Godina izdanja: 1900 - 1949.
Autor: Domaći
Tematika: Istorija
ISBN: Ms
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Mjesec i po dana od početka Velikog rata Srpske državne željeznice na svojim prugama i dalje su prevozile putnike. Doduše, vozni red se sve više prilagođavao potrebama vojske, pa je tog četvrtka, 10. septembra 1914. godine, jutarnji voz iz Beograda, sa stanice Resnik, preko Ralje za Mladenovac, i dalje na jug prema Nišu, kasnio zbog ukrcavanja velikog broja regruta koji su se uputili na zborno mjesto u Ralji. Tako je bilo i u naredna dva dana, pa je ta varošica, privremeno sjedište Beogradskog vojnog okruga, bila u subotu prepuna budućih vojnika.

Tri nedjelje ranije, 24. avgusta, srpska vojska protjerala je preko Save i Drine i posljednjeg austrougarskog vojnika, čime je odbačena prva neprijateljska ofanziva na Srbiju, započeta 12. avgusta prelaskom trupa Dvojne monarhije preko Drine. Ofanziva je praktično okončana pobjedom srpske vojske na potezu planine Cer, jugoistočno od Šapca (Cerska bitka), što je ujedno bila i prva pobjeda saveznika u Velikom ratu. Francuski listovi su o tom podvigu naširoko pisali, ne toliko da bi se divili malenoj Srbiji, već da bi svojim trupama podigli moral jer je njemačka konjica nekoliko dana ranije ušla u glavni grad susjedne Belgije, a njemačka čizma ozbiljno zaprijetila opsadom Pariza.

Pobjeda srpske vojske na Ceru bila je blistava, ali su gubici u ljudstvu bili veliki. Iz stroja je izbačeno 259 oficira i 16.045 podoficira i vojnika. Za malenu Srbiju to je bio veliki gubitak, imajući u vidu da je u prethodnim balkanskim ratovima, okončanim samo godinu dana ranije, već izgubila oko 44 hiljade oficira, podoficira i vojnika.

ALI TO NIJE BIO SAMO VOJNIČKI PROBLEM. Veliki gubici u starješinskom kadru bili su istovremeno i veliki gubici srpske inteligencije. Zbog toga je srpska vlada dugo oklijevala da u odbranu otadžbine pozove dvije dospjele klase đaka, kao i sve studente i svršene akademce koji su zbog prethodnih ratova odložili služenje vojnog roka. Ali kada je postalo jasno da će uslijediti nova ofanziva snažnijeg neprijatelja i da će poslije prvog poraza austrougarska vojska biti spremna da ponovi stravične zločine nad civilnim stanovništvom, odluka se morala donijeti. Od mladih školovanih ljudi najbrže se mogao proizvesti nedostajući podoficirski kadar, pa je u tu svrhu u Skoplju, daleko u pozadini, formiran Đački bataljon, da bi 14. septembra (1. septembra po starom kalendaru) započeo sa obukom.