ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1980
Oblast: Film
Jezik: Srpski
Autor: Strani

HAUARD HOKS Piter Bogdanovič
Jugoslovenska kinoteka, Beograd, 1980
Biblioteka Poznavanje filma
Preveo s engleskog:
Petar Dragosavljević

u vrlo dobrom stanju

Naslov originala:
Peter Bogdanovich
THE CINEMA OF HOWARD HAWKS
Prvo izdanje: The Film Library of the Museum of Modern Art, 1962

Piter Bogdanovič (Kingston, 30. jula 1939 — Los Anđeles, 6. januar 2022) bio je američki filmski režiser, scenarista, glumac, producent, kritičar i istoričar filma srpskog porekla. Pripadao je generaciji „holivudskog novog talasa” ili „novog Holivuda u koji se ubrajaju Vilijam Fridkin, Brajan De Palma, Džordž Lukas, Martin Skorseze, Majkl Čimino, Fransis Ford Kopola i drugi. Bogdanovičev najhvaljeniji i najuspešniji film je Poslednja bioskopska predstava iz 1971.
Šezdesetih godina 20. veka u njujorškim umetničkim krugovima postao je poznat kao urednik filmskog programa Muzeja moderne umetnosti. Od zaborava je spasao pionire američke kinematografije kao što je Alan Dvon. Posebno je analizirao filmove Orsona Velsa (napisao je knjigu Filmsko delo Orsona Velsa) i Džona Forda (u knjizi Zovem se Džon Ford. Ja pravim vesterne). Bio je pod uticajem francuskih sineasta i filmskih kritičara (naročito Fransoa Trifoa) okupljenih oko časopisa Cahiers du Cinéma. Pre karijere reditelja, jedno vreme je pisao za časopis Eskvajer. Članke iz Eskvajera Bogdanovič je 1973. objavio u knjizi Pieces of Time.
Hauard Vinčester Hoks (Gošen, 30. maj 1896 – Palm Springs, 26. decembar 1977) bio je američki filmski reditelj, producent i scenarista. Kritičar Leonard Maltin ga je nazvao „najvećim američkim rediteljem koji nije poznat“.
Svestrani filmski režiser, Hoks je istraživao mnoge žanrove kao što su komedije, drame, gangsterski filmovi, naučna fantastika, film noar, ratni filmovi i vesterni. Njegovi najpopularniji filmovi su Lice sa ožiljkom(1932), Silom dadiilja (1938), Samo anđeli imaju krila (1939), Njegova devojka Petko (1940), Imati i ne imati (1944), Duboki san (1946), Crvena reka (1948), Stvor sa drugog sveta (1951), Muškarci više vole plavuše (1953) i Rio Bravo (1959). Njegovi česti portreti snažnih ženskih likova sa oštrim verbalnim nastupom su definisali „hoksijanske ženu“.
Godine 1942. Hoks je jedini put nominovan za Oskara za najbolju režiju za narednika Jorka (1941). Godine 1974. dobio je Počasnu nagradu Akademije kao „maestralan američki filmski stvaralac, čiji kreativni napori zauzimaju istaknuto mesto u svetskoj kinematografiji“. Njegov rad je uticao na razne popularne i cenjene reditelje kao što su Martin Skorseze, Robert Altman, Žan-Lik Godar, Džon Karpenter, Rajner Verner Fasbinder i Majkl Man.