ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2003
Autor: Domaći
Oblast: Pravoslavlje
Jezik: Srpski

Autor - osoba Dražić, Firmilijan, 1852-1903 = Dražić, Firmilijan, 1852-1903
Naslov Tumačenje jevanđelja : sa besedama po napoznatijim ruskim i grčkim piscima / od arhimandrita Firmilijana
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 2003
Izdavanje i proizvodnja Linc : Pravoslavac, 2003
Fizički opis 638 str. ; 22 cm
(Karton)
Napomene Napomene i bibiliografske reference uz tekst.
Predmetne odrednice Sveto pismo. Novi zavet. Jevanđelja – Tumačenja

Jevanđelje jeste knjiga, koju su napisala četri Jevanđelista: Matej, Marko, Luka i Jova i koja sva govori o jednom predmetu pa zato Origen i kaže: da su Jevanđelja, koja, su četvorica napisali, jedno Jevanđelje. Predmet Jevanđelja nije prosta istorija niti se ona odlikuje nekom bogoslovskom, filozofskom ili hronološkom sistemom, pa nije ni potpuna biografija Gospoda Isusa Hrista, nego je verno izlaganje: događaja, dela i reči Hristovih iz kojih se izvodi: karakter, važnost i načela a osobito nauka osnivača hrišćanstva, Spasitelja našeg Isusa Hrista. Prema tome i ove knjige Tumačenje Jevanđelja imaju taj cilj, da ukliko je moguće bilje i opširnije protumače i objasne sve one događaje, dela i reči koje su izložene u Jevanđeljima. Važnost ove knjige razumećemo najlakše i najbolje kad se setimo, kako svake Nedelje na liturgijama slušamo Jevanđelja pa ih ili malo ili ni malo ne razumemo pa iako ona sadrže nauku, koja, nas uči: kako ćemo na Zemlji biti srećni a na nebu spaseni...


Mitropolit Firmilijan Dražić (1852–1903). Rođen je u Šapcu 20. avgusta 1852. kao Dimitrije Dražić. U Šapcu je završio gimnaziju i četiri godine je bio trgovac. Zamonašio se 1869. godine, Bogosloviju je pohađao u Beogradu. Teologiju je studirao prvo na ostrvu Halki u Mramornom moru, a onda u Atini. Filozofiju je studirao u Pragu. Od 1876. do 1878. administrirao je Vranjskom eparhijom. Tokom 1880. izabran je za profesora beogradske bogoslovije.
Tokom 1883. nudili su mu tada upražnjen položaj mitropolita Srbije, ali Firmilijan je odbio tu čast. Bio je učitelj kraljevića Aleksandra Obrenovića. Kada je izabran za rektora beogradske Bogoslovije osnovao je fond siromašnih bogoslova i kao novinu uveo javna predavanja. Jedno vreme uređivao je Vesnik Srpske Crkve. Jedan je od osnivača Društva Sveti Sava tokom 1886. godine. Otišao je u Čikago 1891. na poziv američkih Srba i tu je jedno kraće vreme bio njihov paroh.
Nakon Amerike otišao je u Carigrad da odatle pomogne Srpskoj Crkvi. Bilo je to teško vreme za Srpsku Pravoslavnu Crkvu unutar Osmanskoga carstva, jer su Carigradska patrijaršija i Bugarska egzarhija imale zvanične dozvole turskih vlasti za nesmetan rad, a Srpska Crkva je morala da radi ilegalno ili u okvirima Carigradske patrijaršije. Bugarski egzarhat je nastojao da spreči funkcionisanje Srpske Pravoslavne Crkve u delu Stare Srbije koji uglavnom obuhvata današnju Makedoniju. Rad Egzarhata bio je najpre usmeren na preotimanje patrijaršijskih crkava i proterivanje njihovih sveštenika, a zatim i na sve one koji su se opirali bugarizaciji. Na udaru su se ubrzo našli i srpski sveštenici, učitelji i narodni prvaci. Srpska Crkva je imala pravo da deluje samo u okviru Carigradske patrijaršije, koja je bila pod grčkom kontrolom. U Carigradu je Firmilijan blisko sarađivao sa Stojanom Novakovićem.
Nakon kritskoga ustanka 1897. Turska je da bi osigurala nemešanje Srbije u slučaju grčko-turskoga rata dopustila otvaranje srpskih škola u bitoljskom i solunskom vilajetu, i da se vladika Ambrozije protera iz Skoplja i na njegovo mesto postavi srpski sveštenik kao privremeni administrator. Firmilijan je 1897. izabran za administratora Skopske eparhije, a 1899. za mitropolita Skopske eparhije. Nakon ukidanja Pećke patrijaršije bio je prvi Srbin, koji je dobio taj položaj. Međutim zbog velikih otpora hirotonisan je tek 1902. Godine. Upokojio se 1903. godine u Skoplju.

MG P41 (N)