Autor: Domaći
Jezik: Srpski
ISBN: Tv
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Pripovijest o Lepoglavi kao početku modernog univerziteta ispričana je naprosto maestralno. Nevolja je samo što, kada je pročitate, uviđate da su komunisti na čelu s Titom i Pijadom (prikazani kao figure nadopunjavanja i uravnoteživanja tehnoloških i duhovnih znanja) bili obdareni stvarnom imaginacijom, za razliku od njihovih nasljednika, pa narativ postaje sve istrošenji kako se približavamo peripetijama postkomunističkog univerziteta.

Prema izboru kritičara NIN-a, Lepoglava i univerzitet je bila na listi deset najboljih i najznačajnijih filozofskih knjiga objavljenih u 2003. godini.

Vlaisavljević je na primjeru Lepoglave analizirao cijelu Jugoslaviju, kao jedan otok - ni ni istoku ni na zapadu. To je bila svojevrsna imaginarna topologija, unutar koje nalazimo arhipelašku situaciju: Brioni su - posvećeni otok, a Korčula sa svojom ljetnom školom je: filozofski otok, dok je Goli otok, kao najnemogućniji bio, čak, utopijsko mjesto.


Ugo Vlaisavljević (Visoko, 8. juli 1957) bosanskohercegovački je filozof, redovni profesor na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu.

Biografija
Završio je studije na Filozofskom fakultetu u Sarajevu 1980 godine. Na istom fakultetu je odbranio magistarski rad pod nazivom: „Izvor geometrije i transcendentalna fenomenologija povijesti : čitanje Derridinog čitanja Husserla” 1986, te doktorsku disertaciju pod nazivom: „Izvor, ontologija, metafizika (od Merleau-Pontyjeve fenomenologije ka Derridinoj gramatologiji)” (1992). Od 1988. radi kao asistent na Odseku za filozofiju i sociologiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu. Za docenta je izabran 1993, za vanrednog profesora 1998, a za redovnog profesora 2004 godine. Predaje ontologiju na Odseku za filozofiju fakulteta, epistemologiju društvenih nauka (Odsek za psihologiju), sociologiju znanja i nauke (Odsek za sociologiju) i književnost i naraciju identiteta (Odsek za komparativnu književnost). Od 2003. godine predaje predmet „Ideja Evrope” na Evropskim studijama, a od 2005. „Rod i politika“ na Rodnim studijima pri Centru za interdisciplinarne postdiplomske studije Univerziteta u Sarajevu.[1]

Objavio je dvanaest knjiga, te brojne članke i studije. Više puta je bio gostujući profesor, te koristio stipendije i naučno-istraživačke boravke na uglednim inostranim univerzitetima. Član je redakcije časopisa Transeuropeennes (Pariz), saveta časopisa Odjek i glavni urednik časopisa Dijalog. Prevodilac je novije filozofske literature (sa nemačkog, engleskog i francuskog jezika). Član je PEN centra BiH čiji je predsednik bio u periodu od 2006–2009. godine.