ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1983
Oblast: alhemija, mitovi, legende
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Autor - osoba Eliade, Mircea, 1907-1986 = Elijade, Mirča, 1907-1986
Naslov Kovači i alkemičari / Mircea Eliade ; prijevod Miljenko Mayer
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1983
Izdanje (izd. 1983)
Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Grafički zavod Hrvatske, 1983 (Zagreb : Grafički zavod Hrvatske)
Fizički opis 253 str. ; 19 cm
Drugi autori - osoba Majer, Miljenko (prevodilac)
Zbirka Biblioteka Zora ; knj. 17
Napomene Prevod dela: Forgerons et alchemistes, 1977
Bibliografija i bilješke uz tekst
Imensko i predmetno kazalo.
Predmetne odrednice Alhemija
Nekontrolisane predmetne odrednice alhemija / metalurgija / mitovi / legende

Kovači i alkemičari
Prema vjerovanju primitivnih naroda, mineralne tvari su dionici sakralnosti Zemlje-Majke. Rude u utrobi Zemlje „rastu“ poput embriona. Tako metalurgija poprima značajke opstetricije. Rudar i metalurg posreduju u zbivanjima podzemne embriologije: ubrzavaju ritam rasta minerala, surađuju s Prirodom u njenu djelu pomažući joj da se „što brže porodi“. Ukratko, svojim tehnikama čovjek malo-pomalo zamjenjuje Vrijeme, tj. svojim radom nadomješta djelo Vremena. Surađivati s Prirodom, pomažući joj da proizvodi u što bržem tempu i da mijenja oblike materije –eto, u tim postupcima se nalaze počeci alkemijske ideologije. Ljevač, kovač i alkemičar rade s materijom koju smatraju živom i posvećenom, a njihov rad teži za preobrazbom materije, za njenim „usavršavanjem“ i „transmutacijom“. Autor naročito naglašava indijsku i kinesku alkemiju, dijelom zato što su manje poznate, ali posebno zbog toga što one u vrlo jasnom obliku predočuju karakter alkemijske tehnike koja je istodobno eksperimentalna i „mistična“. Naime, alkemija u svom početku nije bila empirijska znanost, nekakva kemija u zametku; ona je to postala tek kasnije. Ovo novo izdanje revidirao je i proširio autor 1976.

Mirče Elijade (Mircea Eliade ; Bukurešt, 9. 3. 1907 – Chicago, 22. 4. 1986), američki kulturni istoričar rumunskog porekla i rumunski književnik. Jedan od najvažnijih svetskih stručnjaka u oblasti komparativne analize religije. Studirao je filozofiju u Bukureštu, gde je diplomirao radom o filozofiji renesanse (1928). Kada mu je bilo 21 godina, nakon diplomiranja, otišao je u Indiju, gde je u Kalkuti studirao sanskritski jezik i jogu sa profesorom Dasguptom. Doktorirao je filozofiju u Bukureštu, tezom o metodama mišljenja i prakse u jogi (1933). Između 1933. i 1940. istovremeno se bavi obimnim naučnim radom, beletristikom, publicistikom, kao i predavanjima iz filozofije i istorije religije u Univerzitetu u Bukureštu. Tokom rata bio je ataše za kulturu rumunske ambasade u Londonu (1940. i 1941) i u Lisabonu (1941–1945). Dolaskom komunizma, Elijade je nakon rata 1945. godine izbegao u Pariz, gde predaje istoriju religije, najpre na „École pratique des hautes études“ (do 1948), potom na Sorboni. Od 1957. godine sve do svoje smrti 1986. godine živeo je u Čikagu, gde je bio redovni profesor na Univerzitetu u Čikagu, i šef katedre za istoriju religije, koja je 1985. godine nosi naziv „Katedra Mirča Elijade“. Proučavao je religiju primitivnih društava Australije, Polinezije i Afrike, kulture drevne Indije, Egipta, Grčke i Rima.
A History of Religious Ideas, Vol. 1 (trans. Willard R. Trask), University of Chicago Press, Chicago, 1978
Images and Symbols: Studies in Religious Symbolism (trans. Philip Mairet), Princeton University Press, Princeton, 1991
Myth and Reality (trans. Willard R. Trask), Harper & Row, New York, 1963
Myths, Dreams and Mysteries (trans. Philip Mairet), Harper & Row, New York, 1967
Myths, Rites, Symbols: A Mircea Eliade Reader, Vol. 2, Ed. Wendell C. Beane and William G. Doty, Harper Colophon, New York, 1976
Patterns in Comparative Religion, Sheed & Ward, New York, 1958

MG58 (L)