ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Autor: Domaći
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Zak Konfino - Moji opstinari
Geca Kon 1934.godina

Dr Žak Konfino (Leskovac, 22. jun 1892 — Beograd, 16. avgust 1975) bio je lekar i pisac, jedan od najpoznatijih i najviđenijih Leskovčana svoga doba.

Kofino je osnovnu školu (1898-1902) i nižu gimnaziju (1902-1906) završio je u Leskovcu, višu gimnaziju u Beogradu (1906-1910).
Studije medicine u Beču (1910-1914) prekinuo je zbog izbijanja Prvog svetskog rata. Po povratku u Srbiju, služio
je kao lekarski pomoćnik u Valjevu i Leskovcu. Tokom 1915. bio je šef vojne ambulante u Đukusu (Albanija). Nastavio
je studije medicine u Beču (1916-1918). Kao lekar stigao je 1918. na Krf, gde je bio u vojnoj
bolnici. Posle proboja Solunskog fronta, nastavio je da radi kao lekar u Dubrovniku i Sarajevu. Po povratku
u Leskovac, bio je opštinski i privatni lekar.

Boravio je na specijalizaciji u Parizu (1937-1939), posle čega je nastavio da radi kao lekar opšte prakse i
specijalista za astmu. Tokom Drugog svetskog rata bio je u zarobljeničkim logorima u Italiji (1941-1943). Posle
kapitulacije Italije prebegao je u Cirih, gde je prišao prokomunistima i uređivao list Sloboda. Sa grupom
lekara iz Švajcarske otišao je u Bari, u partizansku bolnicu, 1944. godine. Novembra 1944. postavljen je
za šefa vojne ambulante u Beogradu i za lekara Glavne bolnice. Od demobilizacije do penzionisanja 1953,
radio je kao lekar u Beogradu.


Objavio je veliki broj pripovedaka, humoreski, publicističkih članaka, putopisnih beležaka i stručnih
radova i bio saradnik brojnih dnevnih listova, časopisa i drugih publikacija. Istakao se kao pisac kratke
satirične proze. Glavne teme njegovih dela bile su život u sefardskoj sredini, leskovačkoj i beogradskoj, i
psihologija odnosa lekara i pacijenta.


VAŽNIJA DELA:
Moji opštinari, Beograd 1934;
Lica i naličja, Beograd 1936;
Moj Jocko, Beograd 1937;
Janko, Beograd 1938;
Humoreske, Beograd 1941;
Moje jedinče, Beograd 1952;
Lekareve priče, Beograd 1952;
100 godina –90 groša, Beograd 1952;
Zaklinjem se: drama u pet slika, Beograd 1957;
Nove humoreske, Subotica–Beograd 1960.