Jezik: Engleski

DKW Junior Operating Handbook. T.-Nr. 601 969 01 00 010. WB 2684 (17 F 120 XXVII) April 1960. DKW Autounion.

Manual measures 8 1/8 x 5 7/8 inches and has 72 pages

The DKW Junior was a small front wheel drive saloon manufactured by Auto Union AG. The car received a positive reaction when first exhibited, initially badged as the DKW 600, at the Frankfurt Motor Show in March 1957. The ‘Junior’ name was given to the (by now) DKW 750 in 1959 when the car went into volume production, but failed to survive an upgrade in January 1963, after which the car was known as the DKW F12. In addition to the saloon, a pretty ‘F12 Roadster’ (cabriolet version) was produced in limited numbers.

DKW Junior
DKW F11 / DKW F12
DKW Junior 1959 741cc at Schaffen-Diest Fly-Drive 2013.JPG
1959 DKW Junior
Overview
Manufacturer
Auto Union AG
Production
1959–1963 (Junior)
1963–1965 (F11 / F12)
Assembly
Düsseldorf, West Germany
Ingolstadt, West Germany
Body and chassis
Body style
2-door saloon
2-door cabriolet
Layout
Front-engine, front-wheel-drive
Powertrain
Engine
741 cc two-stroke I3[1]
796 cc two-stroke I3
889 cc two-stroke I3
Transmission
4-speed manual
Dimensions
Wheelbase
2,175 mm (85.6 in) Junior
2,250 mm (89 in)F11/F12
Length
3,968 mm (156.2 in)
Curb weight
700 kg (1,500 lb)- 770 kg (1,700 lb) (empty)
The car was known for its two-stroke engine. A number of European auto-makers produced two-stroke powered cars in the 1950s, but by the time the DKW Junior came along, the market was beginning to resist two-stroke powered cars as the industry increasingly standardised on four-stroke four-cylinder units which accordingly were becoming cheaper to produce. Two-stroke-engined cars were perceived by some as rough and noisy by comparison.

In terms of its size and pricing, the DKW Junior slotted into the range just below the Auto Union 1000, which itself underwent an upgrade and a name change (from DKW to Auto Union) in 1957. The Junior was therefore from its introduction until August 1963 the only DKW branded car.

Design Edit

The Auto Union 1000 had a form that closely followed that of a prototype first presented in 1938. In contrast, the smaller Junior had an uncompromisingly modern ponton, three-box design, filled out to the corners and featuring tail fins which were just beginning to appear on one or two of Europe’s more fashionable designs at this time.

Despite its modern shape, the body sat on a separate chassis.

Chronology Edit


The name

DKW F12 Roadster
The DKW Junior prototype exhibited in 1957 featured a two-cylinder 660 cc two-stroke engine reminiscent of the two-stroke engine last seen in the DKW F89 Meisterklasse phased out in 1953.

A new plant was constructed at the company`s Ingolstadt location for production of the car (DKWs having been assembled since the war till now at Düsseldorf), and by the time the Junior went into production, the prototype’s engine had been replaced by a three-cylinder two-stroke unit of 741 cc for which an output of 34 bhp (25 kW) was claimed. The four speed manual transmission was controlled via a cable linkage using a column mounted gear lever.[2]

In 1961 the DKW Junior retailed for 4790 Marks.[2] It offered more luggage space and a wider cabin than the market leading Volkswagen Beetle, and customers willing to pay an extra 160 Marks for the optional heater had the advantage in winter of a car that warmed up much more rapidly than the Volkswagen with its air-cooled power unit.[2]

It is not clear whether the DKW Junior de Luxe, introduced in 1961, was intended to replace or to complement the original Junior which, in any case, was withdrawn in 1962. The Junior de Luxe had its cylinders bored out: total displacement was now 796 cc. Claimed power output was unchanged but the torque was marginally increased and the wheel size grew from 12 to 13 inches. Claimed maximum speed increased from 114 km/h (71 mph) to 116 km/h (72 mph).

In January 1963 the Junior De Luxe was replaced by the DKW F12.[3] Outwardly there was little change, but the C pillar became more angular and the engine was enlarged to 889 cc which was reflected by a claimed increase in output to 40 bhp (29 kW).[3] Apart from the engines, the big news from the F12 involved the brakes: the F12 was the first car in this class to be equipped with front disc brakes.

In August the Junior’s 796 cc engine reappeared in the DKW F11 which was in effect a reduced specification F12.

The DKW F12 roadster which appeared in 1964 extracted 45 bhp (33 kW) from its 889 cc three-cylinder engine, and this more powerful unit became available in the F12 saloon for a few months from February 1965.

DKW (nem. Dampf-Kraft-Wagen) je bio nemački proizvođač automobila i motocikala. Kompanija i brend je jedan od pretka modernog Audija, kao jedan od četiri kompanije koje formiraju Auto union.[2]

DKW
DKW Autounion Logo.png
Vrsta
Deoničarsko društvo
Delatnost
Automobilska industrija
Osnovano
1916.
Osnivači
Dr. Jorgen Skafte Rasmusen[1]
Sedište
Cšopau, Nemačka (1906—1932)
Kemnic (1932—1949)
Ingolštat (1949—1969)
Proizvodi
Automobili i Motocikli
Danski inženjer Jorgen Skafte Rasmusen je 1916. godine, osnovao fabriku u Cšopauu, Saksonija, Nemačka, za proizvodnju armaturue za parna postrojenja. Iste godine je pokušao da proizvede automobil na parni pogon, pod nazivom DKW.[3] Iako neuspešan pokušaj, on je svojj dvotaktni motor z 1919. godine, nazvao Des Knaben Wunsch, što znači `dečakova želja`. Malo izmenjenu verziju ovog motora je ugradio u motocikl nazvavši ga Das Kleine Wunder[3], `malo čudo` i to je u stvari početak DKW brenda, koji je u kasnim 1920-tim postao najveći proizvođač motocikala na svetu.

Četiri auto proizvođača Horh, Audi, DKV i Vanderer su se 29. juna 1932. godine, spojili formirajući Auto Union AG, Kemnic.[3] Nakon Drugog svetskog rata, DKV se preselio u Zapadnu Nemačku, a u originalnoj fabriici postaje preduzeće MZ. [1] Auto union je od 1957. godine u vlasništvu Dajmler-Benca da bi 1964. godine bio kupljen od strane Folksvagen grupe. Poslednji proizveden automobil sa znakom DKW bio jeF102, čija je proizvodnja prestala 1966. godine, a njegov naslednik, četvorotaktni F103, pojavljuje se na tržište pod markom Audi.

Automobili sa oznakom DKW proizvodili su se i dalje po licenci u Brazilu do 1967. i Argentini do 1969. godine. DKW zaštitni znak je trenutno u vlasništvu Auto Union GmbH, podružnice u vlasništvu kompanije Audi AG, koja je i vlasnik prava nad drugim istorijskim oznakama i intelektualnom svojinom Auto union kombinata.

Automobili proizvedeni između 1928. i 1942. godine Uredi

DKW vozila su od 1928. do 1966. godine, osim prekida nastalog zbog Drugog svetskog rata, uvek koristi dvotaktne motore, što čini da kompanija od kraja 1920. godine, postaje najveći proizvođač motocikala na svetu. Prvi DKW automobil, mali i vrlo sirov tip P, pojavio se 7. maja 1928. godine [4] i nastavio je da se proizvodi u fabrici u Špandau (Berlin), prvo kao roudster, a kasnije kao moderansportski automobil, sve do 1931. godine.

Značajniji niz jeftinih automobila prozveden je 300 km na jugu u Cvikau, u fabrici stečenoj kada je Audi Werke AG postao većinski vlasnik.[5] Modeli F1 do F8 (F za front-napred) su proizvedeni između 1931. i 1942. godine, i to je bio prvi proizvodni kapacitet u Evropi za proizvodnju automobila sa pogonom na prednje točkove. Motor je bio poprečno postavljen, sa dva cilindra, zapremine 584 ili 692 cm³, maksimalne snage samo 15 KS, a od 1931. godine izbor između 18 i 20 KS (15 kW). Ovi modeli su imali generator koji je kao starter, montiran direktno na radilice, poznat kao Dynastart.[6] DKW u Cvikauu proizveo otprilike 218.000 jedinica između 1931. i 1942. godine.[4] Većina automobila je prodato na domaćem tržištu, a preko 85% od proizvedenih DKW modela u 1930. bili su mali automobili F serije. DKW dostigao drugo mesto u prodaji automobila na nemačkom tržištu tokom 1934. godine, a 189.369 prodatih automobila između 1931. i 1938. godine, činilo je više od 16% nemačkog tržišta.[7]

Između 1929. i 1940. godine, DKW proizvodi manje poznate, ali tehnički intrigantne sa pogonom na zadnje točkove automobile pod nazivom (između ostalih imena) Schwebeklasse i Sonderklasse sa dvotaktnim V4 motorima.[8] zapremine 1000 cm³, a kasnije 1.100 cm³. Motori su imali dva dodatna cilindre za prisilnu indukciju, pa su se pojavili kao V6 motori, ali bez svećica na prednjem paru cilindara.

DKW je 1939. godine, napravio prototip sa tri cilindra, zapremine od 900 cm³, snage 30 KS (22 kW) i maksimalne brzine 115 km/h. Ovaj model je pušten u proizvodnju posle Drugog svetskog rata, prvo kao Industrieverband Fahrzeugbau (IFA) F9 (kasnije Vartburg) u Cvikau, Istočna Nemačka, a ubrzo nakon toga u DKW fabrici u Diseldorfu kao 3 = 6 ili F91.

DKV motore je koristio i Sab za svoj dvotaktni model, Sab 92 iz 1947. godine.

Automobili proizvedeni nakon 1945. godine Uredi

Auto union sa sedištem u Saksoniji pripao je DDRu te je bilo potrebno malo vremena da se pregrupiše posle rata. Kompanija je 1949. godine registrovana u Zapadnoj Nemačkoj kao Auto Union GmbH, najpre kao prodavac rezervnih delova, ali uskoro preuzima proizvodnju motocikla DKW RT 125 i nove isporuke kombija pod imeno Schnellaster F800, koji je koristio isti motor kao poslednji F8 napravljen pre rata. Njihov prvi proizvodni pogon formiran je u Diseldorfu.

Njihov prvi automobil je bio F89 koristeći karoseriju od prototipa F9 napravljen pre rata sa dvocilindričnim, dvotaktnim motorom od poslednjeg F8. Proizvodnja je trajala od 1953. do 1955. godine, dok nije zamenjen uspješnijim trocilindričnim motorom koji je došao sa modelom F91 koji je zamenjen većim modelom F93 u 1956. godini. F91 i F93 je imao trocilindrični dvotaktni motor zapremine 900 cm³, snage kod prvih isporuka 34 KS (25 kW) i poslednjih 38 KS ( 28 kW). Sistem za paljenje sastoji tri nezavisna skupa automatskih prekidača i kalemova, po jedan za svaki cilindar, sa tačke postavljen u grupi na prednjem kraju radilice.

Model F93 proizvodio se do 1959. godine kada je zamenjen modelom Auto union 1000. Ovaj model se proizvodio sa dvotaktnim motorom, zapremine 1.000 cm³, sa snagom 44 KS (33 kW) ili 50 KS (37 kW) u S verziji do 1963. godine. Tokom ove tranzicije, proizvodnja je premeštena iz Diseldorfa u Ingolštata, gde je Audi imao svoju proizvodnju. Od 1957. godine, automobili su mogli biti opremljeni saksomatom, varijantom automatskog kvačila, prvi put ova opcija za male automobile. U poslednjoj verziji Auto union 1000 S imao disk kočnice kao opciju. Sportska varijanta sa 2 + 2 sedišta bila je dostupna kao Auto union 1000 Sp od 1957. do 1964. godine, u prvim godinama samo kao kupe i od 1962. i kao kabriolet.

Godine 1956., proizvodi vrlo redak model Monca u maloj seriji po privatnoj inicijativi, kao sportski dvosed sa karoserijom od fiberglasa na standardnoj šasiji modela F93. Naziv je dobio po imenu autodroma Monca u Italiji. Broj proizvedenih jedinica je oko 230 i proizvodnja je završena do kraja 1958. godine.

Mnogo uspešniji niz automobila je proizveden od 1959. godine, koji je zasnovan na Junior / F12 seriji građeni po modernom konceptu iz kasnih 1950-ih. Opseg se sastoji od Junior (osnovni model) napravljen od 1959. do 1961. Godine, Junior de luks (malo poboljšana verzija) od 1961. do 1963. Godine, F11 (malo veći model), F12 (još veći i sa većim motorom) od 1963. do 1965. godine, i F12 (45 PS) roadster od 1964. do 1965. Godine. Junior / F12 serija je postala veoma popularna, te su mnogi modeli proivedeni u velikim serijama. U Irskoj je formirana fabrika koja je po licenci DKW-a sklapala razne modele vozila i u periodu između 1952. i 1964 proizvela približno 4.000 jedinica što limuzina, kombija i motocikala i komercijalnih kombajna. To je bila jedina DKW fabrika van Nemačke u Evropi.

Trocilindrični, dvotaktni motor davao jeposleratnim automobila neki sportski potencijal i čini osnovu za mnoge reli pobede DKW-a u 1950-im i ranim 1960-im, tako je DKW bio brend sa najviše pobeda u Evropskoj reli ligi nekoliko godina tokom pedesetih godina.

1960, godine DKW razvio V6 motor kombinujući dva trocilindrična dvotaktna motora, sa zapreminom od 1.000 cc. Kapacitet je povećavan tako da konačna V6 verzija u 1966. imao kapada citet od 1.300 kub koji je razvio 83 ks (62 kV) pri 5000 rpm koristeći standardnu konfiguraciju sa dva karburatora. Četvoro-karburator verzija proizvodila je 100 ks (75 kV), a verzija sa šest karburatora 130 hp (97 kV). Motor je imao samo 84 kg. Planirano se V6 koristi u modelu Munga i F102. Proizvedeno je oko 100 ovih motora u svrhu testiranja od kojih je 13 ugrađeno u F102 a neki model Munga u toku 1960. godine.[9]

Poslednji DKW model je bio F102, dolazi u proizvodnju 1964. godine kao zamena za Auto union 1000 zastarelog izgleda. Međutim, F102 vrlo loše prodavao u velikoj meri zahvaljujući dvotaktnom tehnologijom motora koja je bila na granici svog razvoja, što dovodi do toga da Daimler-Benz želi da se rastereti Auto uniona i prodaje ga Folksvagenu. Automobil je ponovo projektovan sa četvorotaktnim motorom i ponovno lansiran pod vaskrslim brendom Audi kao F103. Prelazak na četvorotaktne motore označio kraj DKW-a brenda, kao i ponovno rođenje brenda Audi.

Od 1956. do 1961. godine, holandski uvoznik Hart, Nibbrig & Greve počinje montažu automobila u napuštenoj fabrici asfalta u Sasenhajmu, gde je bilo 120 zaposlenih radnika, i dva transportera. Oni su uvozili DKW automobile u kitu iz Diseldorfa i na taj način montirali oko 13.500 automobila. Kada je DKW preselila proizvodnju uvoz kitova je zaustavljen, jer je postalo preskupo.[10]

DKW u Južnoj Americi Uredi

Od 1956. do 1967. godine, DKW vozila su se proizvodila u Brazilu od strane lokalne kompanije Vemag (Veículos e Máquinas Agrícolas S.A., `Vehicles and Agricultural Machinery Inc.`).[11] Vemag je istovremeno sklapao kamione Skania Vabis sve dok to nije postala nezavisna kompanija u julu 1960. godine.[12] Prvobitni planovi su bili da se proizvodi terenc (Munga) pod nazivom Candango i program limuzina sa četvoro vrata, pod nazivima Vemaguet i Belkar. Prvi model koji je proizveden bio je model F91, zapremine 900 cm³ sa nazivom F91 Univerzalna a Belkar i Vemaguet su imena koja su korišćena kasnije.


Druga serija DKW-Vemag Belkar iz 1967. god napre i prva serija iz 1964. god. DKW-Vemag Belkar pozadi
1958. godine pokrenuta je proizvodnja modela F94 sa četvoro vrata limuzina i karavan, koji su početkom 1960-ih preimenovani Belkar i Vemaguet. Kompanija takođe proizvodi luksuzni kupe (DKW Fissore) i terenac Munga (lokalno nazvan Candango). U 1960. Vemag automobili su dobio veći motor od jedne litre i 50 KS (37 kW), koji je ugrađivan u Auto union 1000.[13]

Vemag je imao uspešn zvanični rejsing tim, sa kupe automobilom od fiberglasa GT Malzoni. Ovaj projekat je utemeljio poznati brazilski brend sportskih automobila Puma. Brazilska model F94 je poboljšan sa nekoliko kozmetičkih promena i počeo je sve više i više da se razlikuje od nemačkih i argentinskih modela. Vemag imao kapitala za ulaganje u nove proizvode, ali je došao pod pritisak vlade da spoji sa Fordom. U razdoblju 1964.1965 godine Folksvagen postepeno preuzima akcije Auto uniona, a Vemag postaje manjinski vlasnik, da bi 1967. godine Folksvagen kupio i ostatak akcija.[14] Folksvagen ubrzo je počeo ukidanje proizvodnje DKW-Vemag i uvođenje svog modela Folksvagen 1600 kupe u staroj Vemag fabrici, posle ukupno 109,343 DKW-Vemag proizvedenih automobila.[13][15]

DKW vozila su pravljena i u Argentini od 1960. do 1969. godine u fabrici IASF S.A. (Industria Automotriz Santa Fe Sociedad Anónima) u gradu Sauce Viejo, Santa Fe. Najlepši su bili automobili Cupé Fissore, koji su vozila mnoga poznata imena (Hulio Sosa, Cezar Luis Menoti i drugi). Ostali modeli koji su se proizvodili u ovoj fabrici bili su Auto union 1000 S Sedan (21.797 primeraka je proizvedeno do 1969. godine), Auto union 1000 S (6.396 primeraka je proizvedeno do 1969. godine).[16] i kombi/pik-ap. Poslednja verzija Auto union kombi/pik-ap (DKV F1000 L), koju je proizvodila ova fabrika, lansiran je 1969. godine, i nakon nekoliko meseci je kupila firma IME (Industrias Aeronáuticas y Mecánicas del Estado), koja je nastavila proizvodnju do 1979. godine.[17]


1967 DKW-Vemag Fissore

DKW GT Malzoni
Kombi i terenska vozila Uredi


DKW Munga
Terensko vozilo DKW Munga je proizvodio Auto union u Ingolšadtu. Proizvodnja je počela u oktobru 1956, a okončana je u decembru 1968. godine, sa 46,750 proizvedenih jedinica.

Od 1949. do 1962. godine, DKW proizvodio svoje dostavno vozilo DKW Schnellaster. Španska podružnica IMOSA proizvodi modernog naslednika od 1963. godine DKW P 1000 L. Ovaj kombi je u početku imao motor sa tri cilindra, zapremine 1000 cm³, ali je kasnije zamenjen disel motorom Mercedesove proizvodnje i 1975. godine je preimenovan u Mercedes-Benz.

DKW automobili Uredi

Modeli sa pogonom na zadnje točkove Berlin-Spandau (1928—1940) Uredi
Tip Godina proizvodnje Cilindri Zapremina Snaga Maks. brzina
tip P (15 PS) 1928/1929 2 u redu 584 cm³ 15 PS (11 kW) 80 km/h
tip P 4=8 (25 PS) 1929 4 V 980 cm³ 25 PS (18,4 kW) 90 km/h
tip PS 600 sport 1930/1931 2 u redu 584 cm³ 18 PS (13,2 kW) 100 km/h
tip V 800 4=8 1930/1931 4 V 782 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
tip V 1000 4=8 1931/1932 4 V 990 cm³ 25 PS (18,4 kW) 90 km/h
tip 432 specijalna klasa 1932 4 V 990 cm³ 25 PS (18,4 kW) 95 km/h
tip 1001 specijalna klasa 1932–1934 4 V 990 cm³ 26 PS (19,1 kW) 90 km/h
izbalansirana klasa 1934/1935 4 V 990 cm³ 26−30 PS (19,1−22 kW) 90 km/h
izbalansirana klasa 1935–1937 4 V 1054 cm³ 32 PS (23,5 kW) 95 km/h
specijalna klasa 1937–1940 4 V 1054 cm³ 32 PS (23,5 kW) 95 km/h
Modeli sa pogonom na prednje točkove iz Cvikaua (1931—1942) Uredi

DKW F7
Tip Godina proizvodnje Cilindri Zapremina Snaga Maks. brzina
F1 FA 600 1931/1932 2 u red 584 cm³ 15 PS (11 kW) 75 km/h
F2 visoka klasa 601 1932/1933 2 u red 584 cm³ 15 PS (11 kW) 75 km/h
F2 luksuzna klasa 1933–1935 2 u red 584 cm³ 18 PS (13,2 kW) 80 km/h
F2 visoka klasa 701 1933–1935 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85−90 km/h
F4 visoka klasa 1934/1935 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
F5 luksuzna klasa 600 1935/1936 2 u red 584 cm³ 18 PS (13,2 kW) 80 km/h
F5 visoka klasa 700 1935/1936 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
F5K dvosed 600 1936 2 u red 584 cm³ 18 PS (13,2 kW) 80 km/h
F5 Front luksuz kabriolet 700 1936/1937 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
F5K Front luksuz sport 700 1936/1937 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 90 km/h
F7 luksuzna klasa 600 1937/1938 2 u red 584 cm³ 18 PS (13,2 kW) 80 km/h
F7 visoka klasa 700 1937/1938 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
F7 Front luksuz kabriolet 1938 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
F8 luksuzna klasa 600 1939/1940 2 u red 589 cm³ 18 PS (13,2 kW) 80 km/h
F8 Front luksuz kabriolet 700 1939/1940 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
F8 visoka klasa 700 1939–1942 2 u red 692 cm³ 20 PS (14,7 kW) 85 km/h
F9 (prototip) planirano od 1940 3 u red 896 cm³ 28 PS (20,6 kW) 110 km/h
Modeli sa pogonom na prednje točkove iz Ingolštata i Diseldorfa (1950—1968) Uredi
Auto union je do 1968. godine proizvodio automobile pod nazivom DKW.

Tip Godina proizvodnje Cilindri Zapremina Snaga Maks. Brzina
DKW Schnellaster 1949–1962 2 bzw. 3 u redu 688–896 cm³ 20–32 PS (14,7–23,5 kW) 70–90 km/h
F89 visoka klasa 1950–1954 2 u redu 684 cm³ 23 PS (16,9 kW) 95–100 km/h
F91 specijalna klasa 1953–1957 3 u redu 896 cm³ 34 PS (25 kW) 110–120 km/h
F91/4 Munga 1954–1956 – nur Vorserie – Versuchsträger 3 u redu 896 cm³ 38 PS (27,9 kW) 98 km/h
F93/94 više DKW 3=6 1955–1957 3 u redu 906 cm³ 38 PS (27,9 kW) 123 km/h
Monca 1956 3 u redu 896 cm³ 40 PS (29 kW) 130 km/h
F91/4 Munga 1956–1959 3 u redu 896 cm³ 40 PS (29 kW) 98 km/h
Monca 1957/1958 3 u redu 980 cm³ 44−50 PS (32,3–37 kW) 135 km/h
F93/94 više DKW 3=6 1957–1959 3 u redu 906 cm³ 40 PS (29 kW) 115 km/h
Auto union 1000 1957–1960 3 u redu 980 cm³ 44 PS (32,3 kW) 120–130 km/h
Auto union 1000 Sp 1958–1965 3 u redu 980 cm³ 55 PS (40 kW) 140 km/h
F91 tip 4 + 6 Munga 1958–1968 3 u redu 980 cm³ 44 PS (32,3 kW) 98 km/h
F91 tip 8 produžen 1962–1968 3 u redu 980 cm³ 44 PS (32,3 kW) 95 km/h
Auto union 1000 S 1959–1963 3 u redu 980 cm³ 50 PS (37 kW) 125–135 km/h
Junior 1959–1962 3 u redu 741 cm³ 34 PS (25 kW) 114 km/h
Junior de luks 1961–1963 3 u redu 796 cm³ 34 PS (25 kW) 116 km/h
F11 1963–1965 3 u redu 796 cm³ 34 PS (25 kW) 116 km/h
F12 1963–1965 3 u redu 889 cm³ 40 PS (29 kW) 124 km/h
F12 (45 PS) 1964/1965 3 u redu 889 cm³ 45 PS (33 kW) 127–128 km/h
F102 1964–1966 3 u redu 1175 cm³ 60 PS (44 kW) 135 km/h

DKW-Schnellaster


DKW visoka klasa (F89)


DKW Munga


DKW 3=6 (F93)


DKW Monza


Auto union 1000 S kupe


Auto union 1000 Sp


DKW Junior


DKW F102

DKW motocikli i skuteri Uredi


DKW trkački motocikl iz 1922

DKW trkački motocikl iz 1925
Tokom kasnih 1920-ih i do Drugog svetskog rata, DKW je postao najveći proizvođač motocikala na svetu.[18] i pionir prednjih automobila privoda sa svojim DKV Front, [19], zajedno sa Citroen Traction Avant. DKW 1931. godine sa svojim timom na čijem čelu je bio Ing Coler, počeo proizvodnju motocikla sa motorom `split-single` i ovaj koncept učinio je da DKW postane dominantan na trkama motocikala u lakoj i junior klasi između dva rata.[19]

Ogranak DKW-a za proizvodnju motocikala predstavlja poznate modele, kao što je DKW RT 125 koji se proizvodio pre i posle Drugog svetskog rata. Nakon Drugog svetskog rata sa proizvodnjom se počelo u originalnoj fabrici u DDRu koja je nosila ime MZ[1] gde su pravljeni modeli 175, 250 i 350. Na ime ratne odštete, crteže za DKW RT 125 dobili su Harli-Devidson u SAD i BSA u Velikoj Britaniji. Harli-Devidson po njima radi verziju, poznatu kao Hamer, dok ih BSA koristi za izradu modela Bantam. IFA a kasnije MZ nastavljaju proizvodnju sve do 1990-ih, kada se ekonomski više nije isplatila proizvodnja dvotaktnih motora. I drugi proizvođači kopirali su DKW dizajn, zvanično ili na neki drugi način. To se može videti u sličnosti mnogih malih dvotaktnih motocikala iz 1950. godine, uključujući i one iz Jamahe, Voshoda, Maseratija, i poljskog PZLa.

Modeli DKW motocikala i skutera Uredi
DKW ARE 175
DKW Golem Sesselrad
DKW KM 200
DKW KS 200
DKW Lomos Sesselrad
DKW ORE 250
DKW SB 200
DKW SB 350
DKW SB 500
DKW ZS 500
DKW ZSW 500 (vodeno hlađenje)
DKW NZ 250
DKW NZ 350
DKW NZ 500
DKW RT 100
DKW RT 125
DKW Sport 250
DKW SS 500 (vodeno hlađenje)
DKW SS 600 (vodeno hlađenje)
DKW-Hobby-Roller
DKW Hummel
DKW RT 175
DKW RT 200
DKW RT 200H
DKW RT 250 H
DKW RT 250/VS
DKW RT 250/S
DKW RT 250/1
DKW RT 250/2
DKW RT 350 S

DKW trkački motocikl PRe 500 (1929)


DKW SS 600 (1929)


DKW KM 200 (1938)


DKW NZ 250 (1939)


DKW RT 125 W]] (1950)


DKW RT 200 (1952)


DKW RT 350 S (1955) u muzeju motocikala u Ibenbirenu


DKW RT 175 S (1955)


DKW RT 175 VS (1956)


DKW Hummel


DKW skuter Hobi (1954)


Ekspres T. sport DKW motorom

Uputstvo za upotrebu
Koriscenje
Automobili dkv upotreba automobil auto automobili