ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1983
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Autor - osoba Rowbotham, Sheila, 1943- = Roubotam, Šila, 1943-
Naslov Svest žene - svet muškaraca / Sheila Rowbotham ; [prevele Rajka Nišavić ... et al.]
Jedinstveni naslov Women, resistance and revolution. scc
Vrsta građe knjiga
Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.)
Jezik srpski
Godina 1983
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Radionica SIC, 1983 (Beograd : Srboštampa)
Fizički opis 211 str. ; 24 cm
Drugi autori - osoba Nišavić, Rajka
Papić, Žarana
(Broš.)
Napomene Prevod dela: Women, Resistance and Revolution; Woman`s Conscionsness, Man`s World.
Str. 207-211: Pogovor / Žarana Papić
Napomnene i bibliografske beleške uz tekst.
Predmetne odrednice Žene -- Odnosi među polovima
Feminizam

Šila Roubotam u svojoj knjizi, „Svest žene – svet muškaraca“ prateći razvoj ženskog pokreta unutar kapitalizma, iznosi podatke o načinima na koje su se žene sve organizovale, i oko kojih tema. Pripadnost klasi je velikim delom diktirala i načine otpora i teme kojima su se žene bavile. To znači da su se radnice, kao obespravljenja klasa koja se stvarala u gradovima, za razliku od pripadnica viših klasa, okupljale oko ekonomskih pitanja, pre svega. Njihov nezavidan ekonomski položaj na ivici gladi, a budući da su kao žene i dalje vodile brigu o svakodnevnom preživaljavanju svojih radničkih porodica, okupljao ih je na svojevrsnim protestima protiv previsokih cena i nestašica namirnica. U tom smislu, ekonomija brige zapravo pokazuje jednako istoriju položaja žena u društvu koliko i klasni položaj žena, jer se razvijala, pre svega, zbog zaposlenih žena. A žene koje su stupile na tržište rada u kapitalizmu su žene niže klase.
„Potreba za zajedničkom akcijom se, u stvari, javlja iz odnosa žena prema potrošnji. Najvažnija je bila cena hleba, osnovni artikal u ishrani siromašnih. U nerazvijenom transportnom sistemu lokalno snabdevanje bilo je najvažnije – slaba žetva je značila glad i stvaranje zaliha na pijaci kako bi se podigle cene. Pobuna zbog hrane i fiksiranje cena bile su opšteprihvaćena sredstva kontrolisanja raspodele.“
Ovi protesti/akcije su bile poluritualne, polupolitičke i specifi čne su za početak XIX veka. Kako je vreme odmicalo, i pobune žene su u svom načinu, kao i u svom zahtevu, postajale sve političnije, i žene radnice su se masovno priključivale revolucionarnim pokretima, sindikalnim organizacijama i sl.
„Žene su počele da se uključuju u aktivnosti koje su zahtevale istrajne organizacijske napore u kojima su otkrile svoju moć, a to je osnovno političko iskustvo ugenjetenih. Sada su počele zajednički da deluju. Više nisu organizovale samo domaćinstvo. Ovakvo sveobuhvatno organizovanje na radnom mestu, na mestu proizvodnje, predstavljalo je nov način borbe. Implikacije ovog sezale su mnogo dublje od pobune zbog hleba. Žene su naučile kako da iznesu svoj slučaj.“
Međutim, isto tako je bilo (uostalom, kao i danas) evidentno da se žene radničke klase ipak daleko manje politički organizuju nego muškarci.
„Rađanje, dugi periodi trudnoće koji su prekidali rutinu rada, i orjentacija žena na porodicu bila je povezana sa propagandom srednje klase o sreći, strpljenju i pojedinačnoj samopomoći, u cilju onemogućavanja proleterizacije žena iz radničke klase. Karakterističan odnos žene prema rađanju i potrošnji u okviru porodice bio je posrednik u njenom odnosu prema robnoj proizvodnji. Žene su nastavile da rade u kući, udovoljavajući potrebama porodice, ali je plaćeni rad postao aktivnost uglavnom van porodične proizvodnje. Tako je rad žena van kuće predstavljao ekonomski dodatak porodičnom prihodu. Žene su zadržale određene odlike predkapitalističke radne snage. Nikada nisu naučile u potpunosti pravila nove ekonomske igre. Ishod ovoga bila njihova spremnost da prihvate niske nadnice. I zaista, bile su zapošljavane obično kada bi poslodavci hteli da oslabe moć radnika, ili kada su nove mašine značile da se određeni proces pojednostavio i da mu je smanjena vrednost.“
MG84 (N)