ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Tematika: filozofija
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Knjiga je uredno podvlačna, cena bitno smanjena.

Autor - osoba Epiktet, 55-oko 135 = Epictetus, 55-oko 135
Marko Aurelije Antonin, rimski car, 121-180 = Marcus Aurelius Antoninus, rimski car, 121-180
Naslov Obrasci volje i sreće : (stoički trebnik) / Epiktet i Marko Aurelije ; odabrao i uredio D. Frtunić
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1922
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Napredak, 1922 ([b. m. : b. i.])
Fizički opis 132 str. ; 20 cm
Drugi autori - osoba Frtunić, Dimitrije (priređivač, sakupljač) (autor dodatnog teksta)
(Broš.)
Napomene Str. [9]-21: Uvod u stoičku filozofiju / od D. Frtunića.
Predmetne odrednice Stoicizam

S A D R Ž A J:

Uvod u stoičku filozofiju od D. Frtunića

EPIKTET - OBRASCI VOLJE I SREĆE
1. Volja
2. Sreća
3. Preziranje bogatstva
4. Slobodan čovek
5. Bogovi
6. Stoička mudrost
7. Žene, ljubav, brak i porodica
8. Prezirimo uvrede
9. Negujmo svoje telo
10. O predrasudama
11. O smrti

MISLI MARKA AURELIJA

Epiktet (grč. Ἐπίκτητος; Hijerapolis, 50 – Nikopolis, 138) je bio grčki filozof, jedan od važnijih predstavnika kasnog stoicizma.
O njegovom životu je veoma malo poznato. Zna se, da je bio Epafroditov rob, koji mu je nakon smrti Nerona, zbog njegovih intelektualnih sposobnosti podario slobodu.
Posle toga, bio je učenik Gaja Musonija Rufija (lat. Gaius Musonius Rufus), rimskog filozofa i umjerenog predstavnika stoicizma. Kasnije, Epiktet postaje učitelj i zagovornik stoicističkih postulata filozofije. Imao je više učenika.
Po naredbi rimskog cara Domicijana, i Epiktet je 94. godine, pored ostalih filozofa i matematičara, prognan iz Rima. Nastanjuje se u Nikopolisu na Epirusu, gdje osniva svoju filozofsku školu stoicizma. Navodno, škola je bila veoma posjećena i omiljena u narodu.
Tvrdi se da je bi spor i da se nikada nije ženio.
Učenje
Kao predstavnika stoicizma, Epiktetove nastavne aktivnosti su se ograničavale na učenju fizike, logike i etike. Pri tome je akcenat svoga učenja, kao i svi ostali pripadnici tog filozofskog pravca, stavljao na etiku i to posebno na moral i religiju. Kroz te oblasti njegovog interesovanja i učenja, imao je jak uticaj na razvoj ranog hrišćanstva.
Po njegovom učenju, čovjek treba da razgraniči, na koje stvari i događaje u životu može sam da utiče, a na koje ne. Tek sa tim saznanjima on sebi omogućava postizanje sreće i duševnog blagostanja. Pri tome, za stvari na koje može da utiče, treba da traži sopstveno i individualno rješenje. One stvari i događaje, na koje nema direktan uticaj, treba „stoički“ da podnese – odnosno da ih prihvati onakve kakve jesu. Dalje, ne treba da bude uznemiren zbog događaja, koji se dešavaju zbog prirodnih ili božijih zakona.
Važan aspekt Epiktetovog učenja predstavlja i teorija, da te osnovne pretpostavke, ne samo da su svakom pojedincu poznate, nego da se u svakodnevnom životu i primjenjuju.
Njegov ključni slogan glasi: „Podnesi i odriči se“, „sustine et abstine“.
Uticaj
Posebno poznata je Epiktetova izjava: „Čovjek nije uznemiren zbog samih stvari, nego zbog svog shvatanja istih!“ Ta rečenica se može shvatiti kao osnova njegovog učenja. Tom rečenicom se vodi, na primjer i Albert Elis (engl. Albert Ellis) pri razvoju svoje racionalno emotivne terapije, gdje se polazi od toga, da odlučujuću razlog psihičkih poremećaja treba tražiti u iracionalnim šablonima razmišljanja.
Djela
Epiktetova djela bi danas umnogome ostala nepoznata, da nije imao učenika po imenu Arijan (Lucius Flavius Arrianus), koji je većinu njegovih govora bilježio. Njegovo najpoznatije djelo predstavlja „Priručnik morala“ (encheiridion) dok su poznati i njegovi „Razgovori“ (diatribai).

Marko Aurelije (lat. Marcus Annius Catilius Severus; od 130. godine: M. Annius Verus; posle usinovljenja 138. godine: M. Aelius Verus Aurelius Caesar; kao car: Imp. Caesar M. Aurelius Antoninius Augustus) - (rođen 26. aprila 121. godine u Rimu, umro 17. marta 180. godine u Vindoboni - danas Beč) bio je od 161. godine do svoje smrti rimski car. Rođen je kao Mark Katilije Sever, a pošto ga je usvojio car Antonin Pije, Marko je dobio ime Marko Elije Aurelije Ver, a kao car njegovo puno ime je glasilo: Marko Aurelije Antonin Avgust.
Marko Aurelije bio je 16. i poslednji rimski car koji je to postao usvajanjem. On je morao posle dugotrajnog mirnog perioda u istoriji Rima da se ponovo prihvati ratova. Veliki neprijatelji su mu bili Parti na istočnoj granici, a na drugom kraju sveta, Rim su napadali varvari, Markomani koji su ugrožavali dunavski limes. Marko Aurelije koji je vladao zajedno sa svojim bratom po usvojenju, Lucijem Verom umro je tokom jednog pohoda protiv Germana. Zbog svojih „Razgovora sa samim sobom“, Marko Aurelije je bio poznat kao car-filozof.
Marko Aurelije se tokom čitavog života bavio filozofijom. I kao car pohađao je filozofska predavanja. Njegovo delo, napisano na grčkom jeziku, Samome sebi (Meditations), sastoji se od misli i upozorenja koje je car samom sebi uputio tokom jednog ratnog pohoda protiv Markomana. Car Marko Aurelije jedan je od glavnih predstavnika poznostoičkog učenja.
Delo Samome sebi nije objavio dok je bio živ nego je pronađeno posle njegove smrti i u njemu je pisao pesimistično o ništavnosti svega. Kao vladar, pomagao je negovanje filozofije. U Atini, 176. godine nove ere osnovao je filozofsku školu sa četiri katedre (platonovska, aristotelovska, stoička i epikurejska) a filozofima koji su bili na čelu tih katedri odredio je državne plate.

MG P45 (N)