Izet Sarajlić Izabrana djelaIzdavač Veselin Masleša Sarajevo 1990Danas kada su se na književnom vašarištu stišale strasti, kada je minulo vrijeme militantnih poetika, kada je sa stihova spalo perje književnih ideologija, u toj goloj neposrednosti, na toj tako reći nultoj poziciji ono što je ostalo, ako je šta ostalo, jeste poezija. A kod Sarajlića je ostalo, i te koliko! To mu već javno priznaju i oni koji su ga nekoć strasno osporavali. I dobro je što je tako. I za kritičare, i za pjesnika, a naročito za poeziju. Jer Sarajlićeva objava nežnosti preko vekova` jeste zapravo ona toliko sarajlićevska moć da „ nežnuje i voli`. Na tom visoko izborenom mjestu stoji Sarajlić još od one 1953. godine kada se objavio možda najlepšom poratnom elegijom , , Rodeni 23, - streljani oko koje se i danas okupljaju njegove strofe, i to one najbolje, s okusom baruta i frontovima u pozadini. U njima se Linije Mažino i Seni Minulih Stradanja neponovljivo sadrže u glagolu voljeti. Greave od sreće što su kazane u zoru novog vijeka, a usplahirene od blizine novih lomova, te se riječi raduju svakoj ljudskoj nježnosti otetoj od nemilosrdnog vremena ratova, od nasilja Istorije. . .Rajko Petrov Nogo, 1981.Izet Sarajlić rođen je u porodici nadzornika željezničke pruge u Doboju 16. marta 1930. Djetinjstvo je proveo u Trebinju i Dubrovniku, a od 1945. živi u Sarajevu.Nakon velike mature na I muškoj gimnaziji, uporedo sa studijama na Filozofskom fakultetu, jedno vrijeme bavio se novinarstvom, a najveći dio svog radnog vijeka proveo je kao urednik u izdavačkom preduzeću, , Veselin Masleša`. Od 1984. član je Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine.Pjesme Izeta Sarajlića prevedene su na brojne jezike, a izbori iz njegove poezije objavljeni su na makedonskom (Kočo Racin, Skoplje, 1965, i Naša knjiga, Skoplje, 1985), slovenačkom (Državna založba Slovenije, Ljubljana, 1972), ruskom (Progres, Moskva, 1972, i Melodija gvardija, Moskva, 1985), turskom (Cem yayinevi, Istanbul, 1974), engleskom (Dist. 136 Press, Mineapolis, USA, 1975), albanskom (Rilindja, Priština, 1978) i litvanskom jeziku (Vaga, Vilnius, 1978). Među prevodiocima Sarajlićeve poezije nalaze se, pored slavistâ , i mnogi istaknuti jugoslovenski i svjetski pjesnici.Za svoju poeziju Izet Sarajlić je dobio više priznanja, među kojima Dvadesetsedmojulsku (1964), Disovu plaketu (1982), Zmajevu nagradu (1985), nagradu Branko Miljković (1988) i nagradu ZAVNOBiH-a (1989). 2 knjige , tvrd povez, format 14,5 x 20,5 cm , zaštitni omot, 279 + 267 strana3/18