ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Autor: Domaći
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Izuzetno dobro očuvano, tvrdi povez sa zlatotiskom, u vrhu predlista potpis bivšeg vlasnika, inače bez pečata, podvlačenja, pisanja...

Autor - osoba Car, Marko, 1859-1953 = Car, Marko, 1859-1953
Naslov Ogledi i predavanja. 1 / Marko Car
Vrsta građe esej
Jezik srpski
Godina 1931
Izdavanje i proizvodnja Beograd : G. Kon, 1931 (Beograd : Privrednik)
Fizički opis 212 str., [1] list s autorovom slikom : ilustr. ; 20 cm
Sadržaj Evolucija kritike u Francuskoj; Društveni zadatak umetnosti; Literarna umetnost; Alma poesis; Esej o `eseju`; O pojmu `klasično`; Dečja poezija i Čika Jova Zmaj; Bakonja fra Brne; Riminska nevesta; Jedan krunisan estet; Oko pisaćega stola; Ukus i negovanje lepog; `Saloni` i konverzacija; Demokratizam i umetnost; Stendal, poklonik energije.

„Kao veći deo knjiga sastavljenih iz napisa raznovrsnih po sadržaju a raznovremenih po postanju, i koji se obično prikupljaju iz novina i književnih revija, tako i ova knjiga nema drugog smera no da ujedno sabere rukovet spisa sastavljenih i objavljenih u čitavom nizu godina, onako otprilike, kao što ljubazan otac voli da, zgodnom prilikom, oko domaće sofre okupi svoj rastureni porod. Sa čisto književnog gledišta to, razume se, ne bi bio jedan opravdan razlog za njihovo prikupljanje: ali se uz taj sasvim lični argumenat može da doda i jedan kudikamo prihvatljiviji razlog, taj naime, što su fragmentarni delovi ove knjige, mada se to uvek ne primećuje, opet zato spojeni nekom skrovitom vezom koja se sastoji u zajedničkoj podlozi opštih ideja i ličnih pogleda, tako da u samom načinu tretiranja izvesnih književnih ili umetničkih pitanja, ili u piščevom posmatranju nekog istorijskog lica, ili nekog estetičkog problema, čitalac može da uoči vidljiv trag jedne iste misli-vodilje, ili bar idealnu sponu koja među sobom vezuje celu sadržinu.
Kako već bilo, razgovetno je da ovako sastavljena knjiga ne može biti savršeno homogena: mnogo štošta je u njoj disparatno, ili čak heterogeno. To je, pokraj ostalih, možda i krupnijih nedostataka njenih, neizbežna mana ove knjige, koja ima svakako tu odliku što se nikom ne naturuje kao pouzdan vođ po raznim duhovnim oblastima koje se u njoj dodiruju, nego se zadovoljava time da pred čitaoca iznosi impresije jednog, koliko je moguće nepristranog, mada u formi, možda, ne uvek besprekornog posmatrača, koji oko knjige i života putuje kao prosti turist.
Da li je, međutim, to putovanje moglo biti kraće ii, što je glavno, interesantnije, o tome će svoj sud izreći sam čitalac.“ (Beograd, decembra 1930, M. C.)

Marko Car (Herceg Novi, 30. avgust 1859 – Beograd, 1. novembar 1953), književnik i inspektor Umetničkog odeljenja Ministarstva prosvete Kraljevine SHS.
Život i rad
Osnovnu italijansku školu je polazio u Herceg Novom a gimnaziju u Kotoru. Sa 19 godina se preselio u Zadar, gde je sarađivao u „Srpskom Listu“ Save Bjelanovića. Nakon toga je pokrenuo književni list „Vuk“, koji je prestao da izlazi nakon 10 brojeva 1885. godine.
Godine 1884. stupio je u službu dalmatinskog pokrajinskog Sabora, i tu je dugo godina bio šef saborske kancelarije. Nakon italijanske okupacije je 1919. otišao iz Zadra i postao inspektor umetničkog odeljenja u Beogradu. Od 1921. nalazio se u penziji.
Počeo je sa književnim radom u „Slovincu“ (Dubrovnik). Pisao je najviše književne portrete iz italijanske, francuske, srpske i hrvatske književnosti. To je izašlo u tri knjige „Mojih Simpatija“. Veće delo o radu Save Bjelanovića je izdala dubrovačka Matica Srpska 1911. Zatim je napisao dosta putopisa, prevoda, pripovedaka i ostalog navedenog u Bibliografiji ispod.
Sarađivao je u stranim časopisima („Nouvele Revue“, „Fanfulla della Domenica“), a i u reviji „Rivista Contemporanea“ koju je uređivao Anđelo De Gubernatis.
Objavio je nekoliko knjiga putopisa o primorju. Pisao je gotovo o svim istaknutim piscima sa južnoslovenskog područja, svojim prethodnicima i savremenicima. Pored toga upoznavao je ovdašnju publiku sa stranim piscima i stranu, naročito italijansku publiku sa našim. Prevodio je dela sa italijanskog i francuskog.
Jedno vreme je bio predsednik Srpske književne zadruge.
Učestvovao je sa još devet biciklista na Prvom prvenstvu Srbije održanom 5. oktobra 1897. na relaciji Beograd—Smederevo—Beograd (92 km).
Bibliografija
Venecija, Zadar 1888;
U Latinima, Zadar 1894;
Moje simpatije I, Zadar 1895;
S mora i primorja (s Josipom Bersom), Zadar 1896;
Od Jadrana do Balkana, Zadar 1898;
S bojnog i ljubavnog polja, Mostar 1904;
Sava Bjelanović, Dubrovnik 1911;
Moje simpatije II, Zadar 1913;
Estetička pisma, Beogra 1920;
Ogledi i predavanja, Moje simpatije, serija prva i druga, Beograd 1932. i 1934;
Eseji, Beograd 1936;
Jedan zaboravljeni pesnik mora (Josip Bersa), Beograd 1937.
Akademik
Dopisni je član Srpske kraljevske akademije (Akademije umetnosti) od 19. februara 1923. Dopisni je član Srpske akademije nauka (Odeljenja literature i jezika) od 22. marta 1948.

MG43 (N)