ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: xxxx

Nadežda Pavlović Carica Mara
Izdavač Vuk Karadžić Beograd 1982 ,

Sadržaj:
- Poreklo porodice Branković,
- Rođenje i detinjstvo Mare Branković,
- Marino obrazovanje,
- Uspon despotovine Stefana Lazarevića,
- Smederevski dvor,
- Mara sultanija,
- Pad i obnova despotovine,
- Amirisa Mara,
- Boravak u Srbiji,
- Poslednje godine Srpske Despotovine,
- Život carice Mare u Turskoj,
- Postavljanje patrijarha..

Tvrd povez, format 12 x 20 cm , zaštitni omot, ilustrovano, ćirilica, 272 strane

Mara Branković (1401, Vučitrn[1] — Ježevo, 14. septembar 1487) bila je ćerka despota Đurđa Brankovića i žena turskog sultana Murata II.

Po dolasku njenog oca na presto Srbije, dolazi do pregovora o njenom venčanju za turskog sultana Murata II, a 1435. odlazi u harem u kome ima oko 300 žena. Mara je druga srpska princeza koja je bila udata za nekog turskog sultana. Prva je bila princeza Olivera Lazarević kći kneza Lazara i kneginje Milice, supruga sultana Bajazita I 1390—1402. Pokušavala je da spreči oslepljenje zarobljene braće Stefana i Grgura. U Turskoj boravi sve do smrti Murata II 1451. godine.

Po povratku u Srbiju od sultana Mehmeda II dobija oblast oko Dubočice i Leskovca za svoje izdržavanje. Posle smrti oca 1456. predstavlja važan i najrealniji politički faktor u Srbiji. Ipak zbog sukoba sa prougarski raspoloženim bratom despotom Lazarom beži kod sultana Mehmeda II kod koga ima zavidan uticaj.

Odmah nakon dolaska uspela je da dobije imanje u nekadašnjem Ježevu (danas Drama u Grčkoj) u blizini Sera i tu je provodila svoje dane. Bio je to njen izbor budući da se ova zemlja nalazila na putu iz Srbije u Svetu goru, a tu su bila i imanja svetogorskih manastira. To je bilo mesto gde su svraćali pobožni putnici na svom putovanju do Svete gore, a Mara im je pomagala i pružala odmorište. Osim njih pomagala je brata Grgura, ujaka Tomu Kantakuzina, despoticu Jelenu (udovicu brata Lazara), a u Ježevu je utočište našla i bosanska kraljica Mara-Jelena (ćerka despota Lazara). Ova umna žena je imala utehe i utočište za svakoga, pa čak i za despoticu Jelenu. Koliki je njen uticaj bio vidi se iz toga što je njena želja bila presudna prilikom izbora nekolicine Carigradskih patrijarha. Umrla je u Ježevu kod Drame 1487. godine i sahranjena je u obližnjem manastiru Kosinici. Osim što se pojavljuje kao junakinja nekoliko istorijskih romana i studija, Mara Branković se pojavljuje i kao lik u turskoj istorijskoj seriji o Mehmedu Osvajaču pod naslovom Mehmed Bir Cihan Fatihi koja je emitovana 2018. godine.

Mara je nosila mošti Jovana Rilskog iz Velikog Trnova u manastir Rila 1469. godine.