ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Autor: Domaći
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Jovan Zivojnovic - Srpska i hrvatska narodna knjizevnost
po najnovijim proucavanjima i knjizevnim istorijama nasim
Prvi deo: Stara knjizevnost
s predgovorom, uvodom i pregledom

Matica srpska, Novi Sad, 1910.
Meki povez, 174 strane.
IZUZETNO RETKO!

Jovan Živojnović (Dolovo, 1869 — Novi Sad, 1927) bio je srpski književnik, profesor srpskog i nemačkog jezika u srpskoj i upravitelj gimnazije u Novom Sadu, prvi načelnik i veliki župan Novog Sada posle Velikog rata, inspektor Ministarstva prosvete u Beogradu.[1]
Život i karijera
Obrazovanje

Rođen je u Dolovu 1869, gde je završio osnovnu školu. Gimnaziju je započeo u Pančevu, a maturirao je u Novom Sadu (1891). Kao pitomac Tekelijanuma filozofiju je studirao u Pešti, gde je položio i profesorski ispit (1896).
Karijera

Radio je kao suplent Učiteljske škole u Somboru (1896 — 1900), profesor srpskog i nemačkog jezika u Srpskoj velikoj pravoslavnoj gimnaziji u Novom Sadu (1900 — 1914).[2][3] Bio je član Ekonomskog odseka Društva za Srpsko narodno pozorište u Novom Sadu (1905 — 1909).[4]

Posle Prvog svetskog rata u novoj državi Kraljevini SHS, postavljen je za gradskog načelnika i velikog župana Novog Sada (1919).[5] Neko vreme je radio kao inspektor Ministarstva prosvete u Beogradu i upravitelj muške gimnazije u Novom Sadu (1925 — 1926).[6]

Preminuo je 1927. godine u Novom Sadu, i sahranjen je na Uspenskom groblju.
Književno stvaralaštvo
Naslovna strana knjige Srpska i hrvatska narodna književnost (1910)

Jovan Živojnović se bavio i književnim radom. Pisao je udžbenike, pesme, pozorišne polemike i pozorišne komade. Saradnju je imao sa sledećim novinama:

Bosanska vila (1890, 1895, 1903, 1910)
Letopis Matice srpske (1901–1924)
Srpski vitez (1914)
Brankovo kolo
Ženski svet
Srpski Sion
Pozorište
Branik

Bibliografija

Ne rastavljaj, što Bog svevišnji sveže, dramski pokušaj u V činova; dešava se u Banatu (2), 219–223.
Apoteoza kao epilog za Gorski vijenac, za svečanu predstavu Gorskog vijenca održanu 26. januara 1902. godine u Novom Sadu.[7]
Srpska i Hrvatska narodna književnost, Prvi deo - stara književnost s predgovorom, uvodom, pregledom, Novi Sad, Matica Srpska, 1910.