ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Db
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Autor:
Piter Bogdanovič


Džon Ford (engl. John Ford; Kejp Elizabet, 1. februar 1894 — Palm Dezert, 31. avgust 1973) jedan je od najuspešnijih američkih filmskih režisera u periodu od tridesetih do šezdesetih godina 20. veka. Poznat je po režiranju vesterna, ali i filmovima o Drugom svetskom ratu kao i „američkom načinu života“.

U poslednje vreme neki kritičari mu zameraju da u svojim vesternima, pogotovo u Tragačima, u prilično lošem svetlu prikazao Indijance.

Biografija
Rođen je kao Šon Aloišus O`Ferna (engl. Sean Aloysius O`Fearna) (po nekim izvorima i kao Džon Martin Fini) u Kejp Elizabetu u državi Mejn od roditelja irskog porekla iz Golveja tako da se u mnogim filmovima nalaze motivi njegovog porekla.

Filmsku karijeru započeo je 1914. godine kada dolazi u Holivud na poziv brata, Fransisa Forda. Menja prezime po uzoru na brata i u početku radi kao glumac i rekviziter, da bi se 1917. posvetio režiranju. U početku režira neme vesterne sa glumcem Harijem Karijem u glavnoj ulozi, a najveći uspeh postiže spektaklom Gvozdeni konj 1924. Od 1927. okreće se drugim žanrovima (npr. lirskim komedijama) te se s lakoćom prilagođava zvučnom filmu. U dvadesetim godinama obavljao je i dužnost predsednika Saveza filmskih reditelja iz kojeg je nastalo današnje Američko udruženje reditelja.

Osvojio je četiri Oskara za režiju filmova Potkazivač (The Informer), Plodovi gneva (The Grapes of Wrath), Kako je bila zelena moja dolina (How Green Was My Valley) i Miran čovek (The Quiet Man) - a da nijedan od ta četiri filma nije bio vestern. Bio je nominovan u kategoriji najboljeg reditelja za film Poštanska kočija (Stagecoach) 1939. te kao producent u kategoriji najboljeg filma za filmove Miran čovek i Dugo putovanje kući (The Long Voyage Home).

Za glavnu ulogu u klasičnom vesternu Poštanska kočija 1939. godine Ford angažuje Džona Vejna, dotadašnjeg minornog glumca i sitnog epizodistu u vestern filmovima B-produkcije, postaje njegov mentor i stvara od njega „američku ikonu“. Kroz Vejnove nastupe u svojim vesternima Ford iznosi svoje stavove o nesalomljivosti američkog pionirskog i graničarskog duha, a Vejn na taj način postaje jedna od najkomercijalnijih američkih filmskih zvezda 20. veka. Njihovo dugogodišnje prijateljstvo i zajednički rad na mnogim filmovima pružili su Vejnu priliku da ostvari neke od svojih najupečatljivijih uloga. U narednih 35 godina Vejn će nastupiti u 12 Fordovih filmova, među kojima su Poštanska kočija (1939), Nosila je žutu traku (She Wore a Yellow Ribbon, 1949), Miran čovek (1952), Tragači (film) (The Searchers, 1956), Krila orlova (The Wings of Eagles, 1957) i Čovek koji je ubio Liberti Valansa (The Man Who Shot Liberty Valance, 1962). Džon Vejn je Forda zvao „Trener“ i „Ćale“...