ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1966
Jezik: Srpski
Autor: Strani

ĐERĐ LUKAČ

RAZARANJE UMA - put iracionalizma od Šelinga do Hitlera

Prevod - Milan Damnjanović

Izdavač - Kultura, Beograd

Godina - 1966

692 strana

21 cm

Edicija - Filozofska biblioteka

Povez - Tvrd

Stanje - Kao na slici, na 10ak stranica je podvlačeno hemijskom olovkom, na 50ak stranica grafitnom olovkom



SADRŽAJ:
Napomena uz italijansko izdanje
O iracionalizmu kao međunarodnoj pojavi u imperijalističkom periodu

I O NEKIM OSOBENOSTIMA ISTORIJSKOG RAZVITKA NEMAČKE

II ZASNIVANJE IRACIONALIZMA U PERIODU IZMEĐU DVE REVOLUCIJE (1789-1848)
1. Načelne prethodne primedbe uz istoriju modernog iracionalizma
2. Šelingov intelektualni opažaj kao prva pojava iracionalizma
3. Šelingova kasnija filozofija
4. Šopenhauer
5. Kjerkegor

III NIČE KAO OSNIVAČ IRACIONALIZMA IMPERIJALISTIČKOG PERIODA

IV FILOZOFIJA ŽIVOTA U IMPERIJALISTIČKOJ NEMAČKOJ
1. Suština i funkcija filozofije života
2. Diltaj kao osnivač imperijalističke filozofije života
3. Filozofija života u predratnom periodu (Zimel)
4. Ratno i poratno vreme (Spengler).
5. Filozofija života `relativne stabilizacije` (Šeler)
6. Pepeljava sreda parazitskog subjektivizma (Hajdeger, Jaspers)
7. Prefašistička i fašistička filozofija života (Klages, Jinger, Bojmler, Bem, Krik, Rozenberg)

V NOVOHEGELOVSTVO

VI NEMAČKA SOCIOLOGIJA IMPERIJALISTIČKOG PERIODA
1. Nastanak sociologije
2. Počeci nemačke sociologije (Šmoler, Vagner i dr.)
3. Ferdinand Tenies i zasnivanje nove škole nemačke sociologije
4. Nemačka sociologija vilhelmovske epohe (Maks Veber)
5. Bespomoćnost liberalne sociologije (Alfred Veber, Manhajm)


`A classic of Western Marxism, The Destruction of Reason is Georg Lukács`s trenchant criticism of German philosophy after Marx and the role it played in the rise of National Socialism. Originally published in 1952, the book is a sustained and detailed polemic against post-Hegelian German philosophy and sociology from Kierkegaard to Heidegger. The Destruction of Reason is unsparing in its contention that with almost no exceptions, the post-Hegelian tradition prepared the ground fascist thought. In this, the main culprits are Friedrich Nietzsche and Martín Heidegger who are accused, in turn, of introducing irrationalism into social and philosophical thought, pronounced antagonism to the idea of progress in history, an aristocratic view of the “masses,” and, consequently, hostility to socialism, which in its classic expressions are movements for popular democracy—especially, but not exclusively, the expropriation of most private property in terms of material production.`



Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

Georg Lukács Die Zerstörung der Vernunft The Destruction of Reason Aristotel Rihard Avenarijus Franc Ksaver Bader Bruno Bauer Pjer Bejl Anri Bergson Džordž Berkli Džems Bernham Eduard Bernštajn Ludvig Bighner Oto Fon Bizmark Alfred Bojmler Franc Brentano Hjuston Stjuart Čemberlen Čarls Darvin Rene Dekart Deni Didro Vilhelm Diltaj Fjodor Mihailovič Dostojevski Džejms Vilijam Julijus Ebinghaus Fridrih Engels Johan Eduard Erdman Johan Gotlib Fihte Hugo Fišer Ludvig Fojerbah Hans Frajer Sigmund Frojd Štefan George Jozef Geres Johan Volfgang Gete Herman Glokner Žozef Artir Gobino Fridrih Gundolf Ludvig Gumplović Martin Hajdeger Heidegger Hajnrih Hajne Karl Ludvig Haler Johan Georg Haman Eduard Hartman Georg Vilhelm Fridrih Hegel Fridrih Helderlin Heraklit Johan Gotfrid Herder Adolf Hitler Tomas Hobs Hobz Edmund Huserl Fridrih Hajnrih Jakobi Karl Jaspers Ernst Jinger Albert Kami Imanuel Kant Tomas Karlajl Valter Kaufman Artur Kestler Žorž Kivije Seren Kjerkegor Ludvig Klages Ogist Kont Viktor Kravčenko Ernst Krik Oliver Kromvel Rihard Kroner Pol Anton Lagard Gotfird Vilhelm Fon Lajbnic Ferdinand Lasal Vladimir Iljič Lenjin Gothold Efraim Lesing Karl Levit Karl Fon Line Volter Lipman Trofim Denisovič Lisenko Erih Ludendorf Sinkler Luis Ernst Mah Fridrih Majneke Andre Malro Tomas Robert Maltus Hajnrih Man Tomas Man Bernard De Mandevil Karl Manhajm Zigfrid Mark Karl Marks Franc Mering Adam Hajnrih Miler Tomas Mincer Luis Henri Morgan Napoleon Fridrih Niče Novalis Vilfredo Pareto Blez Paskal Platon Gustav Racenhofer Leopold Fon Ranke Valter Ratenau Herman Raušning Dejvid Rikardo Hajnrih Rikert Maksimilijan De Robespjer Alfred Rozenberg Karl Rozenkranc Žan Žak Ruso Ernst Fon Salomon Žan Pol Sartr Adam Smit Žorž Sorel Baruh De Spinoza Herbert Spenser Josif Visarionovič Staljin Maks Šeler Fridrih Vilhelm Jozef Šeling Fridrih Šlajermaher Fridrih Šlegel Karl Šmit Gustav Šmoler Artur Šopenhauer Otmar Šan Osvald Špengler David Fridrih Štraus Ferdinand Tenies Toma Akvinski Hajnrih Trajčke Ernst Trelč Fridrih Adolf Trendelenburg Rihard Vagner Alfred Veber Maks Veber Đovani Batista Viko Vilhelm Vindelband Ludvig Vitgenštajn Fransoa Mari Arue Volter Ludvig Voltman Georg Zimel Verner Zombart