Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Pet knjiga ove autorke, sve knjige vrlo dobro očuvane, izdanje uglavnom Narodna knjiga i Clio, naslovi su:

Anima mundi
Više vatre više vetra
Draga Matilda
Nezaboravak
Svaki anđeo je strašan


Suzana Tamaro (ital. Susanna Tamaro; rođena 12. decembra 1957. godine) je italijanski romanopisac. Takođe je radila kao naučni dokumentarista i asistent režije filma.

Suzana Tamaro rođena je u porodici srednje klase u Trstu. Njena majka je u srodstvu sa italijanskim piscem Italom Svevom. Godine 1976. Tamaro je stekla nastavničku diplomu i dobila stipendiju za studije u Centro Sperimentale di Cinematografia, italijanskoj školi kinematografije, gde je stekla diplomu režije.

1978. godine započela je sa pisanjem prvih kratkih priča, a 1981. godine napisala je svoj prvi roman: Ilmic. Odbacile su je sve izdavačke kuće kojima se obratila i ostaje neobjavljena.

1989. godine `Marsilio` je objavio njen roman Glava u oblacima (La testa fra le nuvole). Razbolela se od astmatičnog bronhitisa i bila je prinuđena da se preseli iz Rima u Orvieto, u Umbriji. Njen drugi roman Samo za jedan glas (Per voce sola) 1991. godine osvojio je međunarodnu nagradu PEN i preveden je na nekoliko jezika. 1991. godine napisala je knjigu za decu Cuore di ciccia.

1994. napisala je Idi kuda te srce vodi (Va` dove ti porta il cuore). Knjiga je bila međunarodni bestseler i postala je „italijanska knjiga koja se najviše prodavala u 20. veku“. Radnja Idi kuda te srce vodi vrti se oko Olge, starije žene koja odlučuje da napiše dugo pismo svojoj unuci u Americi. Olga razmišlja o svom životu i otkriva unuci tajne njihove porodice. Ovaj roman je preveden na više od 35 jezika. Godine 2000. odrekla se autorskih prava u korist humanitarne fondacije za žene koja nosi njeno ime.

Godine 1996. italijanska rediteljka Cristina Comencini snimila je istoimeni film po motivima romana. 2006. godine napisala je Slušaj moj glas, nastavak romana Idi kuda te srce vodi. Ovaj roman je preveden na dvanaest jezika.

Od 1996. do 1998. godine dala je doprinos za Famiglia Cristiana, popularni italijanski časopis. 1997. godine objavila je roman Anima Mundi, kroničnu priču o prijateljstvu dve žene.

2001. napisala je Raccontam ; 2002. Più fuoco, più vento ; 2003. Fuori. U ovom romanu Tamaro je otkrila svoju poziciju pro-života, eutanazije i naučnog istraživanja embriona. Ona je uglavnom naklonjena stavu koji je zauzela Katolička crkva o ovim temama.

2008. godine objavila je Luizito - Ljubavna priča.

U septembru 2018. najavila je izlazak svoje sledeće knjige i očekivala je da u njoj govori o tome kako je pogođena Aspergerovim sindromom od ranih godina života.

Povlačenje iz javnog života zbog borbe s Aspergerovim sindromom je i zvanično objavila 2019. godine, na svoj 62. rođendan.