ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: xxx

manji format
Odlično očuvana, ima nalepnicu sa brojem na prednjoj korici

Srđan Radović (1976, Titograd) je etnolog-antropolog, saradnik Etnografskog instituta SANU na kojem je angažovan kao istraživač-stipendista (2005), istraživač-saradnik (2008), te od 2013. godine kao naučni saradnik. Diplomirao je, magistrirao i doktorirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Autor je knjige Slike Evrope: Istraživanje predstava o Evropi i Srbiji na početku XX veka (Etnografskog institut SANU, 2009) i više naučnih radova, prikaza i kritika. Uredio je zbornik Kulturna prožimanja: antropološke perspektive (Etnografski institut, 2013). U poslednje vreme bavi se istraživanjem politika identiteta i sećanja u vezi sa konstrukcijom javnog prostora i kulturnog nasleđa. Grad kao tekst rezultat je Radovićevog istraživačkog rada u okviru projekta „Kulturno nasleđe i identitet“ (br. 177026), koji finansira Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije.

Iz uvodnog poglavlja:

Davno je iza nas doba kada se za antropologe moglo tvrditi da su “notorno agorafobna skupina i antiurbani po definiciji” , s obzirom na to da je čitav niz okolnosti približio stručnjake za “druge” i “egzotične” vlastitom dvorištu, i to često gradskom dvorištu. Grad i kultura grada postali su, sada već tradicionalni teren antropologije (etnologije), kao i predmet istraživanja i drugih disciplina. Grad se vremenom pretvorio u mesto opšteg interesa, zanimanja i stručne i najšire javnosti, a pitanja urbanog razmatraju se i analiziraju na najrazličitijim razinama. Ovakvo zanimanje za problematiku grada je sasvim očekivano ima li se u vidu, po svemu sudeći nepovratni tok uznapredovale urbanizacije i sveveća uspešnost i istaknutost gradskih sredina. U svetlu ovoga, podrazumevajućim se čini iskaz da “ako je tačno da pripadamo civilizaciji koja je nepovratno urbana…tada je prirodno da se javlja i porast interesovanja za nešto što se moženazvati sudbinom.”2 Ili, kako je jedan od poznatih jugoslovenskih arhitekata primetio, “činjenica što se u svesti čovekovoj oko pojma ’grad’ od vajkada oplitao jedan bogat venac slikovitih predstava, kazuje nam da je čovek oduvek bio obuzet traganjem za smislom grada; to bi moglo da znači još i to da je na vreme osetio svu njegovu sudbinsku važnost.”