougarske 1878. godine, bila primarno narodno pismo. Bosanska vila je bila jedini književni list u austrougarskoj provinciji BiH u periodu od njenog osnivanja 1885. do 1895. godine.

Programska orijentacija[uredi]
Bosanska vila je objavljivala tekstove svih književnih rodova osim drame. Programska orijentacija ovog lista bila je bavljenje srpskom kulturnom baštinom, uz prezentaciju popularnih i raznovrsnih tekstova dostupnih narodu iz svih oblasti društvenog života, ali je u njenom praktičnom delovanju, posebno u prvom razdoblju izlaženja, najviše tekstova bilo iz oblasti narodne književnosti. Okupljen je veći broj saradnika iz raznih krajeva koji opisuju narodni život i običaje, beleže narodne pesme, pripovetke, poslovice i zagonetke, tumače narodna verovanja i slično. Na ovim poslovima posebno su se isticali: Petar Mirković, Vaso Čuković, Stevan Delić, Nikola Kašiković, Kosta Kovačević, Luka Grđić Bjelokosić, Risto Čajkanović i Petar Ivančević.

Vilin razvoj[uredi]
U svom daljem razvoju, časopis je evoluirao od porodičnog lista do uglednog književnog glasila, u kome su sarađivali značajni srpski, muslimanski i hrvatski književnici. Godine 1907. i 1908. u Bosanskoj vili svoje tekstove objavljuje mlada generacija srpskih pisaca: Aleksa Šantić, Svetozar Ćorović, Milan Prelog, Jovan Dučić, Veljko Petrović, Vladislav Petković Dis, Vladimir Ćorović, Petar Kočić i drugi. Svoje tekstove objavljuju i muslimani Safvet-beg Bašagić, Musa Ćazim Ćatić, Osman Đikić i drugi, a nešto kasnije Ivo Andrić i Tin Ujević. U ovom listu pisali su i neki pripadnici Mlade Bosne.

Uz književnu kritiku u kojoj se posebno ističe Dimitrije Mitrinović, u časopisu su objavljivani i naučni tekstovi (Vatroslav Jagić, Vaso Glušac, Petar Kolendić, Vladimir Ćorović). Njegovana je i prevodilačka književnost. Prevođeno je iz gotovo svih evropslih književnosti, a najviše iz ruske i francuske.

Bosanska vila bila je najpoznatije nacionalno srpsko glasilo na području austrougarske provincije BiH i jedno od poznatijih i priznatijih glasila uopšte na prostorima južnoslovenskih naroda.

List je prestao da izlazi 15. juna 1914. godine, uoči Prvog svetskog rata, a zbog zabrane od strane austrougarskih vlasti.

Vilini saradnici[uredi]
Jovan Dučić
Vladimir Ćorović
Petar Kočić
Aleksa Šantić
Mitropolit Sava Kosanović
Jovan Jovanović Zmaj
Svetozar Ćorović
Ivo Andrić
Stevan Sremac
Dimitrije Mitrinović
Pero Slijepčević
Isidora Sekulić
Tadija Kostić
Dragomir Brzak
Vladimir Stanimirović
Jovan Ilić
Dionisije Miković
Vid Vuletić-Vukasović
Veljko Milićević
Radoslav Marković
Veljko Petrović (književnik)
Vladislav Petković Dis
Osman Đikić
Tin Ujević
Vaso Ćuković
Milan Đ. Milićević
Vladimir M. Jovanović
Nikola Begović
Vojislav Ilić
Jelena Dimitrijević
Marko Car
Ivan Stojanović
Milorad Pavlović — Krpa
Simo Eraković
Sima Pandurović
Svetislav Stefanović (lekar)
Stevan Bešević
Milan Grol
Pavle Popović
Milan Rešetar
Milo Jovović (pjesnik)

istorija srpske knjizevnosti stari casopisi avangarda modernizam ... 54413615 BOSANSKA VILA 1-3 - Dejan Đuričković

LimundoGrad d.o.o.
Vladimira Popovića 6, 11070 Novi Beograd, Srbija, 011 404 78 10

MB: 20083301
PIB: 104085073

Google play App Store Huawei App Gallery

© 2005 - 2024 LimundoGrad d.o.o

LimundoGrad koristi kolačiće u statističke i marketinške svrhe. Nastavkom korišćenja sajta smatramo da ste pristali na upotrebu kolačića. Više informacija.