ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1850 - 1899.
Autor: Domaći
Tematika: Istorija
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

PROTOKOLI NARODNE SKUPŠTINE - 1870. godina
PROTOKOLI NARODNE SKUPŠTINE KOJA JE DRŽANA U NIŠU 1870. GODINE
Izdavač: Državna štamparija, Beograd
Godina izdanja: 1870.
Broj strana: 405
Povez: tvrd
Format: 22cm
Stanje kao na slici. Dobro očuvana za ovu starost. Listovi požuteli i imaju fleke od starosti, pisano je i ima pečat na prvoj strani, tekst podvlačen na par mesta, rikna oštećena, izuzev toga u dobrom stanju.

Prvi zakon o narodnoj skupštini Srbije donet je 28. oktobra 1858. godine . Na osnovu njega sazvana je Svetoandrejska narodna skupština, održana od 30. novembra 1858. do 31. januara 1859. godine u Beogradu. Time je ozakonjena ustanova narodne skupštine i udaren temelj predstavničkog sistema u Srbiji.

Od početka 19. veka do 1858. godine održavane su običajne narodne skupštine. Sazivali su ih knez ili Savet kada su nalazili za potrebno. Održavane su i za vreme Prvog i Drugog srpskog ustanka 1804-1815 (`ustaničke narodne skupštine`). Učesnici skupština, sem u retkim slučajevima, nisu bili birani od naroda već su pozivani od kneza ili Saveta. Običajne skupštine održavane su gotovo uvek pod vedrim nebom. Prisustvovalo im je i po nekoliko hiljada ljudi. Na jednoj od njih, Sretenjskoj, donet je 2. februara 1835. prvi srpski ustav - Sretenjski ustav. Početkom septembra 1842. ustavobranitelji na čelu s Tomom Vučićem-Perišićem, zbacili su uz pomoć skupštine kneza Mihaila i na njegovo mesto doveli Aleksandra Karađorđevića. Šesnaest godina kasnije, na Svetoandrejskoj skupštini, izvršili su dinastički prevrat i vratili Obrenoviće.

Prema Zakonu o narodnoj skupštini, izglasanom na Svetoandrejskoj skupštini, skupština je dobila ime `Srpska narodna skupština`. Tako se zvala sve do kraja svog postojanja (1918).

Srpski ustavi: Sretenjski iz 1835, Namesnički iz 1869, Radikalski iz 1888, Oktroisani iz 1901. i Ustav iz 1903. godine, predviđaju narodnu skupštinu kao ustanovu i regulišu pitanje njenog rada. Za razliku od njih, Turski ustav iz 1838. narodnu skupštinu i ne pominje.

Prema zakonima o narodnoj skupštini koje su doneli knez Miloš (1860) i knez Mihailo (1861), narodna skupština se sastajala svake treće godine. Po Namesničkom ustavu skupštinski saziv trajao je jednu godinu, po Radikalskom tri, a po Oktroisanom ustavu i Ustavu iz 1903, četiri godine. Skupštinski sazivi bili su redovni i vanredni.

Prvi skupštinski poslovnik donet je 1870. godine u formi zakona. Iste godine donet je i prvi zakon o izboru narodnih poslanika.