ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1962
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Autor - osoba Tadić, Ljubomir, 1925-2013 = Tadić, Ljubomir, 1925-2013
Naslov Filozofske osnove pravne teorije Hansa Kelsena : prilog kritici `Čiste teorije prava` / Ljubomir Tadić
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1962
Izdavanje i proizvodnja Sarajevo : `Veselin Masleša`, 1962 (Zagreb : Vjesnik)
Fizički opis 194 str. ; 20 cm
Drugi autori - osoba Kušej, Gorazd, 1907-1985 = Kušej, Gorazd, 1907-1985
ISBN (karton)
Napomene Predgovor / Gorazd Kušej: str. 7-15
Bibliografija.
Rezime na franc. jeziku.
Predmetne odrednice Kelsen, Hans, 1881-1973 -- `Čista teorija prava`


SADRŽAJ
PREDGOVOR 7
Predgovor autora 10
Uvod 21
GLAVA PRVA
Šta je „čista teorija prava“ 31
A. Karakter normativne spoznaje 32
B. Predmet pravne nauke 42
C. Pravo i drugi normativni sistemi Određivanje specifične diferencije prava 59
GLAVA DRUGA
Filozofski izvori i uzori „čiste teorije prava“
Kant i neokantovstvo 67
A Kantov transcendentalni ili kritički idealizam 69
B Windelbandova aksiološka filozofija 78
C Cohenova teorija spoznaje i juristička etika 81
II Simmelova interpretacija kategorije trebanja 87
III Koncepcija ekonomije mišljenja kod Ernsta Macha 88
IV Uticaj Husserlove fenomenološke filozofije 93
V Vaihingerova pragmatistička filozofija fikcija 96
VI Feuerbachov ateizam i Kelaenovo učenje o državi 101
GLAVA TREĆA
Bitak 4 trebanje 107
GLAVA ČETVRTA
Važenje i efikasnost 127
GLAVA PETA
Problem ideologije u „čistoj teoriji prava“ 149
ZAKLJUČAK 175
Pregled literature 185
Resime 193

Ljubomir Tadić (Smriječno, 14. maj 1925 – Beograd, 31. decembar 2013) bio je srpski profesor filozofije, akademik i član SANU. Najznačajniji doprinos je dao u oblasti: filozofije prava, političkoj nauci, teoriji retorike, teoriji javnosti i javnog mnjenja. O njegovom delu pisali su Vojislav Stanovčić, Ilija Vujačić, Jovan Babić, Dragan Simeunović, Bogoljub Šijaković, Aleksandar Prnjat, Jovica Trkulja, Todor Kuljić i mnogi drugi.
Rođen je 14. maja 1925. godine u selu Smriječno, kod Plužina u Crnoj Gori. Njegov otac Pavle bio je poručnik crnogorske vojske.
Osnovnu školu je završio u rodnom mestu. Pošto je u međuvremenu izbio Drugi svetski rat, prekinuo je školovanje i 1941. sa 16 godina otišao u partizane. Nosilac Partizanske spomenice 1941. Tokom rata više članova njegove porodice je ubijeno.
Gimnaziju je završio u Sarajevu 1946. godine, a pravo je studirao u Sarajevu i Beogradu. Diplomirao je 1952, a doktorirao 1959. godine.
Karijeru je počeo 1954. godine kao asistent na Pravnom fakultetu u Sarajevu, a ubrzo je postao i vanredni profesor. Godine 1962. postao je viši savetnik i Institutu društvenih nauka u Beogradu.
Godine 1968. bio je jedan od predvodnika studentskog protesta, a 1974. je zbog „nepodobnosti“ udaljen sa fakulteta. Jedan od osnivača Instituta za filozofiju i društvenu teoriju Univerziteta u Beogradu.
Od 1985. je bio dopisni, a od 1994. redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti. Uz dr Dragoljuba Mićunovića jedan je od visokih intelektualaca koji su učestvovali u obnovi Demokratske stranke u decembru 1989. godine.
Ljubomir Tadić je bio član Senata Republike Srpske od 1996. godine.
Aktivno se zalagao za očuvanje državnog zajedništva Srbije i Crne Gore u okviru nekadašnje Savezne Republike Jugoslavije (1992–2003), a potom i u okviru Državne zajednice Srbije i Crne Gore (2003–2006). Početkom 2001. godine, izabran je za predsednika Odbora za odbranu jednakih prava državljana Crne Gore, a početkom 2005. godine postao je predsednik ogranka Pokreta za evropsku državnu zajednicu Srbije i Crne Gore u Srbiji.
Godine 2006. izdao je prvi od šest tomova svoje knjige „Filozofija prava“. Urednik njegovih sabranih dela je bio Trivo Inđić, njegov bivši asistent.
Preminuo je u Beogradu u noći 30/31. decembra 2013. godine. Sahranjen je 4. januara 2014. na Novom groblju u Beogradu.
Ljubomir Tadić je imao ćerku Vjeru i sina Borisa Tadića, bivšeg predsednika Srbije. Supruga mu je bila Nevenka Tadić.
Jedan je od ljudi kojima je Dobrica Ćosić posvetio poglavlje u svom romanu Prijatelji.
Dela
Filozofske osnove pravne teorije Hansa Kelsena: prilog kritici „Čiste teorije prava“, Veselin Masleša, 1962
Predmet pravnih nauka, Institut društvenih nauka, 1966
Poredak i sloboda: prilozi kritici političke svesti, Kultura, 1967
Tradicija i revolucija, Srpska književna zadruga, 1972
Pravo, priroda i istorija, Filozofsko društvo Srbije, 1977
Filozofija prava, Naprijed, 1983
Filozofija prava, (Brajevo pismo) u četiri sveske, Filip Višnjić, 1984
Da li je nacionalizam naša sudbina, Multiprint, 1986
Autoritet i osporavanje, Filip Višnjić, Naprijed, 1987
Ogled o javnosti, Univerzitetska riječ, Prosveta, 1987
Nauka o politici: osnovni pojmovi i problemi, Rad, 1988
The Comintern and the National Question in Yugoslavia, Serbian Heritage Academy, 1989
Javnost i demokratija, Univerzitetska riječ, Sloboda, 1990
O velikosrpskom hegemonizmu, Stručna knjiga, Politika, 1992
Retorika: uvod u veštinu besedništva, Filip Višnjić, Institut za filozofiju i društvenu teoriju, Napredak, 1995
Politikološki leksikon: osnovni pojmovi nauke o politici, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, 1996
Filozofija u svom vremenu, Filip Višnjić, Napredak, 1998
U matici krize: intervjui 1968- 1998, Čigoja štampa, 1999
Polemike, Gutenbergova Galaksija, Goragraf, 2000
Zagonetka smrti: smrt kao tema religije i filozofije, Filip Višnjić, 2003.
Nauka o politici, Zavod za udžbenike, Službeni glasnik, 2007
Kriza i „velikosrpski hegemonizam“, Zavod za udžbenike, Službeni glasnik, 2008
Izabrana dela – tom I – Filozofija prava
Izabrana dela – tom II – Poredak, autoritet i sloboda
Izabrana dela – tom III – Tradicija, legitimnost i revolucija
Izabrana dela – tom IV – Nauka o politici
Izabrana dela – tom V – Javnost i retorika
Izabrana dela – tom VI – Filozofija u vremenu i zagonetka smrti
Izabrana dela – tom VII – Kriza i „velikosrpski hegemonizam“
MG81 (N)