ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1850 - 1899.
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spolja kao na fotografijama, unutra korektno očuvano.
Izuzetno retko u ponudi.

Autor - osoba Sjemenski, Lukijan, 1807-1877
Naslov Sužanj i uhoda : pripovetka Lukijana Sjemenskoga
Vrsta građe kratka proza
Jezik srpski
Godina 1887
Izdavanje i proizvodnja U Novome Sadu : Srpska knjižara i štamparija Braće M. Popovića, 1887 (U Novome Sadu : Štamparija Avgusta Fuksa)
Fizički opis 51 str. ; 19 cm
(Broš.)

Lucjan Hipolit Sjemjenjski (rođen 13. avgusta 1807. u Kamjenoj Gori, preminuo 27. novembra 1877. u Krakovu) – bio je poljski pesnik, pisac, publicista, književni kritičar, prevodilac, učesnik Novembarskog ustanka; u periodu 1849–1850. bio je profesor Jagelonskog univerziteta, član Akademije nauka (od 1873); preveo je, između ostalog, Homerovu Odiseju (1873).
Lucjan Sjemjeński poticao je iz zemljoposedničke porodice. Školovao se u pijarističkoj gimnaziji u Lublinu i na Rišeljeovom liceju u Odesi. Učestvovao je u Novembarskom ustanku, u kojem je bio ranjen i zarobljen. Nakon povratka u Galiciju, pridružio se Zajednici Dvadeset i Jednog. Bio je prijatelj sa Severinom Goščinskim i pripadao je grupi Zjevonja. Više puta je bio hapšen zbog zavereničke aktivnosti.
Godine 1838. emigrirao je u Francusku, bežeći od hapšenja. Tamo se priključio Poljskom demokratskom društvu. Godine 1842. povezao se sa Andrejem Tovjanskim. U periodu od 1843. do 1846. boravio je u Velikopoljskoj. Učestvovao je na Slovenskom kongresu u Pragu 1848. godine.
Iste godine nastanio se u Krakovu, gde se povezao sa konzervativnim krugovima okupljenim oko časopisa „Czas” (od 1849. do 1852. bio je glavni urednik, a od 1856. do 1860. urednik književnog dodatka lista) i „Przegląd Polski”. U periodu 1849–1850. predavao je opštu književnost na Jagelonskom univerzitetu. Bio je suosnivač i član Akademije nauka.
Lucjan Sjemjeński sahranjen je na Rakovičkom groblju u Krakovu, a 1881. godine njegovi posmrtni ostaci preneseni su u Kryptu zaslužnih na Skałci.
Stvaralaštvo
Sjemjeński je debitovao pesmom Putnik, objavljenom 1828. u časopisu „Vanda”. Bio je autor brojnih pesama inspirisanih poljskim i ukrajinskim folklorom, feljtona, biografskih pripovedaka, istorijskih i književnoteorijskih radova. Zajedno s drugim autorima, pokušavao je da stvori književni pandan epskim delima, po uzoru na staroslovensku epiku, koja nije bila bogato zastupljena u starijoj poljskoj književnosti. Ta dela bila su zasnovana na legendama ili istorijskim događajima, sa arhaičnom sintaksom i jezikom (npr. Trube na Dnjepru, 1838).
Preveo je na poljski jezik, između ostalog, Homerovu Odiseju (kao „Slovenski Odisej”), Pev o pohodu Igora (1833, odlomci), Kraljvordvorski rukopis (1833), dela Mikelanđela (u zbirci Pesme Mikelanđela Buonarotija), Horacija. Takođe je autor i prevodilac antologije Sveti pesnici. Pesme mistične ljubavi.
Zajedno s Augustom Bjelovskim, prilagodio je i preveo dumke – ukrajinske narodne pesme, objavljene 1838. u zbirci Dumki. U istom tomu objavio je i stilizovane dumke sopstvenog autorstva: Zaručnik, Napjerski, Černjava.
Dela
Dumki (1838) – zbirka prevedenih i autorskih dumki, uključujući Napjerski
Trube na Dnjepru (1838)
Uspomene o Samuelu Zborovskom (Poznanj, 1844)
Večeri pod lipom ili istorija poljskog naroda ispričana od strane Grgura iz pod Račlavica (Poznanj, 1847)
Album poljskih slikara (Krakov, 1859)

MG P34 (N)