Autor: Ričard Parker
Žanrovi: Biznis i ekonomija, Politika
Pismo: Latinica
Broj strana: 1002
Povez: Tvrd
Format: 23x15 cm
Godina izdanja: 2013.


Postoji dobar razlog zbog koga je Džon Kenet Galbrejt najčuveniji američki ekonomista. Duhoviti komentator američkih političkih ludosti i svestrani autor bestselera koji proročki upozoravaju na opasnosti deregulisanih tržišta, pohlepe korporacija i neobraćanja pažnje na troškove naše vojne sile (među njima Veliki slom: 1929. (The Great Crash: 1929); Bogato društvo (The Affluent Society); i Nova industrijska država (The New Industrial State)), Galbrejt uvek pokazuje da je ekonomija relevantna za trenutne krize. Ova prva autorizovana biografija, zahvaljujući Ričardu Parkeru, predstavlja važnu reinterpretaciju kako javne politike, tako i načina na koji se ekonomija sprovodi u delo.

Rođen 1908. i odrastao na maloj kanadskoj farmi, Galbrejt je počeo da predaje na Harvardu u svojim dvadesetim godinama. Godine 1938. prešao je zbog posla u Vašington, tada u znaku reformi „Novog dogovora“, i vremenom se uzdigao toliko da postane Ruzveltov „car cena“ u toku rata. Nakon godina koje je proveo kao dopisnik magazina Fortjun (Fortune), gde je uradio dosta na predstavljanju dela Džona Mejnarda Kejnza široj publici, vratio se na Harvard 1949. i počeo da piše knjige koje će ga proslaviti.

Tokom godina, Galbrejt je razvio osoben način „bavljenja ekonomijom“ i time postao kritičar kako konzervativaca tako i mnogih liberalnih ekonomista. Parkerov živopisan i iznijansiran portret osvetljava Galbrejtove veze sa njegovim kolegama ekonomistima i strategije na koje su uticali – od „neoklasične sinteze“ i „nove granice“ do monetarizma, ekonomije ponude i konzervativne revolucije osamdesetih i devedesetih godina dvadesetog veka. To je takođe i dramatična pripovest o javnim strategijama i narodu koji ih stvara, jer je Galbrejt često bio u samom epicentru politike svog vremena.

Od oštre analize nacionalnog „privatnog bogatstva i javne zapuštenosti“ iz pedesetih, pa do osuda na račun Vijetnamskog rata, Galbrejt je redovno osporavao „konvencionalnu mudrost“ (što je njegova kovanica). Parkerov prikaz Galbrejtovog prijateljstva sa Džonom F. Kenedijem, za čijeg mandata je služio kao ambasador u Indiji, obiluje novim saznanjima i informacijama o ekonomskoj politici, američkoj politici u Aziji i velikom uticaju budžeta Pentagona na svaki aspekt javnih poslova. Naredna poglavlja, koja analiziraju Galbrejtove odgovore na greške počinjene od strane kasnijih državnih vlada u upravljanju američkim bogatstvom i silom, nude moćnu kritiku godina Džonsonovog, Niksonovog, Reganovog i Klintonovog mandata. Ali Parker posvećuje jednaku pažnju toplim, živopisnim i podsticajnim prijateljstvima koja su oblikovala privatni život Keneta i Kiti Galbrejt i njihove energične porodice.

Ova vešto sačinjena hronika daje boju, dubinu i značenje zabelešci o jednom izuzetnom životu.