ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2023.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Oblast: Tapiserija

Beograd 2023. Mek povez sa klapnama, bogato ilustrovano, veći format (26cm), 103 strane.
Knjiga je nekorišćena (nova).



Jagoda Buić (1930–2022) je multimedijalna umetnica, rođena u Splitu, čije stvaralaštvo obuhvata širok spektar likovnog izraza, od pozorišne i filmske scenografije i kostimografije do tapiserije, kao najznačajnijeg područja njenog delovanja. Nakon 2000. godine, uz upotrebu papira, nastaju i specifični radovi na papiru i od papira: crteži, kolaži, asemblaži. Skulptura, takođe, u ovom periodu postaje njeno polje istraživanja.
Radi se o umetnici sa ozbiljnim međunarodnim ugledom čiji je stvaralački opus, posebno u oblasti tapiserija, obeležio jugoslovensku umetničku scenu, ali i više od toga. Svojim specifičnim pristupom, sintetizujući „tradiciju ambijenta iz koga potiče” i „radikalizam i esencijalizam savremenog senzibiliteta”, Jagoda Buić obeležila je razvoj tapiserije na međunarodnom planu. U svom intenzivnom bavljenju tapiserijama, počev od 1962. godine, kada ovaj medij postaje dominantan oblik izražavanja u njenom radu, što će trajati do početka građanskog rata u Jugoslaviji, umetnica je prošla kroz više stvaralačkih faza.

Specifičnost njenog postupka ogleda se, pre svega, u upotrebi materije prediva, tkanja, kao i u kompozicionim celinama. I dok dela nastala na početku opusa imaju izrazito primarni karakter, tokom vremena, ona postepeno narastaju u prostorne oblike u potpunosti sposobne da funkcionišu u prostoru, odnosno da, u sadejstvu prostora i oblika, formiraju uvek novu kompozicionu celinu. Time je izvršena geneza iz primarnih oblika tkanja u savremeno koncipiran vid likovnog izražavanja, zasnovan na svim principima savremenog poimanja umetnosti, kako to primećuje M. Gašparović u predgovoru retrospektivnoj izložbi. Svojim neposrednim delovanjem u polju tapiserija Jagoda Buić je oslobodila tapiseriju njene tradicionalne uloge podređene ili prateće likovne discipline, dodelivši joj samostalnost i autentičnost posebnog umetničkog medija. Radikalno drugačije shvatanje tapiserije prihvaćeno je i na međunarodnoj umetničkoj sceni, posebno nakon Bijenala u Sao Paulu 1967, gde je Jagoda Buić prepoznata kao jedan od najznačajnijih autora na izložbi. Zajedno sa Magdalenom Abakanovič (Magdalena Abakanowicz), sa kojom je i izlagala povremeno, Jagoda Buić je označena kao protagonista „slovenskog vala” u tapiseriji, što je označavalo specifičan slovenski senzibilitet utemeljen na folklornoj tradiciji slovenskih naroda, vezan za upotrebu određenih prirodnih
materijala.