Autor: Zoran Slavić
Žanr: Drama
Pismo: Ćirilica
Broj strana: 273
Povez: Tvrd
Format: 20 cm
Godina izdanja: 2019.


Roman Ostrvo, povratak traje novi je roman Zorana Slavića objavljen u saradnji sa GNB „Žarko Zrenjanin“. On ogoljava ljudsku egzistenciju u autentičnom poetičkom oblikovanju teksta kao traganja za korenima, i nastavlja onu nit njegovih romana Ujed vremena (1998) i Valter Benjamin u međugradskom autobusu (2011) koji su ga učinili prepoznatljivim za našu književnu publiku.

Ostrvo, povratak traje Zorana Slavića čiji se kompleksni narativ oblikuje na geografskoj mapi između Beča, Zrenjanina, Beograda i Dalmacije, u potresnim ukrštajima istorije i krhotinama identiteta.

Priča prati sudbinu Slavena Marića, profesora nastanjenog u Beču, koji, u traganju za samim sobom, ponovo dolazi u Zrenjanin i u prisustvu svog alter-ega ili multiplikovane svesti, Gorana Bogdana, otkriva neverovatne činjenice o svojim korenima, precima i surovosti istorijskih prevrata.

Kako i sam protagonista romana govori „dolazak u Zrenjanin kao da mu izvrće životnu matricu uz klizav nalet apsurda koji dopire iz porodične anamneze“. To pokreće niz događaja usmerenih na traganje za istinom o sudbini njegovog dede Nikole koji je 1918. godine otišao u Španiju i misteriozno nestao, dok sa druge strane knjigu o poreklu dopisuje i Slavenova radoznalost da razdani poreklo i život umrle rođake Anastasije.

U vrtoglavom preplitaju likova među kojima se pojavljuju i Slavenov otac Simon, baba Tinka, Valerija – žena koja ga je ostavila dok je bio na ratištu, Miloš Stamenković – lažni prijatelj, političar i progonitelj i drugi, iz stranice u stranicu Slavenova potraga dobija obrise iskušenja, magle, snova, proganjanja ukrštajući se i sa onim slojevima teksta koji emotivno i asocijativno upućuju na autobiografske pasaže samog pisca.

U narativnom poigravanju sa verodostojnošću dokumenta i umetničkim glasom Gorana Bogdana koji svako sećanje ili događaj pripoveda kao fikciju, autor veoma umešno oblikuje roman jedinstvenog stila i forme, koji s jedne strane pokazuje svu onu surovost sa kojom se pojedinac suočava na stazama Istorije, a sa druge strane aktivira motiv sećanja i one dubinske ljudske samoće u potrazi za sopstvenim identitetom.

„Na početak vrati se. I odgovore potraži iznova na mestu gde si čovek bez sećanja postao.“