ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1948
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spolja kao na fotografijama, unutra mestimično staračke pege po hartiji, ne smeta čitanju

Autor - osoba Tadić, Jorjo, 1899-1969 = Tadić, Jorjo, 1899-1969
Naslov Dubrovački portreti. 1 / Jorjo Tadić
Vrsta građe knjiga
Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.)
Jezik srpski
Godina 1948
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Srpska književna zadruga, 1948 (Beograd : Zadružna knjiga)
Fizički opis 368 str. ; 19 cm
Zbirka Srpska književna zadruga. ǂkolo ǂ44 ; ǂknj. ǂ305
(Karton)
Predmetne odrednice Biografije -- Dubrovnik -- 15/17v
Nekontrolisane predmetne odrednice Marin Zamanja / Serafim Gučetić / Marin Držić / Miho Pracatović / Savko Bobaljević / Vice Stjepović - Skočibuha / Frano Fr. Gundulić / Frano Lukarević / Cvijeta Zuzorić / Tomo Budislavić

Jorjo Tadić (Stari Grad na Hvaru, 5. jun 1899 – Beograd, 4. oktobar 1969) bio je srpski istoričar i akademik SANU.
Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a klasičnu gimnaziju u Zadru i Splitu. Istoriju i filozofiju je studirao u Zagrebu, Berlinu, Lajpcigu, Pragu i Beogradu. Bio je jedno vreme suplent Pomorske akademije u Kotoru a potom profesor i direktor Pomorsko-trgovačke škole u Dubrovniku. Za docenta Filozofskog fakulteta u Zagrebu izabran je 1935. godine na predmetu istorija novog vijeka. Tadić je zbog svoje jugoslovenske orijentacije imao različite probleme u toj sredini, pa je želeo da pređe u Beograd. Viši savetnik ministarstva prosvete u Beogradu postao je 1938. godine. Za docenta Filozofskog fakulteta u Beogradu izabran je 1939. godine. Od 1951. godine radio je kao redovni profesor Filozofskog fakulteta na predmetu Opšta istorija novog veka. Bio je i dopisni član Srpske kraljevske akademije od 1940, a redovni član SANU od 1959. godine. Sekretar Odeljenja društvenih nauka SAN od 1. III 1963. do 6. IV 1966; od 10. V 1966. do 4. X 1969. godine član Predsedništva Srpske akademije nauka od 15. IV 1960. do 1. III 1963; od 24. IV do 4. X 1969.a do smrti 1970, direktor Istorijskog instituta u Beogradu. Bio je i dopisni član zagrebačke JAZU.
Istoriografski rad
Jorjo Tadić se pojavio u naučnoj javnosti nakon Prvog svetskog rata, kao vrstan istoričar. Njegovo delo nastajalo je tokom više decenija i čini ga veliki broj radova o srednjovekovnoj istoriji Dubrovnika i o raznim temama iz srpske i jevrejske istorije u periodu između 16. i 18. veka. Hronološki se može podeliti na dva perioda: predratni od 1925. do 1941. i posleratni od 1945. do smrti 1969. godine. Zgrožen ustaškim zločinima i ulogom rimokatoličke crkve u NDH, Tadić je, premda katolik, starinom doseljenik iz Pivske oblasti u današnjoj Crnoj Gori, 1942. godine, zajedno sa Viktorom Novakom, uzeo krsnu slavu i počeo da slavi Sv. Jovana.
Od svih istraživača dao je najviše podataka i tumačenja dubrovačke istorije[5] Napisao je biografije mnogih istaknutih ličnosti iz dubrovačke isorije između ostalih i Franja Gundulića, Nikole Pracatovića, Serafima Gučetića, Cvijete Zuzorić i Johanesa Gazulusa u zbirci radova Dubrovački portreti objavljenoj 1948. godine u izdanju Srpske književne zadruge. U kasnijoj fazi svog stvaranja pretežno se okreće temama iz privredne istorije, a izučavanje političke istorije ostavlja za skupove u inostranstvu gde je obavio desetine radova preglednog karaktera. Njegovi radovi o privrednoj istoriji imaju izuzetno veliki istoriografski značaj zbog iznošenja niza, do tada, nepoznatih podataka o ovoj tematici. Zaslugom Jorja Tadića, koji je prijateljevao sa francuskim istoričarem Fernanom Brodelom, Brodel je imao priliku da se upozna sa serijama građe u Dubrovačkom arhivu, što ga je inspirisalo da počne da piše o „dugom trajanju“ u istoriji Mediterana kao celini.
Bio je jedan od najboljih latinskih paleografa svoga vremena. Izuzetno je bilo njegovo poznavanje rukopisa dubrovačkih kancelara i notara srednjeg veka. Sistematski je objavljivao dubrovačku arhivsku građu (Pisma i uputstva Dubrovačke republike I, Prilozi za istoriju zdravstvene kulture starog Dubrovnika (zajedno sa Ristom Jeremićem), Dubrovačka arhivska građa o Beograd i Građa o slikarskoj školi u Dubrovniku XVIII–XVI veka u dva toma).
Pored studija usko vezanih za dubrovačku istoriju značajan je njegov rad na rasvetljavanju privredne prošlosti srpskih i balkanskih zemalja srednjeg veka. Na osnovu dubrovačke arhivske građe dobio je čitav niz brojčanih podataka o agrarnoj i rudarskoj proizvodnji u Srbiji srednjeg veka. Proučavanjem srpske ekonomije i društva pokazao je kako je Srbija od Kosovske bitke do pada Despotovine pod tursku vlast imala jednu od najrazvijenijih rudarskih proizvodnji u Evropi onoga vremena. Ukazao je na razvoj trgovačkog staleža u srednjovekovnoj Srbiji. Takođe je ukazao na značaj srpske rudarske proizvodnje za razvoj Dubrovačke republike. Objavljivao je i radove o kulturi Dubrovnika. Kao istoričar kulture naročitu pažnju je posvećivao biografijama i razmatrao je dela pojedinih književnika i likovnih umetnika. Posebno je zanimljiv njegov rad na izučavanju istorije svakodnevnog života u Dubrovačkoj republici, čiju je istoriju, sa svim njenim specifičnostima, smatrao integralnom sastavnicom srpske istorije.
Njegov poslednji tekst, „Sablasti kruže Jugoslavijom“, objavljen posthumno 1971. godine upozoravao je na rastući hrvatski nacionalizam i opasnost od raspada Jugoslavije.
Bibliografija
Tadić, Jorjo (1932). Španija i Dubrovnik u XVI v. Beograd: Srpska kraljevska akademija.
Tadić, Jorjo (1933). Miho Pracatović-Pracat: Prilog istoriji dubrovačkog pomorstva. Dubrovnik.
Tadić, Jorjo (1935). Pisma i uputstva Dubrovačke republike: Litterae et commissiones Ragusinae. 1. Beograd: Srpska kraljevska akademija.
Tadić, Jorjo (1937). Jevreji u Dubrovniku do polovine XVII stoljeća. Sarajevo: La Benevolencia.
Tadić, Jorjo (1939). Promet putnika u starom Dubrovniku. Dubrovnik: Turistički savez.
Tadić, Jorjo (1949). „Organizacija dubrovačkog pomorstva u XVI veku”. Istoriski časopis. 1 (1948): 54–104.
Tadić, Jorjo (1948). Dubrovački portreti. 1. Beograd: Srpska književna zadruga.
Tadić, Jorjo (1950). Dubrovačka arhivska građa o Beogradu. 1. Beograd: Grad Beograd.
Tadić, Jorjo (1953). „O društvenoj strukturi Dalmacije i Dubrovnika u vreme renesanse”. Zgodovinski časopis. 6–7 (1952-1953): 552–565.
Tadić, Jorjo (1962). „Nove vesti o padu Hercegovine pod tursku vlast”. Zbornik Filozofskog fakulteta u Beogradu. 6 (2): 131–152.
Tadić, Jorjo (1963). „Testamenti Božidara Vukovića, srpskog štampara XVI veka”. Zbornik Filozofskog fakulteta u Beogradu. 7 (1): 337–360.
Tadić, Jorjo (1965). „Grčka i Dalmacija u XVI veku”. Istorijski časopis. 14–15 (1963-1965): 19–27.
Tadić, Jorjo (1968). „Privreda Dubrovnika i srpske zemlje u prvoj polovini XV veka”. Zbornik Filozofskog fakulteta u Beogradu. 10 (1): 519–539.
Tadić, Jorjo (1968). „Venecija i Dalmacija u srednjem veku”. Jugoslovenski istorijski časopis. 7 (3–4): 5–17.
Tadić, Jorjo (1971). „Istorija Dubrovnika do polovine XV veka”. Istorijski časopis. 18: 13–44.
Tadić, Jorjo (1971). „Sablasti kruže Jugoslavijom”. Istorijski časopis. 18: 45–52.
Tadić, Jorjo; Popović, Toma (1976). Dubrovačka arhivska građa o Beogradu. 2. Beograd: Istorijski arhiv.

MG155 (N)