ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1967
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Kristofer Martin
Vilijam Golding
Jugoslavija 1967.

Ilustracije:
Zivojin Turinski


Jedini preživjeli s torpediranog razarača čudesno je bačen na ogromnu, golu stijenu usred Atlantika. Nasuprot njemu su more, sunce, noćna hladnoća i užas njegove izolacije.

U srži ove burne priče o fizičkom i psihičkom nasilju leži volja Christophera Martina za životom kao zbroj njegovog života.


Vilijam Džerald Golding (engl. William Golding; Njukvej, 19. septembar 1911 — Peranarvortal, 19. jun 1993), bio je britanski romanopisac, pesnik i dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1983. godine. Najpoznatiji je po svom romanu Gospodar muva. Dobitnik je i nagrade Booker Prize iz 1980. godine za književnost.

Golding je dobio titulu viteza 1988. godine.[1][2][3] On je bio član Kraljevskog književnog družtva.[1] Godine 2008, časopis Tajms je rangirao Golding na treće mesto njihovog spiska „Pedeset najvećih britanskih pisaca od 1945”.[4] Brasenos koledž iz Oksforda ima istraživačke pozicije imenovane u njegovu čast u oblasti umetnosti, humanističkih i društvenih nauka.

Biografija
Mladost
Vilijam Golding je rođen u kući svoje bake po majci, na adresi Mauntvajz 47, Sent Kolumb Majnor, u Njukveju,[5] u Kornvalu,[6] gdje je u djetinjstvu proveo mnoge praznike. Odrastao je u porodičnoj kući u Molborou, u Viltširu, gdje je njegov otac radio kao magistar nauka u gimnaziji (od 1905. godine do penzionisanja). Alek Golding, otac mladog Vilijama, bio je socijalista sa jakom posvećenošću naučnom racionalizmu. Mladi Vilijam Golding i njegov brat Džozef su pohađali školu u kojoj je predavao njihov otac. Njihova majka, Mildred, održavala je kuću na adresi Grin br 29, u Molborou, i davala podršku borcima za davanje prava glasa ženama. Godine 1930, Golding se upisao na Univerzitet u Oksfordu, Koledž Brejsnoz, gdje je tokom dvije godine pratio predavanja iz prirodnih nauka, da bi se na kraju prebacio na englesku književnost. Diplomirao je u ljeto 1934. godine, a nešto kasnije iste godine u Londonu je izašla njegova prva knjiga, Pjesme.

Golding je bio aktivan kao borac za životinjska prava.

Brak i porodica
Golding je bio veren za Moli Evans, ženu iz Marlboroa, koju su volela oba njegova roditelja.[7] Međutim, raskinuo je veridbu i oženio se sa En Brukfild, analitičkom hemičarkom,[8] 30. septembra 1939. Oni su imali dvoje dece, Dejvida (rođenog septembra 1940) i Džudit (rođene jula 1945).[6][9]

Učestvovanje u ratu
Tokom Drugog svjetskog rata, Golding se borio u Kraljevskoj mornarici,[10] a za kratko je učestvovao i u potjeri i potapanju najmoćnijeg njemačkog ratnog broda, Bizmarka. Učestvovao je i u iskrcavanju u Normandiji, komandujući brodom koji je ispaljivao salve raketa na plaže, a zatim i u pomorskoj akciji kod Valherena u kojoj su potopljena 10 od 27 plovila.[11][12]

„Kriza”
Golding je imao problematičan odnos sa alkoholom; Džudi Karver primećuje da je njen otac bio „uvek veoma otvoren, iako žalostan, u pogledu problema sa pićem“.[13] Golding sugeriše da ga je njegova samoopisana „kriza“, u kojoj je alkoholizam igrao glavnu ulogu, mučila celog života.[14] Džon Keri u svojoj biografiji pominje nekoliko slučajeva opijanja, uključujući Goldingovo iskustvo 1963; dok je bio na odmoru u Grčkoj (kada je trebalo da završi svoj roman The Spire), nakon što je radio na svom pisanju ujutru, odlazio bi u svoju omiljenu „kafanu“ da pije u podne.[15] Do večeri bi prešao na uzo i brendi; on je stekao reputaciju lokalnog „izazivanja eksplozija“.[15]

Nažalost, konačno objavljivanje The Spire sledeće godine nije pomoglo Goldingovoj borbi sa alkoholom; to je imaolo upravo suprotan efekat, sa zajedljivo negativnim kritikama o romanu u BBC radio emisiji koje su ozbiljno uticale na njega.[16] Nakon objavljivanja Piramide 1967. godine, Golding je doživeo ozbiljnu autorsku blokadu: rezultat bezbrojnih kriza (porodične anksioznosti, nesanice i opšteg osećaja potištenosti).[14] Golding je na kraju postao nesposoban da se nosi sa onim što je smatrao intenzivnom realnošću svog života, a da prethodno nije popio velike količine alkohola.[17] Tim Kendal sugeriše da se ova iskustva manifestuju u Goldingovom pisanju kao lik Vilfa u Ljudima od papira; „ostareli romanopisac čija su putovanja opterećena alkoholom širom Evrope finansirana kontinuiranim uspehom njegove prve knjige“.[18]

Do kraja 1960-ih, Golding se oslanjao na alkohol – koji je nazivao „starim, starim anodinom“.[19] Njegovi prvi koraci ka oporavku proizašli su iz njegovog proučavanja spisa Karla Junga, a u onom što je nazvao „prijem u učeništvo“ on je otputovao u Švajcarsku 1971. da lično vidi Jungove pejzaže.[20] Iste godine je počeo da vodi dnevnik u koji je beležio i tumačio svoje snove; poslednji zapis je iz dana pre njegove smrti, 1993. godine, a tom tom delu je do tada bilo na hiljade stranica.[16]

Kriza je neizbežno uticala na Goldingov rad, a njegov sledeći roman, Vidljiva tama, biće objavljen dvanaest godina posle Piramide; daleko od plodnog autora koji je napisao šest romana za trinaest godina od početka svoje karijere.[14] Ali, uprkos tome, stepen Goldingovog oporavka je očigledan iz činjenice da je ovo bio samo prvi od šest daljih romana koje je Golding završio pre svoje smrti.[20]

Delo
Roman koji je Goldingu doneo svetsku slavu, Gospodar muva, najpre je odbijen od strane 21 izdavača pre nego što ga je objavio Faber & Faber. Ovo delo se često poredi sa Defoovim romanom Robinson Kruso. Međutim, ono je nastalo kao `odgovor` na dečiji roman R. M. Balentajna Koralno ostrvo: Priča o Tihom okeanu (The Coral Island: A Tale of the Pacific Ocean). Obe knjige imaju isti zaplet i imena dva lika, ali tu se njihove sličnosti završavaju.[21]

Smrt
Godine 1985. Golding i njegova supruga su se preselili u Peranavortal, blizu Trura, u Kornvalu, gdje je nakon osam godina umro od srčanog udara, 19. juna 1993. godine. Pokopan je na seoskom groblju u Baverčoku, u Južnom Viltširu (u blizini granice okruga Hempšir i Dorset). Za sobom je ostavio nacrt za roman Pitija, čija radnja se dešava u antičkom Delfiju, a koji je objavljen posthumno.

Mek povez sa klapnama, format: 11x20 cm, 178 strana, ilustrovano, latinica.

Veoma dobro stanje. Posveta na prvoj strani. Nema drugih tragova pisanja. Kompaktna.

161223
ktj-15