Roman Slepi u Gazi Oldus Haksli objavio je 1936, i to je poslednje njegovo romaneskno ostvarenje pre nego što će već renomirani autor preći u Holivud. Ovo poluautobiografsko štivo, kako su to primetili kritičari, kritikuje smrt duhovnih vrednosti u savremenom zapadnom svetu, ali, isto tako, preispituje ulogu intelektualaca u engleskom društvu. Na nehronološki način, roman Slepi u Gazi pokriva period od 33 godine u životu jedne grupe Engleza, prijatelja, pripadnika gornje srednje klase, pre svih protagoniste Entonija Bivisa i njegove dugogodišnje ljubavnice Helen. Bivis je bez majke ostao još kao dete, a već od ranih dana gradi prijateljstva koja poprimaju oreol večitih. Tako upoznajemo i druge likove iz ovog raskošnog Hakslijevog štiva, Bivisovog prijatelja Brajana Foksa, koji će život okončati samoubistvom, zatim Hjua Ledvidža, koji se ženi Bivisovom ljubavlju Helen, i Marka Stejtsa, koji prihvata marksističke ideje i s kojim Bivis odlazi u Meksiko, da se bori u revoluciji. I upravo tamo, u srcu Srednje Amerike, Bivis usvaja budističku filozofiju, počinje da se bavi meditacijom i postaje pacifista. Ovu knjigu zvučnog naslova krasi i jedna uistinu intrigantna začkoljica: nijedan lik u romanu nije slep, a Gaza se ne pominje ni jedan jedini put...