ISBN: Ho
Godina izdanja: Ho
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Johana Hana Arent rođena je 14. oktobra 1906. godine u Hanoveru uporodici imućnih Jevreja poreklom iz Kenigsberga (današnjegKalinjingrada) u istočnoj Pruskoj. U tom istom Kenigsbergu o kojem jeImanuel Kant, gotovo ne napuštajući kućni prag, napisao da je `takavgrad pravo mesto za sticanje znanja o ljudima i svetu, čak i bezputovanja`, Hana Arent je provela detinjstvo. Godine 1933., poslestudija u Marburgu, Frajburgu i Hajdelbergu, kod Jaspersa iHajdegera, bila je prinuđena da napusti nacističku Nemačku. Poslebekstva u tadašnju Čehoslovačku, uz pomoć porodice koja je posedovala kuću sa ulaznim vratima na nemačkoj, a zadnjim vratima na čehoslovačkoj teritoriji, Hana Arent kratko boravi u Ženevi, a zatim u Parizu, da bi najzad 1941. godine utočište našla u Njujorku. Tačnodeset godina kasnije u egzilu je napisala Izvore totalitarizma (TheOrigins of Totalitarianism), delo koje joj je donelo ono što će je pratitido kraja života ? svetsku slavu i osporavanje. Slede Ljudska situacija(The Human Condition), Između prošlosti i budućnosti (Between Pastand Future), Ajhman u Jerusalimu (Eichmann in Jerusalem), Orevoluciji (On Revolution), Ljudi u mračnim vremenima (Men in DarkTimes) i O nasilju (On Violence). Umrla je 4. oktobra 1975. godine, utrenutku kada je započela pisanje poslednjeg poglavlja obimne studijeŽivot duha (Life of Mind).

Hana Arent (nem. Hannah Arendt; Hanover, 14. oktobar 1906 — Njujork, 4. decembar 1975) je bila nemačka teoretičarka politike i filozof jevrejskog porekla.

Biografija
Odrastala je u jevrejskoj porodici koja je pripadala srednjoj klasi. Odrastala je u tadašnjem Kenigsbergu (današnjem Kalinjingradu, inače rodnom mestu Imanuela Kanta) i Berlinu. Filozofiju je studirala na univerzitetu u Marburgu sa Hansom Jonasom, a Martin Hajdeger joj je bio profesor. Sa Hajdegerom je započela dugu i strasnu romantičnu vezu zbog koje je kasnije bila kritikovana zbog Hajdegerove podrške nacističkom pokretu za vreme njegovog rektorskog mandata na univerzitetu u Frajburgu.

U vreme prvog raskida između nje i Hajdegera ona se seli u Hajdelberg gde piše svoju disertaciju, pod Jaspersovim mentorstvom, o konceptu ljubavi u misli svetog Avgustina. Kasnije, 1929. godine se udaje za nemačkog Jevreja Gintera Šterna kasnije poznatog kao Gintera Andersa. (Razveli su se 1937. godine.) Njena disertacija biva objavljena iste godine ali ona ne dobija kvalifikacije neophodne za rad na nemačkim univerzitetima. Neko vreme se bavila istraživanjem antisemitizma ali biva proterana u Pariz. Tu upoznaje književnog kritičara i filozofa, marksistu Voltera Benjamina. U Francuskoj radi na pomaganju jevrejskih izbeglica te biva zatvorena u logor „Gurs“ ali je uspela da pobegne nakon nekoliko nedelja. Kasnije se udaje za Hajnriha Blihera te sa njim beži u SAD. U Americi se aktivno bavi pomaganjem Jevrejske zajednice. Piše i kolumnu za „Aufbau“, jevrejske novine na nemačkom. Kasnije pomaže jevrejskim organizacijama i često dolazi u Nemačku. Postaje blizak prijatelj sa Jaspersom i njegovom suprugom.

Godine 1950. Arentova postaje naturalizovani državljanin SAD i obnavlja romantičnu vezu sa Marinom Hajdegerom. Radi na različitim univerzitetima SAD kao što su Berkli i Priston. Bila je i prva žena profesor na američkom Univerzitetu.[1]

Umrla je 1975. godine u 69-oj godini života i sahranjena je ispred „Bard koledža“ gde je njen suprug predavao dugi niz godina.[1]

Filozofija
Jedna od glavnih tema razmišljanja Hane Arent jeste zlo profilisano kroz sisteme upravljanja. Ona je uvela pojmove „banalnost zla“ i „radikalnost zla“, koji su u kasnijoj teoriji poslužili kao vodilje u istraživanju modernog totalitarizma.