Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

SANU,1955.
meki povez, 468 strana
oštećen deo korica a ostalo je o udličnom stanju


Srbi u Banatu do kraja osamnaestog veka : istorija naselja i stanovništva / Dušan J. Popović ; urednik Voj. S. Radovanović
Ostali naslovi Les Serbes dans le Banat
Les Serbes en Banat
Posebna izdanja SANU
Vrsta građe knjiga
Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.)
Jezik srpski
Godina 1955
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Naučna knjiga, 1955 ([B. m. : b. i.])
Fizički opis VII, 468 str., [22] lista s tablama : ilustr. ; 25 cm
Drugi autori - osoba Radovanović, Vojislav S., 1894-1957 (urednik)
Radovanović, Vojislav S., 1894-1957 (urednik)
Zbirka Posebna izdanja / Srpska akademija nauka ; ǂknj. ǂ132. Etnografski institut ; ǂknj. ǂ6
ISBN (Karton)
Napomene Na nasl. str.: Primljeno na VI skupu Odeljenja društvenih nauka SAN 12-IX-1953
Na poleđini nasl. lista.: Les Serbes dans le Banat
Napomene i bibliografske reference uz tekst
Registar
Résumé: Les Serbes en Banat.
Predmetne odrednice Srbi -- Istorija -- Banat -- 15-18v
Naselja -- Srbi -- Banat -- 15-18v
Stanovništvo -- Srbi -- Banat -- 15-18v

Popovićeva knjiga „Srbi u Banatu: do kraja osamnaestog veka“ počinje od najstarijeg srednjovekovnog perioda. U njoj je reč o poreklu srpskog stanovništva u Banatu, zanimanju, rasporedu i izgledu naselja, organizaciji seoske uprave, verskom i crkvenom životu, organizaciji Srpske pravoslavne crkve, seobama našeg naroda, Srbima u vreme Rakocijevog ustanka, učešću u raznim ratovima, osnivanju vojnograničnih područja, razvojačenju tih područja, privrednom životu, strukturi srpske porodice i drugim pitanjima. Poseban odeljak čine popisi naselja poređani po azbučnom redu sa osnovnim podacima o naselju i njihovim stanovnicima. Ovakvim bogatim sadržajem knjige dati su najvažni­ji podaci za svako dalje naučno bavljenje istorijom Srba u Banatu.
– akademik Vasilije Krestić (iz recenzije troknjižja)

Dušan J. Popović (Surduk, kod Stare Pazove, 28. mart 1894 – Belegiš, kod Stare Pazove, 28. april 1965) bio je prvi istorijski sociolog u Srbiji.
Dušan se školovao u rodnom Surduku i Sremskim Karlovcima. Kao gimnazijalac koristio je stipendiju iz Zadužbine Atanasije Bale. Studirao je istoriju na Filozofskom fakultetu u Zagrebu i Beču. Diplomirao je i doktorirao u Zagrebu (1919), pa radio izvesno vreme kao predavač na Trgovačkoj akademiji u Novom Sadu. Zatim je dve godine bio na svojevrsnoj specijalizaciji iz sociologije u Parizu, Briselu i Londonu.
Bio je profesor na Katedri istorijskih nauka, Filozofskog fakulteta u Beogradu (asistent Istorijskog seminara 1921–1926, docent 1926, vanredni profesor 1930, redovni profesor 1935–1941). Uređivao je „Glasnik istorijskog društva u Novom Sadu“ tokom njegovog izlaženja (1928–1940). Bavio se istorijom Srba u Habzburškoj monarhiji 17–19. veka, kao i prošlošću Beograda. Javlja se i kao urednik zbornika: „Vojvodina I i II“, Novi Sad 1939–1940. godine.
Njegova knjiga i brojni napisi i javna predavanja na temu Cincari, izazvali su otpor i negodovanja u delu naučne javnosti. Smatrali su njegovi neistomišljenici da je preterivao i preuveličavao broj i ulogu bogatih Cincara na srpsko građanskog društvo. Sa Popovićem je započeo u novinama polemiku Dragiša Lapčević; Lapčević je čak autor brošure „Cincarstvo u Srbiji – Beogradu i srbijanskim gradovima“.
Penzionisan je Popović kao profesor Univerziteta u Beogradu 1945. godine. Posvetio je Beogradu svoju poslednju knjigu „Beograd kroz vekove“, objavljenu 1964. godine.
Između dva svetska rata na Katedri istorijskih nauka uveo predavanja iz istorijske sociologije, budući da je izabiran za docenta s tim „da na Filozofskom fakultetu predaje istoriju Srba na sociološkoj osnovi“. Nastojao je da istorijsku građu izlaže prema sociološkim načelima. Objašnjavao političke sukobe u Kraljevini Jugoslaviji različitim kulturno-istorijskim korenima srpske i hrvatske elite.