ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1996.
Autor: Domaći
Oblast: Pravoslavlje
Jezik: Srpski

Mitropolit Amfilohije (Radovic) - Istorijski presjek tumacnje Starog zavjeta
Premudrosti Solomonove

Jasen, Bijeli Pavle, Niksic, 1996.
Meki povez, 285 strana.
IZUZETNO RETKO!

SADRŽAJ:
Predgovor
Osnovi tumačenja Svetog pisma
Tumačenje Starog zaveta u drevnom judaizmu
Novozavetna egzegeza Starog zaveta
Pavlovska erminevtička načela
Drevnohrišćanska egzegeza Starog zaveta
Zapadni tumači prva četiri veka
Egzegeza kapadokijskih otaca
Egzegeza Starog zaveta posle Halkidonskog sabora
Posthalkidonski period na latinskom zapadu
Vizantijski tumači Starog zaveta od X-XV stoleća
Egzegeza Starog zaveta na srednjevekovnom zapadu
Egzegeza Starog zaveta posle pada Carigrada
Egzegeza Starog zaveta kod Slovena
Stari zavet kod Srba u srednjem veku
Egzegeza Starog zaveta kod pravoslavnih Rusa i Bugara
Egzegeza Starog zaveta kod pravoslavnih Rumuna
Egzegeza Starog zaveta u XIX veku
Starozavetna egzegeza u XIX veku kod Srba
Starozavetna egzegeza u XX veku

PREMUDROSTI SOLOMONOVE
Uvodna riječ o knjizi `Premudrosti solomonove`
Parimije na večernji
Parimije uz veliki post
Starozavetna čtenija u vreme pedesetnice
Knjige Starog zaveta (sa skraćenicama)
Devterokanonske knjige
Karta Palestine
Azbučnik važnijih pojmova
Azbučnik važnijih imena
Bilješka o autoru

Risto Radović rođen je na pravoslavni Božić, 7. januara 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači. Završio je Bogosloviju Svetog Save u Beogradu. Na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu diplomirao je 1962. godine. Pored teoloških nauka, na Filozofskom fakultetu u Beogradu, studirao je klasičnu filologiju. Postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu. Odatle prelazi u Atinu, u kojoj, za vreme sedmogodišnjeg boravka, pored svakodnevne parohijske službe, uspeva da doktorira, a tezu, koju inače piše na grčkom jeziku, o Svetom Grigoriju Palami, brani uz najvišu moguću ocenu. Potom, godinu dana provodi na Svetoj Gori, a onda je pozvan da predaje na Ruskom pravoslavnom institutu „Sveti Sergije“ u Parizu od 1974. do 1976, gde uz ostalih pet jezika koje je savladao, usavršava i francuski jezik.

Po povratku, u Beogradu je biran za dekana Bogoslovskog fakulteta i vanrednog profesora, krajem 1985. izabran je za episkopa banatskog sa sedištem u Vršcu, odakle je uoči Božića 1990. godine došao i na Cetinju ustoličen za mitropolita crnogorsko-primorsko-skenderijsko-brdsko-zetskog i pećkog trona egzarha. Ustoličen je u veoma teško vreme. Nakon duge komunističke vlasti mnoge crkve su bile zapuštene, a broj sveštenika je umanjen, a čitave generacije su bile pod dejstvom komunističke ideologije.[11] Amfilohije je podstakao obnovu crkvi i manastira i povećao broj sveštenika. Pokrenuo je 1992. glasilo Crnogorsko-primorske mitropolije „Svetigora“, a pokrenuo je i široku izdavačku aktivnost.[11] Tokom 1998. pokrenuo je i Radio Svetigora.

Predavao je na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu od 1980. do 2005, kada se povukao zbog mnoštva obaveza. Pored teologije i filozofije, bavi se esejistikom i prevodilaštvom. Podstakao je obnovu i podizanje velikog broja crkava i manastira.[11] Godine 1996. vladika Amfilohije je uredio zbornik Jagnje Božije i zvijer iz bezdana,[12] u kome se izlaže pravoslavna filozofija rata. Prvi put u istoriji njegove mitropolije, godine 1993. mitropoliju su posetila dva najistaknutija patrijarha, carigradski i ruski.[11] Te iste godine prvi put je Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve održan u Mitropoliji crnogorsko-primorskoj.[11]

Nakon hospitalizacije patrijarha Pavla dana 13. novembra 2007. godine, Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve je odlučio da privremeno prenese dužnosti patrijarha srpskog na Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve na čelu sa mitropolitom Amfilohijem, kao zamjenikom patrijarha. Nakon smrti patrijarha Pavla, 15. novembra 2009, na vanrednoj sjednici Svetog arhijerejskog sinoda izabran je za mjestobljustitelja patrijaraškog trona.

Odlukom Svetog arhijerejskog sinoda od 21. maja 2010, imenovan je za administratora Eparhije raško-prizrenske, a prestao je to biti 26. decembra 2010. godine nakon uvođenja episkopa lipljanskog gospodina Teodosija u tron episkopa raško-prizrenskih.[13] Na redovnom majskom zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora održanom u periodu od 17. do 26. maja, mitropolit Amfilohije je imenovan za administratora novoosnovane Eparhije buenosajreske.[14][15][16]

Mitropolit Amfilohije je bio drugi po rangu među episkopima u hijerarhiji SPC, odmah nakon patrijarha srpskog. Februara 2012. dobio je počasni doktorat Instituta Svetog Sergija u Parizu.[17]

Umro je 30. oktobra 2020. godine u 8.22 časova, od posljedica zaraze koronavirusom SARS-CoV-2.[18]