Album "The New Folk Sound of Terry Callier" (1968) predstavlja debitantsko izdanje američkog kantautora Terryja Calliera i ključni je dokument koji stoji na raskrsnici američkog *folk revivala*, *jazz* muzike i *spiritual soula*. Ovaj album je izuzetno važan jer je demonstrirao Callierov rani, jedinstveni pristup kompoziciji i izvođenju, koji je bio daleko ispred svog vremena.

Argumentovano, suština značaja ovog albuma leži u njegovoj spartanskoj, akustičnoj produkciji i lirskoj i harmonskoj složenosti. Za razliku od komercijalnijeg *folk* zvuka tog doba, ovaj album je snimljen svedeno, fokusirajući se isključivo na Callierov izvanredan vokal i kompleksno, *jazz*-om inspirisano sviranje gitare. Njegov stil koristi nekonvencionalne štimove i ritmičke obrasce koji duguju podjednako *Johnu Coltraneu* i *Buku Whiteu*.

Album se odlikuje dugim, meditativnim kompozicijama koje nisu tipične za *folk* žanr. Lirski, Callier se bavi univerzalnim temama egzistencije, ljubavi, pravde i duhovnosti, tretirajući ih sa zrelošću i dubinom koja se retko viđala kod debitanta. Njegova sposobnost da spoji emotivnu toplinu *soula* sa intelektualnom strukturom *jazz* muzike čini ovaj album pionirskim delom *folk-jazz* fuzije.

Iako je album u vreme objavljivanja prošao relativno nezapaženo, on je vremenom stekao kultni status i priznanje kao temeljni rad koji je postavio osnove za kasniji *spiritual folk* i *acid jazz* pokrete. "The New Folk Sound of Terry Callier" je esencijalno svedočanstvo o autentičnom, vizionarskom talentu koji se odupirao komercijalnim trendovima, fokusirajući se isključivo na umetničku istinu.