ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1975
Jezik: Srpski
Autor: Strani

IMANUEL KANT

KRITIKA MOĆI SUĐENJA

Prevod - Nikola Popović

Redakcija prevoda i pogovor - Milan Damnjanović

Izdavač - Beogradski grafičko-izdavački zavod, Beograd

Godina - 1975

384 strana

23 cm

Edicija - Velika filozofska biblioteka BIGZ

Povez - Tvrd

Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja



SADRŽAJ:
Uvod
PRVA VERZIJA UVODA U KRITIKU MOĆI SUĐENJA
I. O filozofiji kao sistemu
II. O sistemu viših moći saznanja koji leži u osnovi filozofije
III. O sistemu svih moći ljudske duše
IV. O iskustvu kao sistemu za moć suđenja
V. O refleksivnoj moći suđenja
VI. O svrhovitosti formi u prirodi kao isto tolikom broju posebnih sistema
VII. O tehnici moći suđenja kao osnovu ideje tehnike prirode
VIII. O estetici moći prosuđivanja
IX. O teleološkom prosuđivanju
X. O traženju principa tehničke moći suđenja
XI. Enciklopedijska introdukcija Kritike moći suđenja u sistemu Kritike čistoga uma
XII. Podela Kritike moći suđenja

KRITIKA MOĆI SUĐENJA
Predgovor prvom izdanju iz 1970. godine
Uvod
I. O podeli filozofije
II. O području filozofije uopšte
III. O kritici moći suđenja kao sredstvu povezivanja oba dela
filozofije u jednu celinu
IV. O moći suđenja kao moći koja je a priori zakonodavna
V. Princip formalne svrhovitosti prirode predstavlja transcendentalan princip moći suđenja
VI. O vezi osećanja zadovoljstva sa pojmom svrhovitosti prirode
VII. O estetičkoj predstavi svrhovitosti prirode
VIII. O logičkoj predstavi svrhovitosti prirode
IX. O vezi zakonodavstva razuma i uma na osnovu moći suđenja

Prvi deo. Kritika estetske moći suđenja -
Prvi odsek. Analitika estetske moći suđenja
Prva knjiga. Analitika lepoga
Prvi momenat suda ukusa u pogledu kvaliteta
§ 1. Sud ukusa je estetski
§ 2. Dopadanje koje sud ukusa određuje bez ikakvog je interesa
§ 3. Dopadanje koje izaziva ono što je prijatno spojeno je sa interesom
§ 4. Dopadanje koje izaziva dobro stoji u vezi sa interesom
§ 5. Sravnjivanje tri specifično različite vrste dopadanja
Objašnjenje lepoga, izvedeno iz prvoga momenta
Drugi momenat suda ukusa, naime u pogledu njegovoga kvantiteta
§ 6. Lepo jeste ono što se bez pojmova predstavlja kao objekat nekog opšteg dopadanja
§ 7. Upoređivanje lepoga sa prijatnim i dobrim na osnovu gornje oznake
§ 8. Opštost dopadanja zamišlja se u sudu ukusa samo kao subjektivna
§ 9. Pretresanje pitanja: da li u sudu ukusa osećanje zadovoljstva prethodi prosuđivanju predmeta ili to prosuđivanje prethodi osećanju zadovoljstva
Objašnjenje lepoga izvedeno iz drugoga momenta
Treći momenat sudova ukusa s obzirom na onu relaciju svrha koja se u njima uzima u razmatranje
§ 10. O svrhovitosti uopšte
§ 11. Sud ukusa ima za osnovu samo i jedino formu svrhovitosti nekog predmeta (ili njegovog načina predstavljanja)
§ 12 Sud ukusa zasniva se na principima a priori
§ 13. Čisti sud ukusa nezavisan je od draži i od ganuća
§ 14. Objašnjenje primerima
§ 15. Sud ukusa je potpuno nezavisan od pojma savršenosti
§ 16. Sud ukusa kojim se neki predmet oglašava lepim pod uslovom nekog određenog pojma nije čist
§ 17. O idealu lepote
Objašnjenje lepoga, izvedeno iz ovog trećeg momenta
Četvrti momenat suda ukusa prema modalitetu dopadanja koje izaziva predmet
§ 18. U čemu se sastoji modalitet jednog suda ukusa
§ 19. Subjektivna nužnost koju pripisujemo sudu ukusa jeste uslovljena
§ 20 Úslov nužnosti na koji se svaki sud ukusa poziva jeste ideja jednog zajedničkog čula
§ 21. Da li se može sa razlogom pretpostaviti neko zajedničko čulo
§ 22. Nužnost opšteg saglašavanja koja se zamišlja u svakome sudu ukusa jeste subjektivna nužnost koja se pod pretpostavkom jednog zajedničkog čula zamišlja kao objektivna
Objašnjenje lepoga izvedeno iz četvrtoga momenta
Opšta napomena o prvom odseku analitike

Druga knjiga. Analitika uzvišenoga
§ 23. Prelaz sa moći prosuđivanja lepoga na moć prosuđivanja uzvišenoga
§ 24. O podeli proučavanja osećanja uzvišenoga
A. O matematički uzvišenome
§ 25. Nominalna definicija uzvišenoga
§ 26. O onom ocenjivanju veličine stvari u prirodi koje je potrebno radi ideje uzvišenoga -
§ 27. O kvalitetu dopadanja u prosuđivanju uzvišenoga
B. O dinamičkoj uzvišenosti u prirodi
§ 28. O prirodi kao sili
§ 29. O modalitetu suda o uzvišenome u prirodi
Opšta napomena o izlaganju estetskih reflektirajućih sudova
Dedukcija čistih estetskih sudova
§ 30. Dedukcija estetskih sudova o predmetima prirode ne sme da se odnosi na ono što mi u prirodi nazivamo uzvišenim, već samo na lepo
§ 31. O metodi dedukcije sudova ukusa
§ 32. Prva osobenost suda ukusa
§ 33. Druga osobenost suda ukusa
§ 34. Nije moguć nikakav objektivan princip ukusa
§ 35. Princip ukusa je subjektivan princip moći suđenja uopšte
§ 36. O problemu dedukcije sudova ukusa
§ 37. Šta se zapravo u jednome sudu ukusa tvrdi a priori o nekome predmetu?
§ 38. Dedukcija sudova ukusa
§ 39. O mogućnosti saopštavanja oseta
§ 40. O ukusu kao jednoj vrsti sensus communis
§ 41. O empirijskome interesu za lepo
§ 42. O intelektualnom interesu za lepo
§ 43. O umetnosti uopšte -
§ 44. O lepoj umetnosti
§ 45. Lepa umetnost je utoliko umetnost ukoliko izgleda da je u isto vreme priroda
§ 46. Lepa umetnost jeste umetnost genija
§ 47. Objašnjenje i potvrda gornje definicije genija
§ 48. O odnosu genija prema ukusu
§ 49. O moćima duše koje sačinjavaju genija
§ 50. O vezi ukusa sa genijem u tvorevinama lepe umetnosti
§ 51. O podeli lepih umetnosti
§ 52. O udruživanju lepih umetnosti u jednoj i istoj tvorevini
§ 53. Upoređivanje lepih umetnosti s obzirom na njihovu nestetičku vrednost
§ 54. Napomena
Drugi odsek. Kritika estetske moći suđenja. Dijalektika estetske moći suđenja
§ 55.
§ 56. Izlaganje antinomije ukusa
§ 57. Rešenje antinomije ukusa
§ 58. O idealizmu svrhovitosti kako prirode tako i umetnosti kao opštem principu estetske moći suđenja
§ 59. O lepoti kao simbolu moralnosti
§ 60. Dodatak. O metodologiji ukusa -
Drugi deo. Kritika moći suđenja. Kritika teleološke moći suđenja
§ 61. O objektivnoj svrhovitosti prirode
Prvi odeljak. Analitika teleološke moći suđenja
§ 62. O objektivnoj svrhovitosti koja je, za razliku od materijalne svrhovitosti, samo formalna
§ 63. O relativnoj svrhovitosti prirode za razliku od unutrašnje svrhovitosti
§ 64. O osobenom karakteru stvari kao prirodnih svrha
§ 65. Stvari kao svrhe prirode jesu organska bića
§ 66. O principu prosuđivanja unutrašnje svrhovitosti u organizovanim bićima
§ 67. O principu teleološkog prosuđivanja prirode uopšte kao sistema svrha
§ 68. O principu teleologije kao unutrašnjem principu prirodne nauke
Drugi odeljak. Dijalektika teleološke moći suđenja
§ 69. U čemu se sastoji antinomija moći suđenja
§ 70. Predstava te antinomije
§ 71. Priprema za rešenje gornje antinomije
§ 72. O raznim sistemima o svrhovitosti prirode
§ 73. Nijedan od gore navedenih sistema ne ispunjava ono što obećava
§ 74. Uzrok nemogućnosti da se pojam tehnike prirode obrađuje dogmatički jeste nepojmljivost svrhe prirode
§ 75. Pojam objektivne svrhovitosti prirode jeste kritički princip uma za refleksivnu moć suđenja
§ 76. Napomena
§ 77. O onoj osobenosti ljudskoga razuma na osnovu koje pojam jedne svrhe prirode postaje za nas moguć
§ 78. O slaganju principa opšteg mehanizma materije sa teleološkim principom u tehnici prirode
Dodatak. Metodologija teleološke moći suđenja
§ 79. Da li teleologija mora da se pretresa kao deo koji pripada prirodnoj nauci
§ 80. O nužnom podređivanju principa mehanizma pod teleološki princip u objašnjavanju jedne stvari kao svrhe prirode
§ 81. O pridruživanju mehanizma teleološkom principu u objašnjavanju svrhe prirode kao tvorevine prirode
§ 82. O teleološkom sistemu u spoljašnjim odnosima organizovanih bića
§ 83. O poslednjoj svrsi prirode kao teleološkog sistema
§ 84. O krajnjoj svrsi postojanja sveta, to jest o samom stvaranju
§ 85. O fizikoteologiji
§ 86. O etikoteologiji
§ 87. O moralnom dokazu za postojanje boga
§ 88. Ograničenje važenja moralnog dokaza
§ 89. O korisnosti moralnog argumenta
§ 90. O vrsti uverenosti u moralnom dokazu postojanja boga
§ 91. O vrsti uverenosti putem praktične vere
Opšta napomena o teleologiji
MILAN DAMJANOVIĆ - Kant u svetlosti novijeg istraživanja


`Kantova kritička filozofija ima tri oblika: kao kritika teorijskog uma, kao kritika praktičnog uma i kao kritika moći suđenja. Kritika teorijskog uma predstavlja Kantovu teoriju saznanja, kritika praktičnog njegovu etiku, a kritika moći suđenja estetiku...`



Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

Kritika Praktičnog Uma Immanuel Kant Erste Fassung der Einleiting in die Kritik der Urtheilskraft Kritik der Urtheilskraft Critique of Judgment