ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 437
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

[...] Zbornik je posvećen savremenom gradu kao paradigmatičnom mestu delovanja neoliberalnih kapitalističkih strategija, ali i mesto različitih praksi otpora, pokušaja preuzimanja grada i stvaranja društvenih alternativa. [...]

Naslov zbornika: Na ruševinama kreativnog grada
urednici: Ana Vilenica & kuda.org
dizajn i prelom: Demian Bern
izdavač: Centar za nove medije_kuda.org, Novi Sad
jun 2012. godine
broj stranica: 312
prevod sa engleskog jezika: Đorđe Čolić, Branka Ćurčić, Ana Vilenica
prevod sa slovenačkog jezika: Zoran Gajić, Savo Romčević
lektura: Predrag Rajić
štampa: Daniel print
tiraž: 500
ISBN 978-86-88567-03-9

Zbornik tekstova sadrži sledeće eseje:
- Ana Vilenica & kuda.org: Uvodnik – „Prendiamoci la città“ („Preuzmimo grad“)! Kako?
- Neil Smith: Da li je džentrifikacija prljava reč?
- Alberto Toscano: Fabrika, teritorija, metropola, Imperija
- David Harvey: Umetnost rente: Globalizacija, monopol i komodifikacija kulture
- Matteo Pasquinelli: Kreativna sabotaža u fabrici kulture: umetnost, džentrifikacija i metropola
- Stevphen Shukaitis: Od procesa rada u metropoli do umetničkog štrajka
- Josephine Berry Slater & Anthony Iles: Skučeni prostor: radikalna umetnost i regenerisani grad
- Lidija Radojević: Borba za javni prostor kao klasna borba
- Vida Knežević & Marko Miletić: Beograd 2020 – grad čuda, Nova kulturna politika u Srbiji i prostori borbe
- Marina Vishmidt: Kontrapolis; ili, ograđivanje, zajedničko dobro i kreativnost u gradovima

Kada je savremeni grad u pitanju, procesi urbanih regeneracija predstavljaju glavni model sprovođenja agresivnih procesa neoliberalizma kao aktuelnog stadijuma kapitalističkog razvoja. Urbana regeneracija se predstavlja kao vizija reinvencije grada za budućnost, kojom se obećava dobrobit za sve, dok se konstantno potvrđuje njen neuspeh. Optimizam urbanih vizija koji se razvija u bliskoj vezi sa simboličkim kapitalom koji proizvode umetnost i kultura, materijalizovane u mašineriji kreativnih industrija, direktno je povezan sa nasiljem i revanšizmom prema svim onim stanovnicima grada koji ne odgovaraju merilima novog projekta savršenog sveta za savršene stanovnike. Fikcija kreativnog grada želi da prikrije vlastite ruševine, ruševine koje konstantno proizvodi u svojoj kreativnoj destrukciji.

Postavlja se pitanje da li je „kreativnost“ prihvatljiva samo kao roba, da ne bi postala kanal otpora, polaganja prava na grad i „preuzimanja grada“? Ono što se nazire kao potencijalni put jeste insistiranje na klasnoj kritici urbanizma, manje kroz iznošenje alternativnih planova, zahteva i agendi održivosti, a više kroz potenciranje povezanosti teorijske proizvodnje i političke militantnosti u budućem bavljenju gradom.





Moderni grad je rođen iz kapitalizma i razvija se
kroz njegovu logiku: kapitalizam diktira gradu
svoju opštu ideologiju, što uslovljava njegov razvoj
i konfiguraciju. Ta opšta ideologija se sastoji iz
policyja „balansiranja suprotnosti“, koji se sprovodi
u odnosu na ekonomske zahteve i „de facto
proizvodnje“ koja se sprovodi u odnosu na plan
urbanističkih operacija... On što je bitno reći
prvo i pre svega jeste da metropola radničke-klase
ne postoji. Rođenje modernog kapitalističkog
grada ne dopušta njegov autonomni politički razvoj
(koji je moguć za radničku klasu), već samo
pojavu karakteristika, koje izvan ideoloških mistifikacija, omogućavaju naučni razvoj debate.
Reč je dakle o teoriji a ne o predlogu alternative.
Jednako kao što nema klasno-zasnovane
političke ekonomije, moguća je samo klasna
kritika urbanizma.