ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 427
Jezik: Engleski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Bilo je to tokom snimanja Trećeg čoveka kada je Orson Vels počeo da ocrtava lik gospodina Arkadina, tajkuna koji ima neke zajedničke tačke sa onom drugom velikom velesovskom kreacijom koja je bila Građanin Kejn. U ovom uzbudljivom romanu, mladi Gaj Van Straten, pripovedač, prati trag neuhvatljivog i moćnog Grigorija Arkadina, gospodina Arkadina, i, između zavisti i straha, pokušava da otkrije šta se krije iza njegovih hiljadu lica, pokušava da dešifruje misterije njegove prošlosti i uvodi nas u njen složeni univerzum. Ko je, ukratko, gospodin Arkadin? Šta on krije? od čega bežiš? Knjiga rekonstruiše ličnost ovog zagonetnog i ekscesnog čoveka i postaje fascinantna refleksija o moći i njenim mehanizmima, o želji, ljubavi i smrti. Lik gospodina Arkadina dao je povoda za ovaj roman i istoimeni film, snimljen u bogatom snimanju koje je trajalo tokom 1954. i 1955. godine, sa lokacijama u Španiji, Francuskoj, Italiji i Nemačkoj, u kojem je sam gospodin Arkadin Orson Vels igrao je gospodin Arkadin. Filmski kritičar Huan Kobos, jedan od vodećih svetskih stručnjaka za Vels, priča nam o nastanku i pisanju ovog romana u dokumentovanom prologu.



Orson Vels (engl. Orson Welles; Kenoša, 6. maj 1915 — Los Anđeles, 10. oktobar 1985), američki režiser, glumac, scenarista i producent.[3]

U svet glume i inscenacije ušao je početkom tridesetih godina, za vreme boravka u Dablinu gde je dobio angažman kao pozorišni glumac i režiser. Pozorištu je ostao veran još neko vreme po povratku u Sjedinjene Američke Države, a od 1935. godine sve više sarađuje na radiju kao narator, glumac ili pisac, a povremeno adaptira i zanimljiva književna dela.

Tako je 30. oktobra 1938. godine izazvao opštu paniku veštom i uverljivom adaptacijom romana Rat svetova o invaziji Marsovaca.[4] O toj pomutnji koju je Vels izazvao svojom radio-dramom snimljen je 1975. godine TV film Noć koja je uspaničila Ameriku.

Njegov filmski prvenac, dvosatni film Građanin Kejn, kog je režirao 1941. godine, spada među remek-dela svetskog filma. Nominovan je za Oskara za najbolji film, režiju i glavnu ulogu koju je odigrao sam Vels. Iako nije dobio Oskara, ovaj film je 1999. godine proglašen za najbolji film 20. veka. Kao filmski režiser nikad nije postigao komercijalni uspeh, ali je zato veliku popularnost stekao kao filmski glumac.[5][6] Njegov prepoznatljivi rediteljski stil sadržavao je slojevite i nelinearne narativne forme, upotrebu osvetljenja kao što je kjaroskuro, neobične uglove kamere, zvučne tehnike posuđene od radija, snimke dubokog fokusa i dugotrajnog izlaganja. On je hvaljen je kao „ultimatni autorski režiser”.[7]‍:6

Status filmske zvezde utvrdio mu je film Treći čovek, snimljen 1949. godine u kojem je odigrao lik superiornog kriminalca. Po Šekspirovoj tragediji Otelo, 1952. godine snimio je istoimeni igrani film koji mu je doneo Zlatnu palmu na festivalu u Kanu. Poslednje delo, film Istine i laži, snimio je 1974. godine. Godine 1975. dobio je nagradu za životno delo Američkog filmskog instituta. Svoj poslednji nastup Orson Vels je imao u animiranom filmu Transformersi, iz 1986. godine, davši glas Unikronu. Preminuo je ubrzo nakon nastupa u tom filmu.

Vels je imao tri braka, uključujući onaj sa Ritom Hejvort, i troje dece. Poznat po svom baritonskom glasu,[8] Vels je ekstenzivno nastupao u pozorištu, na radiju i filmu. Bio je doživotni mađioničar koji je zapažen po predstavljanju emisija za vojsku u ratnim godinama. Godine 2002, izabran je za najvećeg filmskog režisera svih vremena u dve ankete Britanskog filmskog instituta sprovedenim među režiserima i kritičarima.[9][10] U 2018. godini Dejli telegraf je uvrstio Velsa na listu 50 najvećih holivudskih glumaca svih vremena....