Godina izdanja: 2004
ISBN: 86-83737-16-0
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Pun naziv: „Tao Te Đing: knjiga smisla i života” – Lao Ce ; priredio Rihard Vilhelm
Izvorno delo: „Tao Te Ching` – Lao Tzu
Prevod: prevod Ana Bešlić i Dragan Paripović; prepev Dragan Paripović
Izdavač: Babun (Beograd)
Pismo: Latinica
Broj strana: 154
Povez: Broš
Visina: 21 cm
Stanje: NOVA
Napomene:

Tao Te Ching (tradicionalni kineski: 道德經; pojednostavljeni kineski: 道德经), poznat i kao Laozi, predstavlja klasični kineski tekst i jedno od temeljnih dela taoizma. Tradicionalno se pripisuje mudracu Laoziu, iako su autorstvo i vreme nastanka predmet rasprava među istoričarima i filolozima. Najstariji pronađeni fragmenti datiraju iz kasnog 4. veka pre nove ere. Tekst je postao centralni deo i filozofskog i religijskog taoizma, a njegov uticaj se protegao na celokupnu kinesku filozofiju i religijsku praksu. Smatra se da je nastao pre Zhuangzija, drugog ključnog taoističkog spisa. Pojmovi i izrazi iz Tao Te Chinga kasnije su reinterpretirani od strane pravnika, konfucijanista i budista, čime je delo dobilo još širu filozofsku dimenziju.

Ovaj tekst je jedno od najprevođenijih dela u svetskoj književnosti i veoma je poznat i na Zapadu. Naslov Tao Te Ching se najčešće prevodi kao „Knjiga o Tao i njegovoj vrlini“, „Klasik o Putu i Moći“ ili „Knjiga o Putu i Vrlini“. Različiti prevodi odražavaju složenost i višeslojnost kineskih pojmova „Dao“ (Put) i „De“ (vrlina, moć, unutrašnja snaga). Tokom vremena, delo je tumačeno na različite načine, od praktičnih učenja o vladanju i moralnosti do mističnih uvida o prirodi postojanja i kosmosa.

U drevnoj Kini, knjige su često imenovane po svom stvarnom ili navodnom autoru. Tako se i Tao Te Ching često naziva Laozi, što u prevodu znači „Stari Učitelj“. Tek tokom vladavine cara Jinga iz dinastije Han (157–141. p.n.e.), delo je dobilo status klasika i zvaničan naslov Tao Te Ching. Postojali su i drugi nazivi, među kojima su „Sutra o Putu i Moći“ (Daode zhenjing) i „Klasik od pet hiljada znakova“ (Wu qian wen), naziv koji upućuje na broj znakova u tekstu.

Laozi, kome se delo tradicionalno pripisuje, ostaje enigmatična figura kineske istorije i kulture. Njegovo ime, koje znači „Stari Učitelj“, samo je pojačalo nedoumice o njegovom stvarnom postojanju. Legende govore da je Laozi rođen star, da je živeo 996 godina i imao dvanaest inkarnacija pre konačnog života kao Laozi. Ove priče ukazuju na to da je Laozi vremenom postao više simbol nego istorijska ličnost.

Prvi biografski zapis o Laoziu potiče od istoričara Sima Qiana (oko 145–86. p.n.e.) u delu „Zapisi velikog istoričara“. On iznosi tri različite priče. U prvoj, Laozi je bio savremenik Konfucija (551–479. p.n.e.), služio je kao arhivar na carskom dvoru i napisao delo u dva dela pre nego što je otišao na zapad, gde je na molbu stražara Yinxi-ja sastavio Tao Te Ching. U drugoj priči Laozi je Lao Laizi, autor knjige od petnaest poglavlja. U trećoj verziji, Laozi je Lao Dan, dvorski astrolog i istoričar iz vremena vojvode Xiana od Qina (384–362. p.n.e.).

Bez obzira na istorijske nedoumice, Tao Te Ching ostaje jedno od najuticajnijih dela kineske misli. Njegove maksime, pisane u sažetim i poetskim rečenicama, nude uvid u prirodu stvarnosti, ljudskog delovanja i odnosa čoveka prema Tao, univerzalnom Putu. Delo je vekovima inspirisalo ne samo taoističke mistike, već i filozofe, vladare, pesnike i savremene čitaoce širom sveta, čineći ga jednom od najvažnijih knjiga u istoriji ljudske misli.








{KTJ30.018}
tags: Laozi, Lao Tzu, Lao Ce, Lao Cu