ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 420
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Biblioteka Kentaur



Solaris je planeta prekrivena okeanom koji predstavlja džinovski inteligentni entitet. Na orbiti iznad Solarisa nalazi se mala zemaljska kolonija, čiji se žitelji grozničavo upiru da uspostave kontakt sa mastodontskim umom što ravnodušno obitava pod njima, uopšte ne reagujući na pokušaje ljudi da komuniciraju sa njim.

Izvestan kontakt, međutim, postoji posredstvom svojevrsnih „tamnih mrlja“ koje Solaris izvlači iz savesti zemaljskih astronauta i materijalizuje ih kao stalni podsetnik ljudima da još nisu kadri ni za komuniciranje sa pripadnicima vlastite vrste, a kamoli sa heterogenim kosmičkim razumima.

Roman dostiže kulminaciju u činu samožrtvovanja jedne od tih „tamnih mrlja“, devojke Hari, koja se tako pokazuje ljudskija od svih „stvarnih“ ljudi.

Kontakt sa Solarisom kakav Zemljani očekuju nikada ne biva uspostavljen i roman se okončava beznađem glavnog junaka čija je antropomorfna optika sveta doživela potpuni krah.

Posredi je izuzetno, jedinstveno delo, koje uveliko nadrasta granice žanra i priključuje se matici velike književnosti, zasnivajući svoje vrednosti ponajviše na Lemovoj sumornoj, ali umetnički izvanredno plodotvornoj viziji čovekove nesposobnosti za autentični „prvi kontakt“.



Stanislav Herman Lem (polj. Stanisław Herman Lem) je bio poljski književnik i pisac naučne fantastike.

Rođen je 12. septembra 1921. godine u Lavovu (u današnjoj Ukrajini) u ljekarskoj porodici.

Godine 1932. započinje gimnazijsko školovanje u Lavovu i maturira 1939. Od 1940. do 1941. studira na Medicinskom univerzitetu u Lavovu.[1] Posle njemačke okupacije Lavova 1942. počinje da radi kao mehaničar i zavarivač. Posle sovjetskog zauzimanja Lavova 1944. nastavlja studije medicine. Godine 1946. u okviru procesa repatrijacije sa porodicom se seli u Krakov.

Iste godine piše prvu pripovijetku Čovjek s Marsa, koju u nastavcima štampa časopis Novi svijet doživljaja. Od 1946. do 1948. sarađuje sa krakovskim nedeljnikom Opšti nedeljnik, u kome štampa pjesme i priče. Od 1947. do 1950. godine radi kao mlađi asistent na Naučnom konzervatorijumu koji je vodio Mječeslav Hojonovski, saradnik mjesečnika Život nauke. Godine 1970. dobija nagradu Ministarstva inostranih poslova za popularizaciju poljske kulture u inostranstvu. Dvije godine kasnije postaje član komisije Poljske akademije nauka „Poljska 2000“.

Godine 1973. dobija nagradu Ministarstva kulture i umjetnosti za književnost i postaje počasni član Udruženja pisaca naučne fantastike Amerike. Godine 1976. u Poljskoj dobija Državnu nagradu prvog stepena u oblasti književnosti. Počasni doktorat Vroclavske politehnike dobija 1981. Iste godine u Poljskoj je zavedena vojna uprava i Lem 1982. godine odlazi na godišnju stipendiju u Zapadni Berlin na Visenšaftkoleg. Od 1983. do 1988. godine živi u Beču. Godine 1988. vraća se u Poljsku, a 1991. dobija austrijsku nagradu „Franc Kafka“. Tri godine kasnije postaje član poljske akademije umjetnosti, 1996. dobija Orden sa bijelim orlom, a 1997. postaje počasni građanin Krakova. Godine 1998. dobija počasne doktorate Univerziteta u Opolu (Poljska), Lavovskog državnog medicinskog univerziteta (Ukrajina) i Jagelonskog univerziteta u Krakovu.

Umro je u Krakovu 27. marta 2006. godine.

Po njegovom romanu Solaris snimljena su dva filma, Solaris, Andreja Tarkovskog (1972) i Solaris Stivena Soderberga (2002).

Bibliografija
Bolnica promjene (1948)
Astronauti (1951)
Neizgubljeno vrijeme (1955)
Dijalozi (1957)
Zvjezdani dnevnici (1957)
Eden (1959)
Istraga (1959)
Dnevnik pronađen u kadi (1961)
Povratak sa zvijezda (1961)
Solaris (1961)
Nepobjedivi (1964)
Summa technologicae (1964)
Kiberijada (1965)
Visoki zamak (1966)
Priče o piloti Piraksu (1968)
Gospodarev glas (1968)
Savršena praznina (1971)
Uobražena veličina (1973)
Kijavica (1976)
Lokalna vizija (1982)
Fijasko (1987)
Mir na zemlji (1987)
Tren oka (2000)