ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Godina izdanja: K31
Oblast: Pravoslavlje
Jezik: Srpski

U dobrom stanju!

Autor: Zorica Zlatić Ivković
Izdavač: Sirogojno
Broj strana: 211
Pismo: ćirilica
Povez: mek


Zorica Zlatić Ivković, rođena u Novom Pazaru, 9. novembra 1949. godine, srpska je istoričarka umetnosti.

Diplomirala je 1975. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu, na katedri za istoriju umetnosti – muzeološki smer. Diplomski rad Zidno slikarstvo XIV veka u manastiru Zrze, odbranjen kod akademika Vojislava J. Đurića. Kao najbolji diplomski rad iz oblasti nacionalne umetnosti 1975. godine, nagrađen je Nagradom Spomen zbirke Pavla Beljanskog u Novom Sadu. U periodu od 1975. do 1978. godine pohađala je postdiplomske studije na katedri za nacionalnu umetnost srednjeg veka na Filozofskom fakultetu.


Radila je, istovremeno, kao prevodilac za engleski i francuski jezik u distributerskoj kući „Morava film” u Beogradu tokom 1975. godine i u Institutu za istoriju umetnosti na poslovima biblioteke i razmene publikacija tokom 1976. i 1977. godine. Učestvovala je 1972. godine u terenskom radu na iskopavanju crkava u Šćepan Polju i Zagrađu na sastavcima reka Pive i Tare, u okviru projekta SANU kojim je rukovodio akademik Vojislav J. Đurić. Više godina je učestvovala u terenskom radu na projektu Ktitorski natpisi na freskama od srednjeg veka do kraja XVII na Kosovu i Metohiji i u Makedoniji, od 1973. do 1978. godine. Tokom leta 1975, 1976. i 1977. godine radila na kopiranju darovne ktitorske povelje u portiku crkve manastira Žiče i sa J. Prolović uradila njeno čitanje i rekonstrukciju, takođe u okviru projekta ktitorskih natpisa kojim je rukovodio akademik Gojko Subotić.

Od 1978. do 1990. godine bila je zaposlena u Zavodu za zaštitu spomenika kulture u Kraljevu. Radila je na poslovima istraživanja, dokumentacije, zaštite i prezentacije spomenika kulture (arhitekture, slikarstva, predmeta primenjene umetnosti). Učestvovala je u radovima na čišćenju i konzervaciji živopisa i ikonopisa u crkvama Svetog Nikole u Ježevici, u manastiru Nikolju u Ovčar Banji, crkvama Svetog Nikole u Brekovu i Brezovi, manastiru Vraćevšnici, crkvi Svetih arhanđela u Guči (ikonostas), crkvi Vaznesenja u Čačku (ikonostas) i mnogim drugim. Tokom redovnih terenskih istraživanja uradila dokumentaciju sakralnog nasleđa Raške oblasti, užičkog i zlatiborskog kraja, Rudnika i Polimlja koja je kasnije bila veoma dragocena u njenom daljem stručnom radu i publikovanju.

Početkom 1990. godine, u toku rada na istraživanjima, konzervaciji crkve Svetih apostola Petra i Pavla u Sirogojnu i restauraciji ikonostasa, odlučuje da napusti grad i sa porodicom se trajno nastani u selu Sirogojnu prihvatajući poziv da preuzme brigu o kulturnom dobru i osnivanju Muzeja na otvorenom „Staro selo”. Tokom naredne dve godine zaposlena je u društvenom preduzeću „Sirogojno” na poslovima priprema i organizacije izdvajanja i osnivanja muzeja na otvorenom. Po okončanju složene procedure i osnivanju nove kulturne institucije, od 30. jula 1992. godine zaposlena je u Muzeju na otvorenom „Staro selo” u Sirogojnu[1] i sve do 2003. godine rukovodi ustanovom kao direktor, osmišljavajući njen dalji razvoj i programske aktivnosti u skladu sa Deklaracijom ICOM-a za muzeje na otvorenom u evropskim zemljama. Nadalje radi kao rukovodilac Zbirke umetničkih dela i muzejski savetnik. U penziji je od decembra 2014. godine.