Godina izdanja: 1900 - 1949.
ISBN: 418
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Omot:

Krsto Hegedusic

Gabrijele D’Anuncio (ital. Gabriele d’Annunzio;[1][2][3] Peskara, 12. mart 1863 — Gardone Rivijera, 1. mart 1938) je bio italijanski pesnik, dramaturg, avanturist i političar. Bio je jedan od značajnijih članova iredentističkog pokreta i idejni začetnik italijanskog fašizma.[4][5]

Tokom Prvog svetskog rata, percepcija D`Anuncija u Italiji transformisala se iz književne ličnosti u nacionalnog ratnog heroja.[6] On je bio je povezan sa elitnom olujnom trupom Ardita italijanske vojske i učestvovao je u akcijama kao što je Let iznad Beča. Kao deo italijanske nacionalističke reakcije protiv Pariske mirovne konferencije, uspostavio je kratkotrajno Italijansko regenstvo Kvarnera u Rijeci sa sobom kao dučeom. Njegov Ustav je od „muzike“ stvorio osnovni princip države i bio je korporatističke prirode.[7] Iako se D`Anuncio nikada nije proglasio fašistom, opisivan je kao preteča italijanskog fašizma[8] pošto su njegove ideje i estetika uticale na taj pokret i stil Benita Musolinija.

Životopis

Na razglednici iz Rijeke 1921. godine.
Rođen je u Peskari u Abrucu, kao sin bogatog zemljoposjednika i gradonačelnika grada čije je ime izvorno bilo Frančesko Paolo Rapagneta, a kojem je on kasnije dodao prezime svog ujaka D`Anunzija.[9][10] Prema legendi prvobitno je kao kršten Gaetano, a ime Gabriele dobio je kasnije u detinjstvu, zbog njegovog anđeoskog izgleda,[11] što je priče koja je u velikoj meri opovrgnuta.[12]

U šesnaestoj godini mu je otac finansirao objavu prve zbirke pesama Primo vere. Od tada gradi karijeru pisca koji se ističe svojim slobodoumnim i lascivnim stilom, kao i načinom života.

Pre Prvog svetskog rata boravi u Francuskoj gde sarađuje sa kompozitorom Klodom Debisijem na Muci svetog Sebastijana kojeg je smatrao osobnim svecom-zaštitnikom.

Politika

Građani Rijeke dočekuju D`Anuncija
D`Anuncio se često prikazuje kao preteča i idejni začetnik italijanskog fašizma. Njegova vlastita otvorena politička gledišta koja su izronila prilikom stvaranja Ustava Slobodne Države Rijeka kojeg je izradio u saradnji sa sindikalistom Alcesteom de Ambrisom. De Ambris je pripremio političku mrežu kojoj je D`Anuncio svoje pesničke veštine.

De Ambris je bio vođa grupe italijanskih pomoraca koji su podigli ustanak i stavili se u službu D`Anuncija sa svojim plovilima. Ustav je utemeljio korporativnu državu, sa devet korporacija koje su predstavljale različite privredne grane (radnici, poslodavci, stručnjaci) i desetu koja je trebalo da predstavlja „nadmoćna“ ljudska bića (junake, pesnike, proroke, nadljude). Ustav je takođe proglasio muziku kao jedan od temelja države.

Nakon povlačenja iz Rijeke, D’Anuncio se povukao u svoj dom na jezeru Garda i proveo ostatak života pišući i držeći govore. Iako je D’Anuncio imao jak uticaj na ideologiju Benita Musolinija, on sam nije nikada bio direktno umešan u politiku fašističke vlade, pošto je bio privremeno onesposobljen nakon pokušaja ubistva. Malo pre marša na Rim, nepoznata osoba je gurnula D’Anuncija kroz prozor. Preživeo je pad, ali je bio teško povređen i nije se potpuno oporavio pre nego što je Musolini imenovan za premijera Italije.

Većinu stvari vezanih za diktatorsko vladanje koje je koristio Benito Musolini je naučio od D`Anuncija: metode vladanja Rijekom, privreda i korporativna država, trikovi na pozornici, veliki i emotivni javni nacionalistički obredi, rimski pozdrav, retorička pitanja masi, sledbenici u crnim košuljama, Arditi, sa svojim disciplinovanim, okrutnim odgovorima na bilo kakve znakove neslaganja sa službenom vlasti.

D`Anuncio je po nekim idejama začetnik prakse prisilnog zatvaranja političkih protivnika, korišćenje ricinusovog ulja i sličnih metoda u svrhu ponižavanja, onemogućavanja te katkad i ubijanja. Takva praksa je postala uobičajeno sredstvo delovanja crnokošuljaša.

D`Anuncio je podržavao italijansku ekspanzionističku politiku te je između ostalog i pohvalio italijansku invaziju na Etiopiju.