ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Posle 1950.
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski
Autor: Strani
Tematika: Za decu

Izuzetno retko u ponudi. Posveta na predlistu, inače dobro očuvano.
Ovo izdanje je lepi samizdat iz 1977. godine koji je objavio i ilustrovao Vladimir Veić Sukreški Čaplja


Autor - osoba Maček, Rajka
Eliot, Tomas Sterne
Naslov Knjiga starog mačka : o mačkama svakodnevnim / [T. S. Eliot ; prepjev Rajka Maček] ; ilustrirao Vladimir Veić Sukreški-Čaplja
Vrsta građe knjiga
Jezik hrvatski, srpski
Godina 1977]
Izdavanje i proizvodnja [B. m. : b. i., 1977]
Fizički opis 36 str. : ilustr. ; 25 cm
Drugi autori - osoba Veić, Sukreški Vladimir (ilustrator)
Napomene Prevod dela: Old Possum`s Book of Practical Cats

Knjiga starog mačka o mačkama svakodnevnim... knjiga o desetak mačaka različitih karaktera koje je Eliot opevao u ovoj zbirci pesama prvi put objavljenoj 1939. godine. Zbirka je nastala na osnovu izbora sa snimaka recitacija jer je pesme pisao i poklanjao deci prijatelja.
T. S. Eliot je usvojio težak ritam i rimu tradicionalnog dečjeg stiha. Zbirka pesama se otvara opštim zapažanjima. Svaka mačka ima tri imena svoje ime, naziv kuće i lično ime koje ne može nikada da se otkrije. Mačke, za razliku od pasa, ne odgovaraju na svoje ime kada se zovu i svaki vlasnik to zna. Sledi slikovita galerija mačjih portreta. Pesme opisuju niz radoznalih i jedinstvenih mačaka, od kojih sve imaju uobičajene, iako preterane aspekte mačjeg ponašanja.
Knjiga starog mačka o mačkama svakodnevnim bila je inspiracija za mjuzikl Mačke, čiju muziku je komponovao poznati britanski kompozitor Endrju Lojd Veber. Mjuzikl predstavlja priču o plemenu mačaka zvanih Jellicles i noći u kojoj izvode `Jellicle izbor` kada odlučuju o mački koja će se uzdići do Heavisidovog sloja i vratiti u novi život, a nekoliko pesama iz ove zbirke su obrađene. Prvo izvođenje mjuzikla bilo je 1981. godine u Londonu i on je postao jedna od najuspešnijih muzičkih predstava ikada.

Knjiga starog mačka o mačkama svakodnevnim (Old Possum’s Book of Practical Cats, 1939.) zbirka je pjesama Thomasa Stearnsa Eliota, velikana engleskoga pjesništva prve polovice dvadesetoga stoljeća. Izvorno namijenjene djeci, Eliotove pjesme o mačkama interpretativno su bogate i kao takve zahvalno štivo za raznoliku publiku. Baveći se identitetom personificiranih mačaka, Eliot potiče čitatelja na humanije razmišljanje o mačkama i svojim živopisnim prikazima mačjih tipova i dogodovština upućuje na to da je njihov život jednako vrijedan i opterećen sličnim problemima kao što su ljudski, evocirajući ono što će se tek desetljećima kasnije nazivati bioetičkim egalitarizmom, posthumanizmom i teorijom identiteta. Dok u pojedinim književnim tekstovima mačke figuriraju samo kao simboli dobre ili loše sreće, smrti, čarobnjaštva, i sličnoga, kod Eliota one su punopravna živa bića koja dijele ovaj zemaljski dom s ljudima i drugim neljudskim bićima.

Tomas Sterns Eliot (T. S. Eliot) rođen je 26. septembra 1888. u Sent Luisu, u uglednoj američkoj porodici sa snažnim intelektualnim i verskim nasleđem, a umro je 4. januara 1965. u Londonu. Školovao se na Harvardu, gde je rano pokazao interesovanje za filozofiju i književnost, a zatim je nastavio studije u Parizu na Sorboni i u Oksfordu. Presudan za njegovu biografiju i poetiku bio je odlazak u Englesku 1914. godine: London postaje njegov stvarni i duhovni centar, prostor modernističkog prevrata i mesto u kom se formira kao jedan od najuticajnijih pesnika XX veka. U Engleskoj se kreće među piscima i umetnicima avangardnog kruga, a posebno važnu ulogu u njegovom usponu ima Ezra Paund, koji ga podržava i posreduje u književnim krugovima.

Eliot se u početku izdržavao podučavanjem, a potom je radio u banci, što je ostavilo trag i u njegovom osećaju za modernu urbanu svakodnevicu, birokratski ritam i psihologiju iscrpljenosti. Već ranim pesmama skreće pažnju na sebe, a naročito „Pesmom o ljubavi Dž. Alfreda Prufroka”, u kojoj se prepoznaje novi ton modernog subjekta, rascepljenog između samoposmatranja, stida, ironije i nemoći delovanja. Veliki preokret dolazi sa poemom „Pusta zemlja”, jednim od ključnih tekstova modernizma, u kojoj fragmentisanost, citatnost i kulturni slojevi postaju način da se prikaže duhovna kriza posleratne Evrope. Eliot je istovremeno bio i vrhunski esejista i kritičar: njegove ideje o tradiciji, književnom kanonu, ulozi impersonalnosti u poeziji i odgovornosti pisca snažno su oblikovale čitave generacije.

U njegovom životu važna je i verska i kulturna preorijentacija: 1927. prelazi u anglikanstvo i postaje britanski državljanin, što se odražava u zrelijem, meditativnijem tonu kasnijih dela. Pored poezije, značajan deo njegovog opusa čine drame u stihu, među kojima se ističu „Ubistvo u katedrali” i „Koktel zabava”, kao i kasna poema „Četiri kvarteta”, koja se često smatra vrhuncem njegove duhovno-filozofske lirike, gde se vreme, istorija, lično iskustvo i religiozna misao stapaju u strogu, muzikalnu formu. Radio je i kao urednik i izdavački savetnik, dugo vezan za izdavačku kuću Faber and Faber, što mu je dalo izuzetan uticaj na književni život engleskog govornog područja. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1948. godine, a njegovo delo ostaje središnja tačka modernističke poetike, ali i stalni izazov za čitaoce i prevodioce zbog gustine aluzija, ritmičke preciznosti i namerne višeznačnosti.

Tags: T. S. Eliot, Tomas Sterns Eliot, modernizam, angloamerička poezija, „Pusta zemlja”, „Pesma o ljubavi Dž. Alfreda Prufroka”, „Četiri kvarteta”, „Ubistvo u katedrali”, književna kritika, tradicija, fragment, aluzija, Faber and Faber, Nobelova nagrada.

MG P5 (L)