Oblast: Ostalo
ISBN: Ostalo
Jezik: Srpski
Autor: Strani
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Parapsihologija - Milan Ryzl.

Sadrzaj:

1.Uvod,
2.Povijest istraživanja parapsihičkih fenomena,
3.Izvanosjetilno zapažanje / IOZ /,
4.Istraživanje IOZ u Sovjetskom Savezu,
5.Parafizikalni fenomeni,
6.Prekognicija,
7.Teorija o biti IZ-a
8.Budućnost parapsihologije,

Tvrd povez, u omotu, 289 strana



Parapsihologija je pseudonauka koja pretenduje da proučava neistražene delove ljudskog uma. U parapsihologiju se ubrajaju još nedovoljno istraženi fenomeni: telekineza, telepatija, empatija i manipulacija energije. Parapsihologija nije priznata oblast u psihologiji. Velika većina naučnika smatra da je parapsihologija pseudonauka delom zbog nedostatka ponovljivih empirijskih dokaza, a delom i zato što niz parapsiholoških tvrdnji jednostavno ne može biti istinit, „osim ako ostatak nauke nije tačan”.[1][2][3][4][5][6][7][8]

Istraživanje parapsihologije uglavnom sprovode privatne institucije u nekoliko zemalja, a finansiraju se putem privatnih donacija,[9][10] i tema se gotovo nikada ne pojavljuje u glavnim naučnim časopisima. Većina radova o parapsihologiji objavljena je u malom broju sporednih časopisa.[11][12] Parapsihologija je bila kritikovana zbog nastavljanja istrage uprkos tome što nije mogla da pruži ubedljive dokaze za postojanje bilo kakvih psihičkih pojava nakon više od jednog veka istraživanja.[13][14]

Terminologija
Izraz parapsihologija skovao je 1889. godine filozof Maks Desuar, kao nemačka „parapsihologija”.[15][16] Kasnije ga je Dž. B. Rajn usvojio tokom 1930-ih kao zamenu za termin psihička istraživanja kako bi ukazao na značajan pomak ka eksperimentalnoj metodologiji i akademskoj disciplini..[17] Izraz potiče od grč. παρά para sa značenjem „pored”, i psihologija.

U parapsihologiji, psi je nepoznati faktor ekstrasenzorne percepcije i psihokinetičkih iskustava koji nije objašnjen poznatim fizičkim ili biološkim mehanizmima.[18][19] Izraz je izveden iz grčkog ψ psi, 23. slova grčke abecede i početnog slova grčke reči ψυχή psyche, sa značenjem „um, duša”.[20][21] Izraz je skovao biolog Bertold P. Visner, a prvi put ga je koristio psiholog Robert Taules u članku iz 1942. godine objavljenom u Britanskom žurnalu psihologije.