Luis Amadno Blanco Buntovni gradTvrdi povez sa zaštitnim omotomLuis Amado Blanco bio je kubanski intelektualac, književnik, pjesnik, političar, kritičar i novinar rođen 4. aprila 1903. godine u španskom gradu Praviji (današnja Asturija).BiografijaPorodica Blanco se preselila iz Luisovog rodnog grada u Aviles kada je on imao 2 mjeseca. U Avilesu je proveo djetinjstvo i mladost, završio osnovnu i srednju školu. Tamo je započeo svoj književni put u lokalnim publikacijama. Svoj novinarski poziv je takođe započeo u asturijskim novinama i časopisima poput La Voz de Avilés i El Progreso de Asturias.U Madridu je započeo suradnju sa časopisima La Gaceta Literaria, Diario de Madrid i Revista de Occidente.Oženio je Isabel Fernández 1930. godine s kojom 1936. dobija sina Raúla, te godinu kasnije drugog sina Germána. Stvorio je porodicu s intenzivnim i višestrukim kulturnim, društvenim i političkim interesima.Godine 1934. je poslan na Kubu kao dopisnik El Heraldo de Madrid da izvještava o situaciji u državi nakon pada Machadove diktature.Godine 1935. u Madridu je diplomirao stomatologiju. Sljedeće godine se zbog početka Španskog građanskog rata sa porodicom seli na Kubu gdje dobija kubansko državljanstvo.Od svog dolaska je bio povezan sa španskim institucijama i odbranom Republike. Između ostalog, postao je predsjednik Sektora za kulturu španske republikanske ljevice Havane.Godine 1938. odbranio je svoju titulu stomatologa na Univerzitetu u Havani.S druge strane, aktivno se uključio u kulturni život na višestruk način. Na polju književnosti se isticao kao pripovjedač, pjesnik i esejist. U pozorištu je bio autor, režiser i kritičar. U novinarstvu je obrađivao hroniku i kritiku. Održao je brojne konferencije.Godine 1950. je izabran za predsjednika Udruženja pozorišnih i kinematografskih urednika. Za svoj novinarski rad nagrađen je važnim nagradama tadašnje kubanske štampe.Povezao se s kubanskim pozorištem. Svojim aktivnostima na Akademiji dramskih umjetnosti doprinio je njegovom razvoju.Kao pisac objavio je mnoge pripovjetke i poeme.Nakon kubanske revolucije bio je šef odjeljenja za pozorište, muziku i balet, Generalne direkcije za kulturu Ministarstva obrazovanja i paralelno je predavao kao profesor španskog jezika i španske i hispanoameričke literature na Profesionalnoj školi novinarstva Manuel Marquez Sterling.Godine 1961. je kao ambasador proveo 6 mjeseci u Portugalu, a godinu kasnije je imenovan i za UNESCO-ovog ambasadora. Ubrzo nakon toga je radio i kao ambasador Kube u Vatikanu.Umro je 9. marta 1975. u Rimu, a njegovi posmrtni ostaci su prebačeni na Kubu.4/34