ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Godina izdanja: Posle 1950.
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski
Tematika: Za decu

Retko izdanje iz 1951. godine.
Dizajn i ilustracije Mario Mikulić

Autor - osoba Jovanović-Zmaj, Jovan, 1833-1904 = Jovanović-Zmaj, Jovan, 1833-1904
Naslov Tri hajduka / Jovan Jovanović-Zmaj ; [ilustracije izradio Mario Mikulić]
Vrsta građe poezija
Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost)
Jezik srpski
Godina 1951
Izdavanje i proizvodnja Sarajevo : Svjetlost, 1951 (Tuzla : Grafičar)
Fizički opis [11] str. : ilustr. ; 28 cm
Drugi autori - osoba Mikulić, Mario, 1924-1991 (ilustrator)

Jovan Jovanović Zmaj (1833–1904) bio je jedan od najistaknutijih srpskih pesnika 19. veka, poznat po svojoj svestranosti i uticaju na razvoj moderne srpske književnosti. Rođen je u Novom Sadu, gde je završio osnovno obrazovanje, a studije medicine započeo je u Pešti i Beču, mada se kasnije posvetio književnom radu. Njegova poezija obuhvata širok dijapazon tema, od lirskih i ljubavnih pesama, preko satiričnih i humorističkih, do poetskih dela za decu, za koja je posebno poznat i cenjen. Zmaj je bio član Srpske kraljevske akademije i aktivno je učestvovao u kulturnom i društvenom životu svog vremena, zalagajući se za obrazovanje, humanizam i društvenu pravdu. Njegova dela odlikuju se muzikalnošću stihova, bogatim jezikom i emotivnom dubinom, a poseban doprinos dao je popularizaciji pesničkog izraza među širim slojevima čitalaca. Među najvažnijim njegovim delima izdvajaju se zbirke pesama za decu kao što su Đulići, Đulići uveoci, Đulići uveoci za decu, zatim lirske i ljubavne pesme sadržane u knjigama Pevam danju, pevam noću, Slike iz života, Veče na zboru, kao i satirične i humorističke pesme u Novo raspoloženje i Stihovi za zabavu i pouku. Njegova poezija za decu, naročito, i danas se smatra klasičnom, dok su ljubavne i rodoljubive pesme cenjene zbog emocionalne iskrenosti i izražajne snage. Zmaj je svojim opusom ostavio neizbrisiv trag u srpskoj književnosti, kombinujući erudiciju, senzibilitet i društvenu angažovanost.

Mario Mikulić (Korčula, 8. svibnja 1924 – Sarajevo, 5. kolovoza 1991), bosanskohercegovački je slikar hrvatskog porijekla.
Mario Mikulić rođen je 1924. godine na otoku Korčula, a jedna od odlučujućih ličnosti u formiranju karakternih osobina slikara bila je njegova teta Katica, očeva sestra. Na školovanje odlazi u Split gdje živi u jako teškoj materijalnoj situaciji. Bile su to godine bijede i siromaštva. Godine 1941. dolazi u Sarajevo, gdje nastavlja školovanje u sarajevskoj Prvoj gimnaziji. Da bi se izdržavao, radio je teške fizičke poslove. Nakon Drugog svjetskog rata završava osmi razred gimnazije i upisuje se na tek otvorenu Državnu školu za likovnu umjetnost. Sa studijem i sudjelovanjem na tadašnjim omladinskim radnim akcijama, gdje crtežom svjedoči o tim vremenima, počinje njegova duga i uspješna umjetnička karijera.
Godinama radi na opremi knjiga kao likovni urednik u sarajevskoj izdavačkoj kući Svjetlost, a onda kao ilustrator i karikaturist radi u sarajevskoj novinsko-izdavačkoj kući Zadrugar. Dugo je godina surađivao i sa Zavodom za izdavanje udžbenika u Sarajevu. Sve to vrijeme ugledan je i plodan slikar. Jedno je vrijeme bio i predsjednik Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine. Bio je i član Hrvatskog kulturnog društva Napredak.
Mikulić je poznat po portretnim ostvarenjima. Osim kultnih osoba tog doba, kao što su Josip Broz Tito ili Ivo Andrić koje je portretirao, portret i ljudska figura bile su njegove opsesivne teme. Pored zanimanja za portret i ljudsku figuru u Mikulićevom stvaralaštvu pojavljuju se još dvije važne teme: pogled na sarajevsku Ulicu Ferhadija, s prozora njegova ateljea, i dalmatinske ribarske teme. Za svoj plodni umjetnički rad dobio je i Šestotravanjsku nagradu Grada Sarajeva 1966. godine.
Umro je u Sarajevu 5. kolovoza 1991. godine.
Djela
Ringišpil
Ulica
Na pijaci
Atelje
Bistrik
Ivo Andrić

MG148 (L)