Marko Marulić Latinska djelaKnjiga 1Tvrdi povez sa zaštitnim omotomMarko Marulić (18. avgust 1450 — 5. januar 1524) je bio hrvatski književnik[1] i hrišćanski humanista iz Splita, zbog čega mu se često dodeljuje i atribut Splićanin. Autor je više dela pisanih na hrvatskom jeziku i to splitskoj čakavici, kao i na latinskom jeziku. Jedno od njegovih najznačajnijih dela jeste religiozni ep Judita. Smatra se ocem hrvatske književnosti.[2]BiografijaMarko Marulić je rođen 18. avgusta 1450. godine u Splitu, tada pod Mletačkom republikom. Potiče iz splitske plemićke porodice Marulus, koja se od 15. veka počela nazivati Maruli ili De Maruli, odnosno Pečenić (Pecinić). Otac Nikola je bio ugledan i veoma bogat splitski plemić, a majka Dobrica iz ugledne porodice Alberti. Imao je petoro braće i jednu sestru.[3]Kao dečak je pokazivao veliku darovitost i bio je dosta posvećen učenju. Tokom mladosti u Splitu, bio je učenik trojice uglednih učitelja, Nikole iz Ferma, Tidea Akjarinija (Tideo Acciarini) i Jeronima Genesima iz Picena, od kojih je stekao osnovna znanja iz grčkog jezika i latinske književnosti. Toliko je naporedovao u učenju latinske književnosti da je još kao dečak održao govor i bio pohvaljen od strane samoga tadašnjega mletačkoga dužda Nikole Marčela.[3] Nakon završetka humanističke škole u Splitu, sa školovanjem je nastavio u Italiji, a pretpostavlja se da je studirao u Padovi.[1][4]Nakon završetka školovanja, vratio se u Split gde je proveo gotovo ceo svoj život, izuzev kraćih putovanja u ostale gradove Mletačke republike ili u Rim.[3][4] Jedno vreme je boravio i u Nečujmu, na obližnjem ostrvu Šolta.[1] Upravo je u Splitu napisao i objavio gotovo sva svoja dela. Osim bavljenja književnim radom, obavljao je i razne dužnosti poput notara i beležnika, ali se u dokumentima u gradskom arhivu spominje i kao gradski sudija, tužilac i učesnik u gradskim parnicama.[5]Umro je 5. januara 1524. godine u svom rodnom Splitu.3/19