Godina izdanja: 2006
ISBN: 86-908629-0-0
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski

Izdavač: Izdanje autora, Beograd
Tekst: Živojin Turinski
Reprodukcije: Saša Reljić
Povez: broširan
Broj strana: 312
Bogato ilustrovano.
Format: 20 x 28 cm
Pečatirana, odlično očuvana.

U središtu Antonovićevih interesovanja oduvek je bio čovek, koji je i predmet crtačkih opservacija. Predstavljen je kao usamljena, ogoljena, naga i suštinski rezignirana individua. Groteskne predstave muških i ženskih figura, bilo da su same ili u grupi, nameću ontološka pitanja koja su u osnovi dela.

Moma je svesno stanovište suprostavljao nesvesnom, i uz pomoć fantazija otkrivao duboke slojeve svoga bića. Realizovana pojavnost data najčešće kroz jednu, centralno pozicioniranu figuru ili povremeno prikazanu grupu ljudi je transpozicija umetnikove intuitivne vizije. U donekle, svedenom motivskom repertoaru, razvijen je registar likova, psiholoških portreta i duševnih stanja depersonalizovanih ličnosti. U njima se prepliću uspomene iz detinjstva, mladosti, zrelog doba i slutnje u kojima nesputani duhovi vode ruku crtača ka praznom papiru.

Okrenut sveukupnosti života, Moma je iza sebe ostavio crteže u kojima se prepliću svetlost i tama, život i smrt, kao semantički antipodi likovne ravni. Na dvodimenzionalnu formu papira on je prenosio doživljaj, sve ono što ga je ljudski i umetnički provociralo a ne ličnost. Fizionomijska i druga diferentnost nastajala je kao plod kontinuirane potrebe za transponovanjem senzacija i instinkta koji se iskazivao kroz temperament i brzu egzekuciju. Upitni, začuđeni, uplašeni ili usplahireni pogledi u sebi nose teret života. Oni manifestuju određeno stanje sveopštih ljudskih osećanja i zato se nameće utisak da se u bilo kojoj od ‘portretisanih’ figura može prepoznati neko od nas“.

Momčilo Moma Antonović jedan je od onih umetnika čije je delo obeležilo srpsku savremenu likovnu scenu. Imao je plodonosan umetnički život, bavio se slikarstvom i crtežom a njegova dela ostaju trajno da svedoče o stvaralaštvu umetnika-posvećenika, koji je, kako je sam govorio, celog života slikao, sliku koju je sanjao.

(K-77)